❇️ 💠لا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّـهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً 🌱در بسیاری از سخنانِ درِ‌گوشی (و محرمانه‌ی) آنان، خیری نیست؛ مگر کسی که (محرمانه) به صدقه یا کار نیک و شایسته یا آشتی میان مردم فرمان می‌دهد، و هر‌ کس برای به دست آوردن خشنودی خدا چنین کند، به‌زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد. نساء - ۱۱۴ 👈 اساسا نجوا اگر در حضور جمعيت انجام پذيرد سوء ظن افراد را بر می‌انگيزد، و گاهی حتی در ميان دوستان ايجاد بدبينی می‌كند، به همين دليل بهتر است‌ كه جز در موارد ضرورت از اين موضوع استفاده نشود و فلسفه حكم مزبور در قرآن نيز همين است. 🔹✨البته گاهی حفظ آبروی انسانی ايجاب می‌كند كه از نجوا استفاده شود، و از جمله آن كمكهای مالی است كه در آيه فوق به عنوان صدقه از آن ياد شده است. 🔷✨‏و يا امر به معروف كردن كه گاهی اگر آشكارا گفته شود، طرف، در برابر جمعيت شرمنده می‌شود، و شايد به همين علت از پذيرش آن امتناع ورزد و مقاومت كند، كه در آيه فوق از آن تعبير به معروف شده است. 🔷✨‏و يا در موارد اصلاح بين مردم كه گاهی آشكارا گفتن مسائل جلو اصلاح را می‌گيرد، و بايد با هر كدام از طرفين دعوا جداگانه و به صورت نجوا صحبت شود تا نقشه اصلاحی پياده گردد. 👌‏در اين سه مورد و آنچه مانند آنست، ضرورت اقتضا می‌كند كه كار مثبت در زير چتر نجوا قرار گيرد. 👈 ‏قابل توجه اينكه موارد سه‌گانه فوق همه در عنوان" صدقه" مندرج است زيرا آن كس كه امر به معروف می‌كند، زكات علم می‌پردازد و آن كس كه اصلاح ذات البين می‌نمايد زكات نفوذ و حيثيت خود را در ميان مردم ادا می‌كند 💞چنان كه از علی ع نقل شده كه فرمود: 💠ان اللَّه فرض عليكم زكاة جاهكم كما فرض عليكم زكاة ما ملكت ايديكم‌ 🌱‏:" خداوند بر شما واجب كرده است زكات نفوذ و حيثيت اجتماعی بپردازيد همانطور كه بر شما واجب كرده كه زكات مال بدهيد" 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan