📝محمد صدرا مازنی
💠کتاب بس! (۴)
🔻هفته ی گذشته در جمع تعدادی از نخبه گان نویسندگی حوزه شنونده مطالبشان بودم. همه نگران وضعیت فرهنگ و آیین جوانان بودند و درباره چالشهای نوپدید فرا روی جوانان هشدار میدادند. سلاحهای ما کهنه شده است. جوانهای ما در حیرتی از گفتارها و کردارهای متناقض گرفتار شده اند.
قلمهای ما سست شده است و سینمای ما سرگرم فیلم های سطحی و بی محتوا است. ما نتوانستیم هنر را به ستایش سوژههای ناب علی حاتمی و ابراهیم حاتمی کیا بخوانیم.
این هنرمندان لشکریانی بی فرمانده شده اند. در عرصه نوشتن نیز همین وضع را داریم. تمام زحمات اهل ادب و هنر در بیهنری اهل سیاست هدر می رود.
🔻حدود پنج شش سال قبل یادداشتی نوشتم با عنوان «کتاب بَس» آن را به پیشنهاد چند تن از دانشجویان تهیه کرده بودم. اهدافی داشت: سفارش به بهداشت مطالعه و تفکر و نخواندن کتابهای آسیبزا و داشتن سیر مطالعاتی تحت نظارت یک نفر که اشراف و احاطه علمی دارد. اینک اما چه بنویسم؟ کتاب بس جواب نمیدهد. کتابی خوانده نمیشود که بگوییم نخوانند! با این غول فضای مجازی و دنیای درن دشت و البته سطحیاش، دیگر فرصتی برای عمیقخوانی نمانده. کتاب را کسی میخواند که به آن احساس نیاز کند با فضای مجازی دیگر چنین نیازی احساس نمی شود. انسان امروز توئیتی شده و خواندن را در آکادمی و دانشگاه و آنهم دریافت مدرک، با پیچاندنهایی برای فرار از درس و بحث محدود کرده است. چه باید کرد؟
تمام.
#کتاب_بس
#مسائل_پژوهشی
#محمدصدرامازنی
@masaelepazuheshi