#یادداشت 🔵 نخبگان و نقش آنها در تصمیم سازی و اداره کشور 🖌 داود عامری دیدار دولت سیزدهم با رهبر معظم انقلاب و سخنان ایشان، حاوی نکات بسیار مهمی بود.این دیدار یک رهنمود راهبردی به همراه داشت. رهبر معظم انقلاب به صراحت و با تکراری که ناشی از تاکید جدی ایشان بر ایجاد دولت مردمی بود، فرمودند که « یک نقطه‌ی مهم در باب تحوّل، استفاده‌ی از خِرد جمعی است و تکیه‌ی بر عقلانیّت که استفاده بشود از نخبگان خارج از دولت، استفاده کنید؛ هر جایی که میتوان از نظر یک نخبه‌ای [استفاده کرد]» این تاکید معظم له حاوی نکات بسیار مهمی است که لازم است بدنه مدیریتی دولت آن را نه در حرف، که در عمل با شناخت دقیق، الگوسازی به پیاده سازی آن با کمک جریان های نخبگی کشور اهتمام ورزد. اگرچه ممکن است در مواردی دستگاه ها و مدیران از نظرات نخبگان بهره‌گیری کرده‌اند و انجام می دهند، اما این یک روال متداول و نظام‌مند نیست و برآیندی از خرد جمعی و جریان های نخبگی و کارشناسی نبوده، بنابراین در شرایط فعلی که دولت در مسیر تحول و بازسازی انقلابی باید حرکت کند، تکلیف است که ساز و کار لازم برای حضور نخبگان را در تصمیم سازی های راهبردی و حمایت و راهبری مدیران فراهم کند و برای نقش آفرینی سازمان های مردم نهاد که بیشتر محل حضور و ساماندهی جریان های نخبگی است، طراحی لازم صورت گیرد. نکته دوم، پرهیز از اقدامات غیر موثر و نمایشی است. یعنی این ساز و کار نباید به منظور ارائه گزارش و اجرای ظاهری آن باتشکیل جلسات و دعوت از چند نفر نخبه دانشگاهی منتهی شود، بلکه این اقدامات باید با اعتقادو باور به عنوان یکی از برنامه‌های تحولی در بازسازی انقلابی کشور در دولت و دیگر قوا مورد توجه قرار گیرد و به درستی در تصمیمات تاثیرگذار باشد. بررسی‌ها نشان می دهد که بعضی سازمان های مردم نهاد در کشورهای توسعه یافته، به میزان زیادی در تصمیمات راهبردی و عملیاتی نقش دارند و گاهی از بعضی از دستگاه های دولتی و رسمی کارکرد بهتری از خود نشان می دهند. واقعیت این است که اتصال به بدنه نخبگی خارج از دولت، یعنی اتصال به دانش و تجربه های ارزشمند بی‌شماری که اگر دولت بخواهد برای آنها سرمایه‌گذاری کند، باید علاوه بر هزینه های گزاف، سالیان طولانی در انتظار تربیت چنین نخبگانی باشد، لذا دولت و کشور برای نیل به اهداف خود در حوزه های مختلف نیازمند بهره گیری از این نخبگان است. در کنار داده ها و مطالعات آینده پژوهی که تاکید بر نقش بیشتر نخبگان در تحولات آینده دارد، پیشینه شناسی این موضوع هم نشان می دهد که سرنوشت جوامع بشری را نخبگان آنها دچار تغییر و تحول کرده‌اند. این گروه از افراد جامعه که در جامعه شناسی از آنها به عنوان کارگزاران تغییر تعبیر می شوند، کسانی هستند که از توانایی و قدرت تاثیرگذاری لازم بر جوامع برخوردارند و می توانند مسیر تحولات را با ایده های نو و کارآمد، در مسیر تحقق اهداف تغییر دهند. رهبر معظم انقلاب در یکی از صحبت های خود در خصوص توجه به دانش و پیشرفت، به جوانان ایران اسلامی فرمودند که برای پُر کردن فاصله دانش و پیشرفت بین ایران اسلامی با جهانِ پیشرفته، باید از راه های میانبر به قله‌های دانش دست پیدا کنیم. این سخن معظم له به این معنا است که طی کردن مسیر تاریخی علم در جهان، نه تنها فاصله علمی را پُر نخواهد کرد، بلکه ممکن است منجر به افزایش این مسیر طولانی نیز گردد. بنابراین لازم است که از طریق راه های میانبر و با بهره گیری از تجربه دیگران حرکت به سمت قله‌های دانش و فرهنگ انجام گیرد و این ممکن نیست، مگر با همراهی و کمک گرفتن از نخبگان و دانشمندان جامعه. شاید بتوان گفت سیاست های آپارتاید علمی در نظام استکباری به این خاطر تشدید شده است که متوجه گردیده اند که با انذارهای رهبر معظم انقلاب، روسای کشورهای کمتر توسعه یافته و ملت‌های آنها، همت خود را معطوف به قله های فرهنگ، دانش و پیشرفت نموده اند. 🔗 ادامه متن در خبرگزاری تسنیم #رسانه‌ی_نخبگان 🔈@najmnews