🔻 گاهی کلیدهای فتحِ قفل‌هایی که هست، به خلقت اوّلیّه باز می‌گردد؛ یعنی اگر قرآن، خلقت آدمی را به تراب نسبت می‌دهد، باید بدانی که چیست. 🔸 وقتی نسبت می‌دهد به طین، باید بدانی یعنی چه. وقتی نسبت می‌دهد به «حمأ مسنون» باید بدانی. وقتی نسبت می‌دهد به «صلصال کالفخّار» باید بدانی و بروی و آثارشان را همین الآن هم بشناسی. 🔹 وقتی به فرد نگاه می‌کنی، باید تمام آثار آن خلقت اوّلیّه را ببینی و هست. این‌ها تازه مربوط به قبل از خلقت فیزیکی است. «من ماء مهین»، خلقتی است که مرحله‌ای دیگر است؛ ولی تمام ابواب معارف، از اینجا کلید می‌خورد. 🔸 تا به کجا برسد؟ تا به شاکله‌ای برسد که انتقال پیدا کرد و الآن شما مهمان سازه‌ی شخصیّتی هستی که بخشی از آن بسته شده است و بخشی را بسته‌ای و باید خودت را آزاد کنی و به سفری بروی که خدا می‌خواهد از منِ موجود تا منِ مطلوب. 🔹 منِ مطلوب، کجا است؟ منِ مطلوب هر کسی، یک جایی است. خدای متعال درباره‌ی پیامبر خودش -صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- می‌فرماید: «و ما رمیت اذ رمیت و لکنّ الله رمی»؛ یعنی هنگامی که رمی کردی، تو نبودی که رمی کردی بلکه خدا بود. 🔸 باید به جایی رسید که «من أراد أن ینظر الی میّت یمشی فلینظر الی علی بن ابی طالب». (هر کس دوست دارد به مرده ای که راه می رود نگاه کند به علی بن ابی طالب بنگرد) کد ۲۴۹۴۷ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌