❇️آنها که بر لب پرتگاه ! 💠وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى‏ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ 🌱(و نیز) در میان مردم، کسی هست که خدا را بر حاشیه‌ای (از منافع خویش) می‌پرستد؛ بدین‌صورت که اگر خوبی و خیری به او برسد، به سبب آن آرامش پیدا می‌کند؛ ولی اگر بدی و گرفتاری‌ای به او برسد، (از دین خود) باز می‌گردد. دنیا و آخرت خود را تباه کرد و از دست داد. (آری؛) حقیقتاً زیان آَشکار، همین است. حج - ۱۱ 🔷در آیات گذشته سخن از دو گروه در میان بود گروه پیروان گمراه، و رهبران گمراه کننده، اما در آیات مورد بحث سخن از گروه سومى است که همان افراد ضعیف الایمان هستند. قرآن در توصیف این گروه چنین مى گوید: ((بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى پرستند اما ایمان قلبى شان بسیار سطحى و ضعیف است)) (و من الناس ‍ من یعبد الله على حرف). تعبیر به ((على حرف)) ممکن است اشاره به این باشد که ایمان آنها بیشتر بر زبانشان است، و در قلبشان جز نور ضعیف بسیار کمرنگى از ایمان نتابیده است.و ممکن است اشاره به این باشد که آنها در متن ایمان و اسلام قرار ندارند بلکه در کنار و لبه آنند، زیرا یکى از معانى حرف لبه کوه و کناره اشیاء است و مى دانیم کسانى که در لبه چیزى قرار گرفته اند مستقر و پا بر جا نیستند، و با تکان مختصرى از مسیر خارج مى شوند، چنین است حال افراد ضعیف الایمان که با کوچکترین چیزى ایمانشان بر باد فنا مى رود. 🔷سپس قرآن به تشریح تزلزل ایمان آنها پرداخته مى گوید: ((آنها چنانند که اگر دنیا به آنها رو کند و نفع و خیرى به آنان برسد حالت اطمینان پیدا مى کنند! و آن را دلیل بر حقانیت اسلام مى گیرند، اما اگر به وسیله گرفتاریها و پریشانى و سلب نعمت مورد آزمایش قرار گیرند دگرگون مى شوند و به کفر رو مى آورند! (فان اصابه خیر اطمان به و ان اصابته فتنة انقلب على وجهه). گوئى آنها دین و ایمان را به عنوان یک وسیله نیل به مادیات پذیرفته اند که اگر این هدف تأمین شد دین را حق مى دانند و گر نه بى اساس! 👌قابل توجه اینکه قرآن در مورد روى آوردن دنیا به این اشخاص تعبیر به خیر مى کند، و در مورد پشت کردن دنیا تعبیر به فتنه (وسیله آزمایش) نه شر اشاره به اینکه این حوادث ناگوار شر و بدى نیست، بلکه وسیله اى است براى آزمایش. 👈و در پایان آیه اضافه مى کند و ((به این ترتیب آنها هم دنیا را از دست داده اند و هم آخرت را)) (خسر الدنیا و الاخرة ). ((و این روشنترین خسران و زیان است که انسان هم دینش بر باد رود و هم دنیایش)) (ذلک هو الخسران المبین). در حقیقت این گونه افراد دین را تنها از دریچه منافع مادى خود مى نگریستند و معیار و محک حقانیت آن را روى آوردن دنیا مى پنداشتند، این گروه که در عصر و زمان ما نیز تعدادشان کم نیست، و در هر جامعه اى وجود دارند، ایمانى آلوده به شرک و بت پرستى دارند منتها بت آنها همسر و فرزند و مال و ثروت و گاو و گوسفند آنها است و بدیهى است که چنین ایمان و اعتقادى سست تر از تار عنکبوت است! 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan