ادامه مطلب قبل... 🔻قواعد عالم خیلی روی برنامه و خيلى منظم است. كسى مى تواند خير را به بعد منتقل كند و ماندگار كند كه آن خير در وجود خودش معنا شده باشد. 🔸محدوده ‌ی خير رسانی افراد با سعه ‌ی وجودیشان منطبق است چه در دنيا و چه در آخرت. بزرگى و كوچكى خود انسان است كه بزرگى و كوچكى بهشتش را تعیین مى ‌‌كند. 🔹شما در ديدگاه حضرت ابراهيم عليه السلام كه نگاه كنيد مى‌ بينيد همه ‌ی مبانى و دیدگاه ‌های ایشان توحيدى است؛ لذا قرآن درباره ‌ی او می ‌فرماید: «مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمين» از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید؛ خداوند شما را در کتاب ‌های پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید. (حج، 78) 🔸يعنى چه؟ يعنى همه ‌ی شما سر سفره ‌ی حضرت ابراهيم نشسته ايد. چرا؟ چون ديدگاه او، ديدگاه توحيدى و خدايى است نه دنیایی. [لذا فردی مثل حضرت ابراهیم علیه السلام می ‌تواند خیر توحید و اسلام را به افراد بعد از خود منتقل کند تا جایی که منصب پدری نسبت به آنها پیدا می ‌کند آن هم نسبت به همه ‌ی امت. این، بیانگر سعه ‌ی وجودی ایشان است.] ‌ ‌ 🔺کانال رسمی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @Nasery_ir ‌ ‌