🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 برای حال خوب در حال، زندگی کنیم همه‌ی ما در هر شغل و حرفه‌ای که هستیم فرشته نیسیم بلکه آدم هستیم و گاهی اوقات هیولای درون و یا بهتر بگویم داعش درون‌مان که به دائیش نرفته و هیچ کس جز خودش مسئولیت خطای او را بر عهده نمی‌گیرد سر و کله‌‌اش پیدا می‌شود چرا که انسانیم و انسان گاهی خُلقش پایین می‌آید، بدون تعارف، وجود این مسئله طبیعی است همه‌ی ما گاه تحت فشارهای زندگی و یا زمانی که در تعامل با افراد منفی‌نگر قرار می‌گیریم دچار نوسان خلقی می‌‌شویم زیرا ما نه از نژاد سیب زمینی هستیم و نه از تیره و طایفه‌ی چغندر بلکه مشتی استخوان و چند کیلو گوشتِ با استخوان و اغلب‌مان هم چربی اضافه داریم. همانطور که از قصاب محل و یا به قول امروزی‌تر و مدرن هنگام خرید از سوپر گوشت از او می‌خواهیم برای‌مان قلم هم بگذارد ما در زندگی نیاز به قلم داریم تا گفتار منفی که در برخی تعاملات در خانه‌ی ذهن‌مان وارد شده است را با نوشتن از دودکش ذهن به در کنیم وگرنه از دهان‌ مبارک‌مان خارج می‌گردد. پس اگر مراقب ورودی‌های‌مان نباشیم ما نیز کنترل هیجانات‌مان را از دست می‌دهیم و یکی می‌شویم همانند همان‌‌هایی که نمی‌خواهیم مثل آنها باشیم بنابراین خوب است که ما انسانها به ورودی‌های ذهنمان دقت کنیم و ورودی ذهن‌ را برای هر چیزی باز نگذاریم تا منجر به خروجی‌‌هایی که خرج‌های هنگفت روی دست‌مان می‌گذارد نشویم و رفتارهای ناسازگار و ناشایست از ما سرنزند البته این خیال باطل را از سر مبارک به در کنید که مثبت بیاندیشیم و مراقب باشیم که منفی نیاندیشیم زیرا باید به استحضارتان برسانم که ذهن آدمی فیلتر ندارد، متاسفانه و یا خوشبختانه ذهن‌مان بسان جاده‌ی دوطرفه‌ای است که هم افکار مثبت در آن عبور و مرور می‌کند و هم افکار منفی و این خودِ ما هستیم که باید با اختیارمان دست به انتخاب درست بزنیم. البته ناگفته نماند که حیطه‌ی "فکر" با "تفکر" کاملا متفاوت است چرا که "فکر" ناخودآگاه و اتوماتیک است و دیالوگ‌هایی که در گوش ذهن‌مان می‌خواند در حوزه‌ی اختیارات ما نیست ولی تفکر بستگی به انتخاب و اختیار ما دارد. 🚨پس در هجمه‌ی افکار مثبت و منفی، در کوران حوادث و بمباران اطلاعات لحظه‌ای آژیر خطر را به صدا درآوریم، به پناهگاه پناهنده شویم و برای دقایقی ولو کوتاه احوالی از خود بپرسم، صله‌ای با خود کنیم و آگاهانه به دیدار افکارمان برویم تا بتوانیم بازدیدی متفکرانه را تجربه کنیم، آری ما دو زیست هستیم زیرا هم می‌بایست در دریای افکارمان شنا کنیم و افکار مثبت را مرواریدگونه از بین منفی‌ها غواصی کنیم تا در دریای افکارمان غرق نشویم سپس در ساحل به تفکر خلاق بپردازیم تا به آرامشی عمیق دست یابیم و اینگونه از خود احوالپرسی کنیم تا به احسن‌الحال برسیم.💎 🪄نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم 🦋🐛https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef