💚 (علیه السلام) و شیداییِ ما ⚔ از زندگیِ ۵۷ ساله امام حسین (ع) جز برنامه «. » آگاهی چندانی نداریم و از شئون مختلفِ زندگیِ آن حضرت تقریباً بی اطلاعیم حتی در میلادش نیز از عاشورایش سخن می گوییم. ❓آیا مشکل در حافظه تاریخ است که زندگی آن حضرت را همین مقدار ثبت کرده، یا آنکه ما در این باره کوتاهی کرده ایم؟ 💞 یکی از پاسخ هآ شاید این باشد که ما بیش از آنکه « » امام حسین(ع) باشیم، « » آن حضرت هستیم و خاصیت شیدایان هم همین است که نیازی نمی بینند که از«فرصتِ عشق ورزی» بکاهند و برای شناختِ معشوق وقت بگذارند. 👌شیدا همین شناختِ کنونیِ خویش را بسنده می داند و خود را در بالاترین پله شناخت می یابد و - برخلافِ آنچه که در عشق حقیقی گفته اند - هرگز نمی خواهد مانند معشوق « » کند و با همه شئونِ زندگیِ او « » ببندد بلکه با یک خصیصه او « » و رابطه برقرار می کند و آن یک رفتار، را نه یک رویدادِ «تَک دَمی»، بلکه یک ره آوردِ «دَما دَم» و همیشگی تلقی می کند و در همه زندگانیِ معشوق جاری می سازد و آن را با ذوق و هنرش می پروراند و با همان یک دم، یک عالم «حال» می کند. 📚📖 از اینجا است که ما تنها «بُرِش» هایی از زندگی پیشوایان دینی را کافی دانسته ایم و صحنه هایِ جزئی را شناسنامه آن بزرگان قلمداد می کنیم! ✒ 📱ڪـانـال ݐـــرٺـــو اشـــراق 🔰 به ما بپیوندید... ▶🆔: eitaa.com/joinchat/2848915456C8c69e1d0c7