♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 2⃣2⃣ تدبر در سوره 🔹پیام های آیات ۸۲-۶۹ سوره شعرا از تفسیر نور ۱- سنّت ها و قوانین حاکم برتاریخ،ثابت است.بنابراین تاریخ دیروز می تواند برای امروز درس باشد. «وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْراهِیمَ» ۲- در نهی از منکر،از خودی ها شروع کنیم. «لِأَبِیهِ» ۳- در دفاع از حقّ،مراعات فامیل را نکنید. «قالَ لِأَبِیهِ» ۴- خداوند با بیان این که نزدیک ترین بستگان ابراهیم بت پرست بودند و از او اطاعت نکردند،پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را دلداری می دهد. «لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ - نَعْبُدُ أَصْناماً» ۵- در شیوه ی تبلیغ،وجدان ها را با سؤال بیدار کنید. «ما تَعْبُدُونَ» (با آنکه ابراهیم علیه السلام می دید که آنها چه چیزهایی را می پرستند،ولی برای اینکه آنان را به تفکّر وادار کند ووجدانشان را بیدار نماید،از آنان پرسش نمود.) ۶- قرآن کریم در نقل تاریخ،نقاط حساس و سازنده را مطرح می کند. «ما تَعْبُدُونَ» (قرآن در مطالبی که از تاریخ نقل می کند،به تعداد و نام و زمان و مکان اشاره ندارد،بلکه پیام و محتوای عبرت انگیز را بیان می کند.) ۷- در نهی از منکر،از منکرات مهم شروع کنید. «ما تَعْبُدُونَ» (آری مهم ترین منکر،شرک به خداوند است.) ۸- بدتر از انحراف،افتخار به انحراف است. «فَنَظَلُّ لَها عاکِفِینَ» «نظل»یعنی همیشه بت می پرستیم و «عاکِفِینَ» یعنی بر پرستش آن ملازم هستیم.) ۹- با افراد عادّی،استدلال روشن و قابل فهم داشته باشید. «هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْتَدْعُونَ أَوْ یَنْفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ» ۱۰- در عقاید،تقلید ممنوع است. «وَجَدْنا آباءَنا» ۱۱- گاهی آداب ورسوم نیاکان،مانعی بر راه عقل ومنطق است. «وَجَدْنا آباءَنا» ۱۲- سابقه،دلیل حقّانیّت نیست. «وَجَدْنا آباءَنا» ۱۳- تعصّب و قوم گرایی ممنوع است. «وَجَدْنا آباءَنا» ۱۴- تدبّر و تعقّل برای انسان،یک ضرورت است. «أَ فَرَأَیْتُمْ ما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ» ۱۵- مناظره،بحث واحتجاج،میان افکار گوناگون لازم است. أَ فَرَأَیْتُمْ ما کُنْتُمْ ... ۱۶- کسی حقّ هدایت دارد که آفریده باشد. «خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ» زیرا تدبیر و هدایت از آفرینش جدا نیست. ۱۷- آفریدن یک بار است،ولی هدایت در هر لحظه و همیشه است.( «خَلَقَنِی» به صورت ماضی و «یَهْدِینِ» به صورت مضارع و استمرار آمده است) ۱۸- سیر شدن و سیراب شدن انسان،کار خداست.آب و نان وسیله است. «یُطْعِمُنِی وَ یَسْقِینِ» ۱۹- در پیدایش بیماری،خود ما مقصّریم. «مَرِضْتُ» و نفرمود:«أمرضنی» ۲۰- شفا از خداست.دارو وسیله است وتأثیر آن نیز به اراده اوست. «فَهُوَ یَشْفِینِ» ۲۱- هر کجا زمینه شرک وجود دارد،شرک زدایی لازم است.(در نعمت هدایت، اطعام و شفا،سه بار کلمه ی«هو»به کار رفته است،ولی در خلقت و مرگ و حیات،این کلمه به کار نرفته،شاید به این خاطر که خلقت و مرگ را همه به خدا نسبت می دهند و جای شرک نیست،ولی ارشاد و اطعام و شفا به مردم، دارو،پزشک و غذا نسبت داده می شود.لذا قرآن برای زنده نگاه داشتن روحیّه توحید،کلمه ی«هو»را بکار برد،یعنی همه ی کارها بدست اوست). ۲۲- هیچ کس از الطاف الهی بی نیاز نیست. أَطْمَعُ أَنْ یَغْفِرَ ...در جایی که حضرت ابراهیم خلیل اللّه خود را نیازمند مغفرت الهی بداند،تکلیف ما روشن است. ۲۳- عفو الهی،فضل اوست نه استحقاق ما. «أَطْمَعُ» آری،به اعمال خود تکیه نکنیم،زیرا ابراهیم نیز به عفو الهی چشم دوخته،نه پاداش کار خود. کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛