♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 5⃣2⃣ تدبر در سوره 🔹 نکات سوره اسراء از تفسیر عبدالعلی بازرگان اسراء : ۲۴ وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا بال‌هاي فروتني خويش را [همچون پرنده‌اي که جوجه‌هايش را زير بال و پر خويش پناه مي‌دهد] بر آنها بگستران 32 و بگو: پروردگارا، به پاس آنکه مرا از کودکي پرورانده‌اند، [آنها را] در پرتو رحمت خويش درآر. 32- اصطلاح «جَنَاحَ الذُّلِّ» نشان مي‌دهد کافي نيست فرزندي والدين خويش را از نظر مسکن و خورد و خوراک و امثالهم تأمين نمايد، آنچه از نظر روحي و رواني مهمتر است، رعايت عزّت و احترام و حفظ شخصيت آنهاست که بايد با فروتني و اظهار کوچکي، درست همانگونه که در دوران کودکي وجود داشت، انجام شود و چنين کاري نشانگر تقوا و شخصيت ممتاز يک فرزند خداپسند است. اسراء : ۲۶ وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا و [علاوه بر والدين] به خويشاوندان [نيز] حق‌شان را بپرداز، 34 و [همچنين] زمين‌گير 35 و ابن‌سبيل 36 را، و ولخرجي [=ريخت و پاش] مکن، [از] چنان ولخرجي [هاي بي‌حساب و کتاب].37 34- نکتة مهم در اين توصيه، «صاحب حق» و سهم شناختن خويشاوندان در اموال شخص است! اين سخن در آيه 38 سوره روم (30:38) نيز تکرار شده است که به گونه‌اي بدهکار بودن به خويشاوندان را القاء مي‌کند. 35- «مِسْكِينَ» از ريشة سَکَنَ، دلالت بر بي‌تحرکي ناشي از کهولت يا بيماري مي‌کند، فقير و بي‌نوا بودن نيز شخص را خانه‌نشين و به اصطلاح زمين‌گير مي‌سازد. 36- «ابن‌السبيل» را عموماً در راه ماندگان ترجمه كرده‌اند، ولي در عربستان قديم، به دليل سختي‌هاي سفر، گرماي استوايي و فقدان امکانات حمل و نقل، بعيد به نظر مي‌رسد تعداد در راه‌ماندگان به حدّي بوده باشد که يکي از تقسيمات ششگانه غنايم تلقي گردد. بنظر اين قلم، با توجه به معناي «سبيل الله» در قرآن، که غالباً در متن آيات جهادي آمده و در مقابله با «سبيل الطاغوت» قرار دارد، بايد خانواده شهيدان يا فرزندان سبيل الله، يعني جان‌سپاران جهاد‌گر فقير بوده باشد. [توضيحات بيشتر در کتاب کلماتي از قرآن، مقاله سبيل الله، از همين قلم آمده است]. موضوع ابن‌سبيل در 8 آية قرآن آمده است: بقره 177 (2:177) و 215 (2:215) ، نساء 36 (4:36) ، انفال 41 (8:41) ، توبه 60 (9:60) ، اسراء 26 (17:26) ، روم 38 (30:38) ، حشر 7 (59:7) . 37- «تَبْذِير» از ريشة بَذر، تداعي کننده بذرافشاني و تخم پراکني کشاورزان است که از دقت کافي برخوردار نيست و ممکن است به جائي زيادتر يا کمتر برسد. منظور اين است که در کمک مالي به خويشاوندان، مساکين و ابن‌سبيل، نبايد بي‌حساب و کتاب و بي‌رويه يا احساساتي عمل کرد، اين تبذير ممکن است ولخرجي و عدم کمک به ديگران باشد، يا عدم رعايت حساب و کتاب در کمک کردن. کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛