ویژگی‌ عرفان‌های كاذب فاقد نظام منسجم و عمیق‌اند. به عبارتى از منظر و نظرى بسيارى از آن‌ها، اصول جهان شناختى و فلسفى مشخص و قابل ارائه‌ای ندارند. آن‌ها هم كه چيزى مطرح نموده‌اند مبناى قابل دفاعى در مواجهه با ديگر ندارند و جهان‌بینی محكمى براى آن‌ها تصور ندارد. در اين مكاتب لااقل در بسيارى از آن‌ها و كشف آن و وصول به آن حتى در حد ادعا هم مطرح نيست. به عنوان مثال در تعاليم آمده است: حقيقت سرزمينى است بدون . راهى به‌سوی آن نيست....[1] : [1] . جیدو کریشنا مورتی، تعالیم کریشنا مورتی‌، تهران: نشر قطره، ۱۳۹۳، ص ۱۴. @n_erfanha