سلام خسته نباشید من ۲۸ و شوهرم ۳۳سالشه...ما ۸ ساله خونه داریم..همسرم چندبار شغل عوض کرد و هربار درآمد زیادی نداشت...پدرشوهرم هر از چندگاهی که گوشت برای خودشون میگرفتن یکمی هم به ما میدادن و همسرم هم گاهی اوقات برای جبران مثلا روغن مایع و برنج و اینا میگرفت براشون...الان که شوهرم داره با تاکسی اینترنتی کارمیکنی خداروشکر درآمدش خوبه ولی الان هرچی میخواد برای خودمون بخره حتما برای اونا هم میخره مثلا اگه میوه بگیره دو جور حتما همون اندازه هم برای پدرمادرش میگیره یا برنج یه کیسه برا خودمون بگیره برای اونا هم میگیره...من مخالف نیستم با خرج کردن برای خونوادش ولی اینجوری که همسرم داره میخره انگاری من و مادرشوهرم شدیم دوتا هوو که حتما ما هرچی داریم و میخریم اونا هم حتما باید همونو داشته باشند اینم بگم که پدرشوهرم جانبازه و ماهی ۸ تا ۱۰ میلیون حقوق میگیره ۳ تا پسر دیگه هم داره که یکی زن داره دو تای دیگه کار میکنن بزرگ هستن...این مسئله شده خار توی چشم من بقدری حرص میخورم که حد نداره جرات هم ندارم به همسرم بگم اگه بگم آشوب به پا میکنه چیکار کنم شما راهنماییم کنین..ببخشید طولانی شد 👇👇👇 پاسخ مشاور👇👇👇 سلام وقت بخیر دوای درد شما تکنیک جلسه بیان احساس است که چند قاعده مهم دارد : ١. با های خود، واژه درست معادل آن را به کار ببرید: افسرده، خشمگین، دلگیر، عصبانی، مشوش، نگران و ...؛ ۲. زمان جلسه بیان احساس، باشد؛ مثلا سی دقیقه؛ ٣. زمان جلسه بیان احساس باشد؛ برای نمونه «جمعه ها بعدازظهر، ساعت شانزده». بهتر است زمانی ثابت داشته باشد یا براساس حجم آشغال های جمع شده از سوی یک یا چند نفر از اعضا تقاضا شود. آمادگی روانی دیگران نیز لازم است؛ بنابراین برای تعیین زمانی کم آسیب بکوشید؛ مثلا مهمان یا مشغله کاری و تحصیلی نداشته باشید؛ ۴. جلسه برای بیان احساس باشد و به سبب این موارد تشکیل نشود تسویه حساب: «دیدی تو هم تولد منو فراموش کردی!»؛پیش بینی منفی: «این طور که شما پیش می رید، احتمالا فردا جواب تماس های منم نمیدید!»؛برچسب زدن: «خنگ بازی های شما، آبروی منو جلوی خانوادم برده!»؛تحقیر: «تو اگه عرضه داشتی، دانشگاهتو تموم می کردی!»تهمت: «تو آدم دروغگویی هستی، دروغات منو خسته کرده!»؛تعهدگرفتن: «باید قول بدی که دیگه تکرار نشه!»؛ ۵. هر چند کارکرد اصلی این جلسه، احساس های منفی است، گاه تخلیه احساسهای مثبت نیز، تقویت کننده و رشد دهنده خود و دیگران خواهد بود: «خوشحال شدم وقتی دیدم داری نماز تو سر وقت می خونی» 6. اگر محتوا، است، پیام «من» باشد نه پیام «تو»؛یکی از راه های ارتباط مؤثر با نامزدتان، به کار بردن عبارت هایی است که با «من» شروع می شود و احساس ها و اندیشه های شما درباره رفتاری را بیان می کند که از سوی نامزدتان سر زده است. بسیاری از همسران اظهار می کنند که شریک زندگیشان، نیازها، احساس ها و حتی اندیشه ها و باورهای آنها را به خوبی می داند، از این رو از بیان آنها خودداری می کنند؛ در حالی که اشتباهی رایج است که گمان کنید فکر شما را می خواند. این امر موجب می شود که هر دوی شما به سوء تفاهم، آسیب و در پی آن سرخوردگی و ناامیدی دچار شوید. وقتی از فاعل «من» استفاده می کنید، مسئولیت احساس های خود را می پذیرید و احتمال اینکه نامزدتان به حرف شما بها بدهد بیشتر می شود. عبارت هایی که با «من» آغاز می شود، احساس های شما را به گونه ای بیان می کند که تهدید کننده نیست؛ زیرا روی احساس های شما به عنوان گوینده متمرکز است و قصد سرزنش کردن شنونده را ندارد. جملات شروع شده با «تو» بسیار متفاوت با جملات شروع شده با «من» می باشد. پیام هایی که چنین عبارت هایی را در بر دارند، حاوی سرزنش و پیش داوری به رفتار شنونده است و موجب ایجاد حالت دفاعی و دشمنی در شریک شما شده و سبب می شود تعارض و کشمکش افزایش یابد. ۷. داشته باشید، مهم است که زبان و لحن صدای شما با کلامتان همخوانی داشته باشد. اگر در حال تبسم، از اندوه خود سخن بگویید، بی گمان پیام شما درست مخابره نخواهد شد؛ . ۸. از به کار بردن دوری کنید: همیشه، هیچ وقت، هرگز، از همون اول و... ۹. اندیشه ها و احساس های خود را صریح، و صادقانه بیان کنید؛ ۱۰. چنین تکنیکی بدون دادن، بی فایده است.؛ ۱۱. هرگونه دفاع، است: «تقصیر خودت بود»، «معذرت می خواهم»، «کاش زودتر می گفتی، نمی دونستم ناراحت شدی» و. ۱۲. مراقب این نکات باشید: : مطمئن شوید شخصی که با او صحبت می کنید از هر چیز دیگر برایتان مهم تر است. بیشتر وقت را به او نگاه کنید، اما همه وقت را در چشمانش زل نزنید. بدن: سعی کنید کاملا روبه روی او قرار بگیرید، صاف بایستید یا بنشینید؛ اما مانند عصا قورت داده ها نباشید. فاصله: فاصله مناسب را رعایت کنید؛