#پرونده_ویژه_نویسندگان_حوزوی #افتتاحیه_تحریریه_مجتهده_امین #محفل_دوازدهم_یادداشت_خوانی ✍️ با آثاری از 🖌 علی اسفندیار، مدیر کانون مدادالفضلاء 🖌 نجمه صالحی، مدیر تحریریه بانو مجتهده امین 🖌 سمیه رستمی، طنزنویس حوزوی 🖌 زهرا کبیری‌پور، نویسنده حوزوی 🖌 زهرا سعادت، نویسنده حوزوی 🖌مرضیه رمضان قاسم، نویسنده حوزوی 🖌زهرا سرمیلی، نویسنده حوزوی #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #شهید_مظفری_نیا #نویسندگان_حوزوی #انجمن_سواد_رسانه_طلاب @HOWZAVIAN 👇🖌👇

خیلی وقت است از خودت بی‌خبری، یک سری به خودت بزن. دیروز تصور کرده بودم‌ اول ماه رجب است، خیلی مواظب افکار، رفتار و گفتارم بودم تا آدم خوب‌تری باشم؛ زیرا مادر بزرگ خدا بیامرزم همیشه حواس‌شان بود که شنبه‌ها، اول‌ماهها و روزهای اول سال‌شان خوب رقم بخورد چون معتقد بودند این روزها ام‌الایام‌‌اند و روزهای کلیدی‌ بنابراین من نیز از کودکی به تاسی از ایشان در چنین روزهایی آدم خاص‌تر، از خود متشکر و از خود راضی‌تر می‌شوم، البته از نوع مثبتش😄 ما که نمی‌دانیم فردا زنده‌ایم یا نه، دیر یا زود وقتِ سفرمان فرا می‌رسد و همچون پرستویی عاشق از این سرزمین کوچ می‌کنیم به دیار باقی چرا هر روز خاص‌تر از روز قبل نباشیم؟! متحول شویم‌ تا هر آن‌مان بهتر از آن، آن‌مان باشد. 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #سیره‌ی_مادر_بزرگ #جهاد_روایت https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

☕️🖊 5⃣کافی بود کافه‌تان را برخط کنید همین ✍️مرضیه رمضان قاسم، عضو تحریریه مجتهده امین کرونا با همه‌ی بزن بهادری‌ها و زهره‌چشم‌هایی که از اهل قلم و قم و... گرفت، تنها خوبی که داشت این بود که مرزها را برداشت؛ دیگر اصفهانی، قمی و مشهدی و... معنا نداشت، همه از راه دور و نزدیک زحمت‌ها را بر دوش انگشت نازنین اشاره می‌گذاشتیم و او با احساس مسئولیت فراوان دستی بر سر لینک دعوت می‌کشید آنگاه در کسری از ثانیه شکوفه‌ی دانش بخت‌مان را سپید می‌نمود. دیروز چند تن از یاران تحریریه‌ی مجتهده امین که ساکن شهر قم هستند در کافه‌ی اهل قلم‌‌، قلم رنجه فرمودند ما از راه دور شاهد عکس‌های ارسالی بودیم و آه حسرت می‌کشیدیم و اگر راه کمی نزدیک‌تر بود آه‌ یک نفر از بلاد غیر قمی کافی بود تا کافه به آتش کشیده شود. دیروز قهراً روزه‌ی قلم گرفته و امساک کردم و هم‌اکنون در حال افطار هستم. 🔗لینک تصاویر😭 https://b2n.ir/t90538 مرضیه رمضان‌قاسم از اصفهان #جهاد_روایت #کافه‌ی_ناکافی #پویش_نوشتن #نشست_بانوان_طلبه #تحریریه_مجتهده_امین #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 🧠 برای حال خوب در حال، زندگی کنیم همه‌ی ما در هر شغل و حرفه‌ای که هستیم فرشته نیسیم بلکه آدم هستیم و گاهی اوقات هیولای درون و یا بهتر بگویم داعش درون‌مان که به دائیش نرفته و هیچ کس جز خودش مسئولیت خطای او را بر عهده نمی‌گیرد سر و کله‌‌اش پیدا می‌شود چرا که انسانیم و انسان گاهی خُلقش پایین می‌آید، بدون تعارف، وجود این مسئله طبیعی است همه‌ی ما گاه تحت فشارهای زندگی و یا زمانی که در تعامل با افراد منفی‌نگر قرار می‌گیریم دچار نوسان خلقی می‌‌شویم زیرا ما نه از نژاد سیب زمینی هستیم و نه از تیره و طایفه‌ی چغندر بلکه مشتی استخوان و چند کیلو گوشتِ با استخوان و اغلب‌مان هم چربی اضافه داریم. همانطور که از قصاب محل و یا به قول امروزی‌تر و مدرن هنگام خرید از سوپر گوشت از او می‌خواهیم برای‌مان قلم هم بگذارد ما در زندگی نیاز به قلم داریم تا گفتار منفی که در برخی تعاملات در خانه‌ی ذهن‌مان وارد شده است را با نوشتن از دودکش ذهن به در کنیم وگرنه از دهان‌ مبارک‌مان خارج می‌گردد. پس اگر مراقب ورودی‌های‌مان نباشیم ما نیز کنترل هیجانات‌مان را از دست می‌دهیم و یکی می‌شویم همانند همان‌‌هایی که نمی‌خواهیم مثل آنها باشیم بنابراین خوب است که ما انسانها به ورودی‌های ذهنمان دقت کنیم و ورودی ذهن‌ را برای هر چیزی باز نگذاریم تا منجر به خروجی‌‌هایی که خرج‌های هنگفت روی دست‌مان می‌گذارد نشویم و رفتارهای ناسازگار و ناشایست از ما سرنزند البته این خیال باطل را از سر مبارک به در کنید که مثبت بیاندیشیم و مراقب باشیم که منفی نیاندیشیم زیرا باید به استحضارتان برسانم که ذهن آدمی فیلتر ندارد، متاسفانه و یا خوشبختانه ذهن‌مان بسان جاده‌ی دوطرفه‌ای است که هم افکار مثبت در آن عبور و مرور می‌کند و هم افکار منفی و این خودِ ما هستیم که باید با اختیارمان دست به انتخاب درست بزنیم. البته ناگفته نماند که حیطه‌ی "فکر" با "تفکر" کاملا متفاوت است چرا که "فکر" ناخودآگاه و اتوماتیک است و دیالوگ‌هایی که در گوش ذهن‌مان می‌خواند در حوزه‌ی اختیارات ما نیست ولی تفکر بستگی به انتخاب و اختیار ما دارد. 🚨پس در هجمه‌ی افکار مثبت و منفی، در کوران حوادث و بمباران اطلاعات لحظه‌ای آژیر خطر را به صدا درآوریم، به پناهگاه پناهنده شویم و برای دقایقی ولو کوتاه احوالی از خود بپرسم، صله‌ای با خود کنیم و آگاهانه به دیدار افکارمان برویم تا بتوانیم بازدیدی متفکرانه را تجربه کنیم، آری ما دو زیست هستیم زیرا هم می‌بایست در دریای افکارمان شنا کنیم و افکار مثبت را مرواریدگونه از بین منفی‌ها غواصی کنیم تا در دریای افکارمان غرق نشویم سپس در ساحل به تفکر خلاق بپردازیم تا به آرامشی عمیق دست یابیم و اینگونه از خود احوالپرسی کنیم تا به احسن‌الحال برسیم.💎 🪄نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #دید_و_بازدید_خود #تجربه_نوردی #جهاد_روایت 🦋🐛https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

. "ای کاش مادر مرا نمی‌زاد" ✍مرضیه رمضان‌قاسم براستی چرا برخی از ما انسان‌ها در سختی‌ها و ناملایمات زندگی جمله‌ی ای کاش به این دنیا نیامده بودم را بکار می‌بریم؟ اگر خوب به عمق این جمله دقت کنیم متوجه می‌شویم اغلب ما انسان‌ها از دنیا انتظار آسایش داریم بنابراین هنگامی که در معرض ابتلا و سختی قرارگیریم و آسایش‌مان مخدوش شود از بودن‌مان در دنیا پشیمان می‌گردیم زیرا اکثر اوقات فراموش می‌کنیم دنیا معبر و محل آزمایش‌مان است و همین غفلت باعث می‌گردد قضاوت درستی از بذل و عزل‌های الهی به خود نداشته باشیم و در عوض دست به قضاوت ناروا بزنیم در حالیکه یکی از فلسفه‌های فقدان‌ها، رشد و پرورش دادن ماست تا به این نتیجه برسیم که ما در این عالم میهمان، مسافر و مهاجر هستیم یعنی می‌بایست دریابیم که عالم دنیا منحصر به دنیا نیست. یکی از عواملی که موجب می‌گردد آدمی از قدم نهادن به دنیا پشیمان باشد نسیان انتقال از سرای فانی به سرای باقی‌ست؛ وسعت دید نداشتن نسبت به حیات انسانی و زندگی را محدود به دنیا پنداشتن، آرزوی به دنیا نیامدن را در پی دارد. آری بی‌توجهی به بی‌‌انتها بودن زندگی و محدود دانستن خط سیر انسانی به پاره‌خط دنیا، منتهی به کشیدن خط بطلان بر دنیا و مافیها و نادیده گرفتن حکمت و مصلحت الهی‌ست. به عبارت دیگر می‌توان گفت برخی از کوته‌اندیشان به فانی بودن دنیا پی‌برده‌اند ولی فهم‌شان کافی نیست زیرا فانی دانستن دنیا بدون توجه به آخرت، موجب یاس و در بسیاری اوقات منتهی به خودکشی می‌گردد پس فانی‌انگاشتن دنیا آن هنگام ارزشمند است که علاوه بر دنیا نگاه‌مان معطوف به عالم آخرت نیز باشد چرا که داشتن چنین دیدگاهی نسبت به عالم وجود، موجب امید و انبساط خاطر می‌گردد و انسان‌ها را نسبت به ارزش انسانی‌‌شان مطلع می‌سازد تا خود را به بهای اندک نفروشند. داشتن چنین رویکردی به دنیا انسان را در برابر رنج‌ها مستحکم می‌کند همت انسان را برای نیل به قرب الهی و رسیدن به زندگی جاودان در سرای آخرت قوی‌تر می‌کند. من ماهی‌ام اما به سرم شور نهنگ است این برکه‌ی بی‌حوصله اندازه‌ی من نیست #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI