موسسه فرهنگي ميرداماد گرگان
دسته جمعی 🔶در ادبیات شفاهی قوم ، لأله، اشعار موزون و ترانه های سوزناکی هستند که زنان، دختران و نوعروسان صحرا، گرد هم آمده و در شبهای مهتابی، به صورت گروهی و با نوایی آکنده از غم و شادی، ميخوانند. 🔹لأله ها، بازتاب رنج نوعروسانی است که به دلیل دوری از سرزمین آشنای خویش و شروع زندگی جدید در دیاری دور یا بیگانه، دچار رنج هجران شده اند. فراق از کانون گرم خانواده، دوری از یاران و دوستان همبازی و جدایی از ایل و تبار اجدادی و طبیعتی که با آن مأنوس بوده اند، همگی از عناصر آفرینش لأله های پرسوز و گداز نوعروسان صحراست. 🔸برخی از پژوهشگران معتقدند که «لأله تلفظ ترکمنی واژه فارسی لاله می باشد. دختران و نوعروسان در بهاران، با تماشای انبوه لاله های آزاد و از جلوه ی سرخ آن‏ها در دشت سرسبز به وجد میآیند و دل خونین و دردمند خود را با لاله های سرخ، همگون یافته، ناله ی درد و فراق همچون نی سر میدهند. 👈لأله از نظرگاه دینی و مذهبی، از کلمه ی توحید، «لا اله الا الله» برگرفته شده است، همچنان که گویند «هودی» شعر عامیانه ی کودکان از «لا اله الا هو» اخذ شده است که بیانی از مرتبه ي احدیت حق تعالی، مقام بی اسم و بی تعین می باشد.» 🔹در میان ترکمنان، در طایفه های مختلف، لأله را به گونه های مختلف می خوانند. گاه آن را، با حرکات گلو و دست که به آن لأله با گلو (بوقیرداق لاله سی) می گویند، خوانده می شود. گاه لأله را به صورت حرکت دست و لب (حرکت دست روی لب)، که در آهنگین کردن آن نقش مؤثری دارد، میخوانند که به آن، لأله با لب (دوداق لاله سی) میگویند. 🔸اما گونه ی دیگر آن، لأله خوانی با حرکات پا می‏ باشد که با حرکات هماهنگ پا انجام می گیرد که به آن لاله با پا (آیاق لاله سی) میگویند ... ادامه مطلب در https://gpedia.ir نویسنده: نورالدین سن سبلی تلگرام l واتس اپ l ایتا l اینستاگرام l بله l سروش l آپارات l روبیکا l توئیتر |یوتیوب l سایت ┗━━━🍃🌺🍃━━━┛