💢 یک ساخت نحوی تحذیری_تهدیدی در لهجه قمی گاه در زبان‌ها و گویش‌ها و لهجه‌ها، برخی ساخت‌های نحوی به دلیل ویژگی‌های بلاغی، جنبه گفتار قالبی می‌یابند و مکررا کاربرد می‌پذیرند. یکی از این دست ساخت‌ها در لهجه قمی که با کارکرد بلاغی تحذیر (: برحذر داشتن) و تهدید، کاربرد دارد، ساخت ماضی ساده دوم شخص با دو وجه مثبت و منفی پیاپی است که عموما پیش از آن، متمم یا مفعول یا قید یا جزء مکمل فعل مرکب یا بعضی از آن‌ها نیز می‌آید. این ساخت در مَثَلِ: شتر دیدی، ندیدی هم به کار رفته است، منتهی در لهجه قمی، جنبه‌ گفتار قالبی گرفته است. تحلیل بلاغی چنین ساختی، احتمالا این‌گونه است: شرط + جزای شرط به صورت جمله امری تحذیری [+ تعلیل محذوف به صورت جمله خبری تهدیدی]؛ مانند: [اگر] شتر [را] دیدی، [فرض کن که آن را] ندیدی [، زیرا مجازات خواهی شد]! نمونه‌های دیگر: دیگه بار من لغاز خوندی، نخوندی!: دیگر برای من لغز خواندی، نخواندی. به کیَکه گفتی، نگفتی!: به فلانی گفتی، نگفتی. کجاهَک رفتی، نرفتی!: به فلان جا رفتی، نرفتی. با درخواست اصلاح و تکمیل. دکتر علیرضا فولادی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #اصطلاحات_قمی #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت