♻️♻️♻️
#قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
7⃣8⃣ تدبر در سوره
#نمل
🔹تفسیر سوره نمل از عبدالعلی بازرگان
نمل : ۸۸
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوهها را ميبينی و بيحرکتشان ميپنداري، حال آنکه همچون گذر ابرها در گذارند، ۹۹
[اين است] آفرينش [حساب شده] خدائی که همه چيز را [به رغم ناپايداريهای ذاتی] انتظام بخشيد. ۱۰۰
و خدا به آنچه ميكنيد كاملا آگاه است.
۹۹- از نظر فيزيکی ميدانيم که اجسام هر چقدر هم سنگين و به ظاهر متراکم باشند، وقتی زير ميکروسکوپهای اتمی قرار گيرند، معلوم ميشود توده ابری رقيق و پراکنده بيش نيستند و فضای خالی ميان اتمها و الکترونهای آنها ميليونها برابر بيش از اجزای آنهاست. از نظر فيزيکدانان، ميخی که در چوبی کوبيده ميشود، ابری است که وارد ابری با تراکم کمتر ميشود. ذکر اين حقيقت علمی در جامعة بيسواد ۱۴ قرن قبل، آيا بيانگرِ جز اين حقيقت است که گوينده آن غير خدا نميتواند باشد؟
۱۰۰- واژه «اتقن» از ريشه «تَقَنَ» فقط يک بار در قرآن آمده است. کتابهای لغت آن را محکم و خوب و استوار کردن معنا کردهاند. از مصاديق آن، آبِ غنی از رسوبات رساندن به زمين برای تغذيه و حاصلخيزی خاک است. به کار بردن فن و تکنيک را نيز در صنعت «تِقْنِيه» گويند. «أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ» در آيه مورد نظر، دلالت بر آفرينش حساب شده و دقيق هر چيزی ميکند.
نمل : ۸۹
مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ
هر که نيکی عرضه کند، [پاداشی] بهتر از آن برای اوست و نيکوکاران از هراس آن روز [=قيامت] در امان خواهند بود. ۱۰۱
۱۰۱- به دو آية قبل نگاه کنيد. اينها همان استثنا هایی هستند که خدا خواسته در امنیّت باشند.
نمل : ۹۰
وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
و هر که بدی عرضه کند، سرافکنده به آتش در افتد، ۱۰۲
آيا جز آنچه يکسره ميکردند، جزا داده ميشوند.
__
۱۰۲- کلمة «كُبَّتْ»، به غير از اين آيه، فقط يکبار ديگر در آيه ۲۲ سوره ملک (۶۷:۲۲) آمده است که از مقايسه آنها ميتوان به مفهوم جمله «فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ» بهتر پی برد. نگاه کنيد:
أَفَمَنْ یَمْشِی مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ [آيا کسی که سر به زير راه ميرود، بهتر به مقصد ميرسد، يا آنکه راستقامت در راهی راست گام بر ميدارد؟]
کسی که فقط جلوی پايش را ميبيند و دورنگری ندارد، تشبيه و تمثيلی نمادين از کسی است که به دو روزه دنيا دل بسته و نيم نگاهی هم به آخرت نميکند. آنها همانطور در دنيا همه هوش و حواس و هدفشان [وجه و رویکردشان] سر به زير به سوی متاع زمينی بود، در آخرت نيز به خاطر همين وجوه [اهداف و رویکردها] سرافکنده به سوی دوزخ خواهند رفت.
https://zaya.io/d06sz
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔
@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛