♻️♻️♻️
#قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
3⃣5⃣ تدبر در سوره
#نمل
🔹تفسیر سوره نمل از عبدالعلی بازرگان
نمل :۶۱
أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
آيا آنکه زمين را قرارگاهی [آرام و قابل زيست] گرداند و در خلال [چينخوردگيهای پوسته] آن، نهرهائی جريان داد و برای [مهار حرکت خشکيهای] آن، کوه هایی [به عنوان لنگرهای نگهدارنده کشتی قارهها در اقيانوس مواد مذاب طبقات زمين] قرار داد و ميان دو دريا [ی شور و شيرين / دو سيستم آبهای درياها و رودخانهها] حائلی گذاشت ۷۶
[شايسته پرستش است يا واسطهها؟]، آيا معبودی همراه خدای يکتا وجود دارد [مسلماً خير!] واقعيت اين است که اکثر آنها [از اين شگفتيهای طبيعت] خبر ندارند! ۷۷
__
۷۶- «بحر» به آب وسيع گفته مىشود. رود نيل را هم قرآن بحر ناميده است؛ پس لازم نيست حتماً دريا مورد نظر باشد. مفسرين برای پيدا کردن اين دو دريا، به دنبال تلاقی برخی جريانات آبی در نقاط مختلف جهان رفتهاند که با هم تفاوت رنگ و نوع املاح دارند ولی در هم مخلوط نمىشوند. علم اقيانوسشناسی نيز برخی از اين جريانات دريايي را مشخص کرده است و حتی عکسهای هوائی خط فاصل ميان اين جريانها را نيز مىتوان ديد. اما همه اين کشفيات مربوط به زمان ماست و بعيد به نظر مىرسد اعراب از چنين جرياناتی آگاه بوده باشند. اما اگر به معنای کلمه «بحر» که «آب کثير» است [و در لغت به هر وسعت و گستردگی اطلاق شود] توجه کنيم، بدون آنکه خواسته باشيم عظمت آيات و شگفتی اين جريانات را انکار کنيم، با توجه به ۴ موردی که در قرآن از اين پديده سخن گفته است [فرقان ۵۳ (۲۵:۵۳) ، فاطر ۱۲ (۳۵:۱۲) ، نمل ۶۱ (۲۷:۶۱) ، و رحمن ۱۹ (۵۵:۱۹) ] دو بحر [آب کثيری] که مردم در هر دو ماهیگیری ميکنند، دُرّ و مرجان صيد ميکنند و کشتی ميرانند [و يکی تلخ و شور و ديگری گوارا و شيرين است] دو سيستم آبهای روی زمين، يعنی آب شيرين رودخانهها و آب شور درياهاست که میلیاردها سال است در هم ادغام مىشوند [رودخانهها به درياها ميريزند و درياها نيز در اثر تبخير، آب رودخانهها را تشکيل ميدهند]. در حالي كه بسياری از اين جريانات دريايي، که مثال ميزنند، هر دو تلخ و شور اند. اگر قرار بود بارانی که از ذرات رطوبت اقيانوسها تشکيل ميشود عيناً ماهيت و مزه تلخ و شور آنها را [با همه املاحش] با خود حمل ميکرد، هيچکس هوس نميکرد تشنگی خود را از آن سيراب کند و گياهان نيز از نمک و املاح دريائی ميخشکيدند!
۷۷- در آية قبل سخن از رحمت خدا در آسمان بود و در اين آيه از زمينی که به لطف او ۴ مرحله را طی کرده است: آرامش [از تکان و تحولات اوليه و بمباران شهاب سنگها و آتشفشانها]، جريان يافتن آب در سطح زمين برای آبياري، پيدايش کوهها برای تعادل بخشيدن به پوسته جامد، و بالاخره دو سيستم بودن آبهای روی زمين [اقيانوسها و دریاهای شور و تلخ، رودخانهها، چشمهها و قنوات شيرين]. همه اين تدابير، که با ۴ بار تکرار فعل جَعَلَ به خدا نسبت داده شده است، البته برای کسانی آيه محسوب ميشود که بر آنها علم و آگاهی داشته باشند. وقتی بسیاری از مردم آنها را به طبيعت و حوادث اتفاقی آن نسبت ميدهند، معلوم ميشود از طراح آن خبری ندارند.
https://zaya.io/d06sz
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔
@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛