💠 حضرت ابراهیم وآزمایش الهی 🔻 قرآن اُبوّت را به حضرت ابراهيم (عليه السلام) نسبت مي‌دهد، مي‌دانيد اُبوّتي که قرآن مي‌گويد چه لوازمي دارد؟ 🔸 بد نيست انسان يک دوره زندگي حضرت ابراهيم (عليه السلام) را با دقت نگاه بکند. [براي] همين أب که اُبوّت او بر همه‌ي مردم و بر همه‌ي مسلمان‌ها است حداقل‌هايي که يک پدر بايد داشته باشد مدتي از او دريغ شده است و آن هم فرزند است. 🔹 مي‌دانيد در درون انسان چه التهابي مي‌آيد، کسي که حس پدري را هميشه در وجود خود داشته باشد آن هم در اين سطح گسترده که بتواند «مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ» باشد «هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ» اگر نسبت به فرزنددار شدن اين [شخص] دريغ شد، مي‌دانيد چه فتنه‌اي است؟ چه ابتلاء عظيمي است؟ چه دروني بر انسان درست مي‌کند؟ 🔸 حضرت ابراهيم (عليه السلام) بعد از مدت‌ها [و با تمام] سختي‌ها در تمام ابعاد زندگي که يکي هم اين بود که فرزنددار نشدند، بعد از ده‌ها سال که گذشت خداي متعال اسماعيل را به اين بزرگوار داد. 🔹 به مجردي که اسماعيل به دنيا آمده است مأمور مي‌شود که فرزند و مادر را برود در يک وادي لم يزرع بگذارد و اين کار امتحان عظيمي است و اين کار را مي‌کند، حتی نباید از مَرکب پياده ‌شود و برمي‌گردد. ادامه دارد.‌.. ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉🏻 @nasery_ir ‌ ‌