باسمه تعالی گفته بودیم انقلاب آمد مسلمانی کنیم این بیابان را به لطفِ عشق، بارانی کنیم گفته بودیم از خداناباوری دلمرده‌ایم از شبِ تاریکِ عصر پهلوی افسرده‌ایم آن مسیحا دم خمینی آمد و احیا شدیم قطره‌ای بودیم با او راهیِ دریا شدیم معنویت موج میزد یاد آن دوران بخیر یاد آوینی، عزیزاللّهی و چمران بخیر در خیابان‌ها مجالِ بی‌حیایی‌ها نبود شهر ما آلودهٔ این بی‌حجابی‌ها نبود سینما حرمت نگه می‌داشت از آیین و دین در صدا سیما نمی‌رقصید رقاص اینچنین نوجوان‌ها جبهه می‌رفتند قربانی شوند همچو قاسم در رهِ دینِ خدا فانی شوند نهیِ از منکر زمانی فخر حزب الله بود قلب‌‌شان خون می‌شد اما غرقِ حُبّ‌الله بود حال اما حال و روزِ دین و ایمان را ببین پای کوبی روی خون‌های شهیدان را ببین شادمانند از سکوت و غفلت سنگین ما بی‌حیا باشی عزیزی نزد مسئولین ما دینِ مردم را گرفتند این خدانشناس‌ها افسرانِ حزب ابلیس‌اند این خنّاس‌ها چادری‌ها در خیابان‌ها غریب افتاده‌اند بین این پتیاره‌های نانجیب افتاده‌اند ای بزرگان از چه رو خاموش ماندید اینچنین؟! معتقد هستید بر روز معاد و واپسین؟! گر توکل بر خدا دارید پس کاری کنید! مرد باشید و در این میدان علمداری کنید! یا رب این درد مقدّس را مگیر از جان ما جان بگیر از ما ولی هرگز مگیر ایمان ما #نوید_نیّری @qalamhayeashegh