📱 توی گروه، بحث فلسطین بود. درباره آرزوی دیرینه‌ام گفتم؛ این که عاشق مبارزه با اسرائیلم و ای کاش برای من هم راهی بود که در جبهه مقاومت بجنگم و این حرف‌ها. یکی از خانم‌ها، پیامم را ریپلای کرد و نوشت: خدا نکند لازم بشود زن‌ها بجنگند! اصلا تا مردها هستند چرا باید زن‌ها خودشان را قاطی ماجرا کنند؟ 💭 یاد مصاحبه خانم دباغ افتادم که گفته بودند: «از امام اجازه گرفتم که به لبنان بروم و در کنار مردم فلسطین باشم که اجازه فرمودند. همین برخورد، رویکرد امام (ره) را در خصوص حضور زن در همه عرصه‌ها نشان می‌دهد، یعنی زمانی که اسلام یا یکی از مبانی آن در خطر است، دیگر تکلیف زن و مرد فرق نمی‌کند و هر یک به اندازه‌ای که از عهده‌شان برمی‌آید، باید عمل کنند.» ❌ بعضی‌ها اما، فکر می‌کنند زن بودن یعنی فلج بودن و ناقص بودن! یعنی دیگر چون زن هستی دربرابر امت اسلامی وظیفه نداری! باید منتظر بنشینی که مردها یک حرکتی بزنند، تا بعدش تو هم اگر دلت خواست، لطف کنی و از حرکت‌شان حمایت کنی! ‼️ اتفاقا گاهی برعکس است. مثلا سال دوهزار و دو، انتفاضه فلسطین تقریبا در بن‌بست نظامی گیر کرده بود، آن هم درحالی که جنایات وحشیانه اسرائیلی‌ها علیه مردم غزه ادامه داشت. اینجا بود که گروه‌های مقاومت، دست به حرکتی زدند که مبارزه با اسرائیل را وارد مرحله جدیدی کرد: انجام عملیات استشهادی در جهت ناامن‌سازی سرزمین‌های اشغالی. 💫 اینجا بود که بانوان قدم به میدان گذاشتند؛ اولین بانو، دختری بیست و شش ساله به نام وفاء ادریس بود. وفاء مدرک پرستاری‌اش را از دانشگاه ملی النجاح گرفته بود و به عنوان پرستار داوطلب در هلال احمر، به مجروحان انتفاضه فلسطین کمک می‌کرد. عملیات استشهادی‌اش را در منطقه یافا و یکی از پررفت‌وآمدترین خیابان‌های رژیم صهیونیستی انجام داد، یک اسرائیلی را کشت و نود صهیونیست را زخمی کرد. ⭐️ دومین نفر، دارین ابوعیشه بود. دانشجوی رشته مطالعات اسلامی و عضو انجمن اسلامی دانشگاه الخاج نابلس. در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «از آنجا که جایگاه زن فلسطینی از برادران فلسطینی‌اش پائین‌تر نیست، تصمیم گرفتم دومین زن استشهادی باشم و راهی را که شهید وفاء ادریس شروع کرد ادامه دهم... جسم و جان تنها سرمایه‌ای است که داریم، پس آن‌ها را در راه خدا می‌دهیم تا بمب‌هایی باشیم که صهیونیست‌ها را می‌سوزاند و افسانه قوم برگزیده خداوند را از بین می‌برد. زن مسلمان فلسطینی در گذشته و حال همواره در خط اول مسیر جهاد بر ضد ظلم قرار داشته و دارد، لذا من و تمام خواهران خود را به پیمودن این راه فرا می‌خوانم...». 🌟 شهیده ریم الریاشی، درحالی وارد میدان جهاد شد که دو فرزند خردسال داشت؛ و آنقدر بچه‌هایش را و تمام بچه‌های فلسطین را دوست داشت که دلش نمی‌خواست زیر سایه ظلم اسرائیل بزرگ شوند. ریم الریاشی، توانست از تمام موانع امنیتی رژیم صهیونیستی بگذرد و عملیات را در یکی از حساس‌ترین مناطق نظامی اسرائیل انجام دهد. او اولین بانوی شهیده‌ی عضو حماس و گردان‌های قسام بود. ✨ شهیده زینب ابوسالم و شهیده هنادی جرادات، درحالی عملیات انجام دادند که نیروهای نظامی اسرائیلی در آماده‌باش بودند و شهر در کنترل امنیتی کامل قرار داشت؛ این دو شهیده توانستند بر تمام اقدامات امنیتی اسرائیلی‌ها خط بطلان بکشند، به طوری که مقامات امنیتی اسرائیلی انگشت به دهان ماندند. 🕌 بانوان شهادت‌طلب به کنار، جالب است بدانید که نگهبانی و مراقبت از مسجدالاقصی، برعهده بانوان فلسطینی ست. این بانوان را «مرابطات الاقصی» می‌نامند. مرابطات طبق آیه دویست سوره آل‌عمران که می‌فرماید: «یا اَیُّها الَّذینَ آمنوا اِصبِروا وَ صابِروا و رابِطو و اتَّقوا اللهَ لَعَلَّکُم تُفلِحون»، خود را وقف مسجدالاقصی کرده‌اند، با دقت حرکات دشمن در مسجدالاقصی را رصد می‌کنند و داوطلبانه هر روز خود را برای نماز یا برگزاری کلاس قرآن به مسجدالاقصی می‌رسانند (در برخی تفسیرها نوشته‌اند منظور از «رابطوا» یعنی جمعى از مؤمنان در مرزهای کشورهای اسلامى مرزداری کنند و راه حمله و نفوذ دشمن را ببندند). بیشتر این بانوان مربی یا متربی قرآن‌اند، آنان حرکات و اعتراضات ضدصهیونیستی را در مسجدالاقصی مدیریت می‌کنند و اگر از ورودشان به مسجد جلوگیری شود، پشت درهای مسجد می‌نشینند، شعار می‌دهند و با انتشار فیلم و عکس در فضای مجازی، مردم را از آنچه در قدس شریف رخ می‌دهد باخبر می‌کنند. یکی از فعالیت‌های آنان، افطاری در مسجدالاقصی و مقلوبه‌پزی ست. آنان پیش چشم سربازان اسرائیلی، مقلوبه‌هاشان را(غذایی مشابه ته‌چین) در ظرف واژگون می‌کنند تا کنایه‌ای از واژگونی رژیم صهیونیستی باشد. فعالیتی که سایر بانوان جهان اسلام را هم با خود همراه کرد. ✍ ش . شیردشت‌زاده @rabteasheghi