♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 2⃣8⃣ تدبر در سوره #نمل 🔹سئوالاتی از آيات آخر سوره نمل ۱- در آيه ۸۲ كه خروج دابه من الارض اشاره شده، به چه زماني اشاره دارد؟انتهای زندگی دنيوی در زمين است يا در عرصه محشر؟ مصداق وقع القول عليهم چيست؟ مرگ است يا عذاب دنيوي يا عذاب اخروي؟ ۲- آيه ۸۳ كه به حشر فوجي از مكذبين اشاره كرده، به چه زماني مربوط است؟ قبل از قيامت و حشر همگاني اموات يا بعد از ان؟ ۳- وقع القول آيه ۸۵ آيا متفاوت از آيه ۸۲ است؟ ۴- آيه ۸۷ به نفخ صور اول اشاره دارد يا نفخه دوم؟ ۵- در آيه ۸۸ تري الجبال تحسبها جامده ايا به ديدن وضع فعلي كوهها اشاره دارد يا وضع كوهها در قيامت را بيان ميكند؟ پاسخ ۲ بخش اول ۱ و ۲- آيات (۸۲) تا (۸۷) اين آيات گزارشى است بس شگفت انگيز از سه جريان در آخر زمان: نخست حيوانى كه خدا او را از زمين برون مى آورد; و با گمراهان اين گونه سخنى مى گويد: كه اين مردمان به نشانه هاى ربانى ايمان نمى آورده اند، و اين كه يك حيوان با مردم سخن گويد به خواست خدا و اعجاز است. دوم مكذبان هر امتى از امت هاى جهان را خدا گرد مى آورد، همان گونه كه صالحان درجه اول را نيز زنده مى سازد، اين ويژگى در دو بعدش دليلى روشن است بر اين كه آن روز روز رستاخيز جهانى نيست، بلكه روز رجعت است كه پيش از رستاخيز و در زمان دولت جهان شمول مهدوى (عج) است، در هر صورت جاى شك نيست كه اين «دابة» يك حيوان است و طبعاً اين حيوان آن چنان بزرگ نيست كه به پهناى كره زمين باشد، بلكه حيوانى معمولى است كه سخنى نامعمول مى گويد، و گروهى كه بايد آن را بشنوند به هر ترتيب ممكن مى شنوند، و اين حيوان همچون دستگاه فرستنده جهان شمول حجت عينى عليه اين كافران است كه در آن هنگامه "وقع القول عليهم": امر تعذيبشان از جانب پروردگار صادر گشته، با اين گونه حجت ها و آيات ربانى پيش از تحقق عذاب روبرو خواهند شد، و پيامد همين روز است كه آيه (۸۳) بيان گر آن مى باشد. ۳- و اين گردآورى تكذيب كنندگان در طول تاريخ در آن زمان ـ و نه گردآورى همگان ـ دليلى روشن است بر اين كه آن روز رستاخيز كلى جهان نيست، چون رستاخيز يوم الجمع است، كه همه مكلفان و بلكه همه جانداران در آن روز براى پاداش زشت و زيباى اعمال شان محشور خواهند شد، و چنان كه در آيه (۸۵) وارد است "وقع القول عليهم" به معناى تحقق بخشيدن همان كلمه عذاب است، كه در آيه (۸۲) نسبت به آنان گذشت، پس اين دو روز يك روز است، گرچه آغازش سخنگويى حيوانى است و انجامش عذاب اين بدتر از حيوان ها،و گواه ديگر بر اين كه اين روز رستاخيز جهان نيست آيه (۸۷) "يوم ينفخ فى الصور" است. ۳- جهان آخرين داراى دو بعد است: نخست مرگ همگان به جز "من شاء الله" و سپس زنده شدن آنان، اين جا از اين مرگ تعبير به «فزع» شده، و در آيه ديگر به «صعقة» به معناى بى هوشى كلى، و اين بى هوشى كلى طبعاً از مرگ فراتر است، و در عين آن كه جان ها و ارواح در اصل همچنان زنده اند ولكن در اين بى هوشى هيچ ادراكى بالفعل ندارند، مانند عضو كِرِخ شده انسان كه هيچ احساسى ندارد ولى زنده است، در آن هنگام ارواح كرخ مى گردند و نه آن كه به كلى نابود گردند. زيرا نابود شدنشان پيامد ثواب عقاب را از آنان بر مى دارد چرا كه آنان كه با زشت و زيباى اعمالشان مرده اند، اكنون رفته اند و ديگر چه و كه جايگزين آنها خواهد بود؟! تفسیر فرقان https://zaya.io/d06sz کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛