🔰"اهمیت روزه ماه مبارک شعبان"
🔸استاد شب زنده دار دام ظله:
مسأله‌ی دیگری که در این ماه باید به آن اهتمام داشت، روزه‌ی این ماه است.
امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند:
«مَنْ صَامَ أَوَّلَ یوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ الْبَتَّةَ وَ مَنْ صَامَ یوْمَینِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیهِ فِی كُلِّ یوْمٍ وَ لَیلَةٍ فِی دَارِ الدُّنْیا وَ دَاوَمَ نَظَرَهُ إِلَیهِ فِی الْجَنَّةِ» هرکس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می‌شود و کسی که دو روز از این ماه را روزه بگیرد، خداوند تا زمانی که در دنیاست، هم در شب و هم در روز نظر ویژه به او می‌کند و این نظر تا زمانی که به بهشت برود، ادامه خواهد داشت.
این کنایه از یک عنایت ویژه است. این عنایت مربوط به دنیاست چون دار دنیا، دار محدودی است و قابلیت ما برای درک فیوضات الهی محدود است. اما در بهشت دائماً مورد عنایات ویژه است. این عنایت مربوط به کسی بود که دو روز روزه بگیرد.
«وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیامٍ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ مِنْ جَنَّتِهِ كُلَّ یوْمٍ»[1]؛هر کس که سه روز در این ماه روزه بگیرد، خداوند را هر روز در عرش زیارت می‌کند.
خدای متعال که جسم نیست، بلکه منظور آن حضرت، یک نحو اُنس، اِجتذاب و درک عظمت است که هر روز نصیب این شخص می‌شود. حیف است که نسبت به این امور بی‌اعتنا باشیم. آن هم جوانی است. آدم سنش که بالا می‌رود، این نعمت‌ها و توانایی‌ها از او گرفته می‌شود و گاهی یک روز هم نمی‌تواند روزه بگیرد.اگر کسی در جوانی‌اش و آن وقتی که توانایی دارد، این کارها را کرد، وقتی که پیر شد و دوست دارد، ولی توان ندارد، باز همان فضایل برای او نوشته می‌شود. خدای متعال این‌گونه مهربان است و از بندگان خود دستگیری می‌کند.
مطلب دیگری که باز مهم است و باید به آن توجه کنیم، این است که برخی از آنچه که در این ماه وارد شده، خفیف المؤنه است، اما بعضی از آن‌ها کثیر المؤونه و مشکل است. در اینجا باید کسی که این راه را رفته و آگاه است، دستگیری و ارشاد کند.
▫️منابع:
[1].من لا یحضره الفقیه، ج2، ص93.
کتاب #پندهای_سعادت ، جلد دوم ص87-89
#ماه_شعبان #روزه
🔗 @pand_saadat