. ۳۶۵ روز اسـت چـیـزے نـدارم کـہ‌ بـگـویـم ؛ نـوشـتـہ‌هـایـم لـبـریـز از شـرمـنـدگے و سـیـنـہ‌ام پـر از درد . . . چـقـدر اشـک نـریـخـتـہ‌ دارم ؛ چـقـدر بـغـض نـشـکـسـتـہ‌ و آه نـکـشـیـده . . . اے بـہ‌ فـداے دلِ تـنـگ‌تـرت در فـراقِ مـن ! اے بـہ‌ فـداے تـوبـہ‌هـاے مـکـررت بـہ‌جـاے مـن ! اے بـہ‌ فـداے گـریـہ‌هـاے شـبـانـہ‌ات بـراے مـن ! آقـا جـان ! دلـم بـی‌قـرار اســت ، نـمی‌دانـم چـہ‌ می‌خـواهـم بـگـویـم ؛ اگـر عـاشـقے بـدون عـمـل مـمـکـن نـیـسـت ، بـارهـا گـفـتـہ‌ام ، بـہ‌ زبـان هـم کـہ‌ شـده دوسـت دارمـت ! ایـن روزهـا خـیـلی دلـم هـواے تـو دارد ؛ ذکـر یـاصـاحـب‌الـزمـان از لـبـم نـمی‌افـتـد و دلـم هـربـار پـر می‌کـشـد . . . شـمـا را بـہ‌ حـرمـت مـیـهـمـانے خـدا ! شـمـا را بـہ‌ هـمـان چـیـزے کـہ‌ نـمی‌تـوانـم بـه آن قـسـم بـخـورم ! از ایـن فـراق خـسـتـہ‌ام ، پـر از دردم . . . می‌دانـم بـرایـت عـزیـزم ، شـمـا را بـہ‌ جـان خـودم دسـتـم را بـگـیـر و بـہ‌ خـودت بـرسـان ! می‌دانـم شـمـا بـہ‌ ایـن وصـال مـشـتـاق تـرے . . . بـہ‌ زبـان هـم کـہ‌ شـده ، دوسـت دارمـت . . .♥️ ✍️ 📜 آخرین شبِ ۱۴۰۲ ، آخرین صفحهٔ دفترِ نامه‌هایم . . . صـحـن گـوهـرشـاد ، روبه‌روی گـنـبـد طـلا