❇️انواع 💠وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‏ عَلَى الْهُدى‏ فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ 🌱اما (قوم) ثمود: راه (حق) را به آنان نشان دادیم؛ (ولی) نتیجه این شد که کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند. پس به سزای کارهایی که می‌کردند، صاعقه‌(ای خارق‌العاده و مخصوصِ) آن عذاب ذلت‌بار، آنان را فراگرفت. فصلت - ۱۷ 👈‏می‌دانيم هدايت بر دو گونه است:" هدايت تشريعی" كه همان" ارائه طريق" و نشان دادن راه با تمام نشانه‌هاست، و" هدايت تكوينی" كه" ايصال به مطلوب" و رسانيدن به مقصود است. 🔹‏در آيات مورد بحث هر دو يك جا جمع شده است نخست می‌گويد:" ما قوم ثمود را هدايت كرديم" اين هدايت همان هدايت تشريعی و ارائه طريق است، سپس می‌افزايد:" آنها نابينايی را بر هدايت ترجيح دادند" اين همان هدايت تكوينی و ايصال به مقصود است. 🔹‏به اين ترتيب هدايت به معنی اول كه وظيفه مسلم انبيای الهی است حاصل شد، اما هدايت به معنی دوم كه به اراده و اختيار هر انسانی بستگی دارد از سوی اين قوم مغرور و خود خواه حاصل منتفی شد، چرا كه آنها گمراهی را بر هدايت ترجيح دادند" فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی‌ عَلَی الْهُدی‌". 🔹‏اين خود دليل روشن و بارزی است بر مساله" آزادی اراده انسان" و عدم اجبار او در اعمالش، و عجب اينكه با اين صراحت و روشنی آيات باز بعضی از مفسران همچون" فخر رازی" به خاطر پيشداوريهايی كه در مورد ترجيح مكتب جبر داشته‌اند در اينجا اصرار و پافشاری بر انكار دلالت آيه كرده‌اند و سخنانی گفته‌اند كه از شان يك محقق دور است‌. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan