🪁 جُستار نویسی: در جستارنویسی صراحت و وضوح داریم و کمتر از نقل قول استفاده می‌کنیم و یک قصه را با روایتی از خود می‌نویسیم و سپس استدلال کرده و نتیجه می‌گیریم. تفاوت جستارنویسی و یادداشت‌نویسی: جستار همانند یادداشت است با این تفاوت که شکل و شمایل‌ روایی و استدلالی دارد اما یادداشت وجه استدلالی‌اش قوی‌تر است؛ در جستار قصه، ضرب‌المثل و حکایت نیز بکار می‌رود ولی نباید در بکار بردن آنها افراط کرد. در جستار شگفت‌انگیزی هست. در جستار روایی صداقت صراحت و صمیمیت وجود دارد. جستار نویسی استدلالی و روایی: 🗣عناصر جستار روایی: ۱) شخصیت: خود شما که راوی هستید و شخصیت‌اید، هر چه راوی مشخص‌تر باشد جذاب‌تر است و رسانه‌ها از همین تکنیک برای جذب مردم انتخاب می کنند. داستان زندگی افراد شناخته شده را روایت می‌کنند چون مردم قصه را دوست دارند پس ما باید شما را در جستارتان بشناسیم. ۲)‌ مسئله: مسئله ظاهرا در مورد یک مطلب است اما اگر عمیق شویم مسئله چیز عمیق‌تر دیگری‌ست. مثل می‌خواستم پسرم کلاس موسیقی برود نه آنکه خودش می‌خواست مسئله کلاس موسیقی نیست بلکه یک بحث روان‌شناسی‌ست که والد دارد عقده‌های خود را بر فرزند تخلیه می‌کند. مثال دیگر اینکه: سه نفر لیوان آب را نمی‌گیرند مسئله نگرفتن آب نیست بلکه هر کدام یک مسئله‌ی خاص دارند: یکی تشنه‌اش نیست آن یکی مجروح است و چون باید عمل شود نباید آب بنوشد و پرهیز کند و دیگری ایثار می‌کند می‌خواهد دیگری که تشنه‌تر است آب را بخورد ۳) کشمکش: جستار برای ایجاد و جاذبه کشمکش می‌خواهد، وقتی در بتدا مقدمه و مسئله را نوشتیم در میانه‌ی کار بایستی کشمکش و بگو مگو بین راوی را با آن‌ مسئله بنویسید این کشمکش می‌تواند بگومگو‌ با یک نفر باشد یا با یک گروه. بخاطر همین کشمکش بود که قصه‌ای را نوشتیم‌ آری قصه بهانه‌ای‌ست برای پاسخ دادن به مسئله‌‌ای که در مقدمه بود. ۴) شهود: شهود باید اواخر جستار اتفاق بیفتد چون به شهود که برسین تقریبا کار تمام است؛ به شهود که رسیدی می‌فهمی که چه چیزی را می‌خواسته‌‌ای بنویسی و به نوعی می‌توان گفت شهود همان بازنویسی‌ست. ۵) نتیجه 🧠جستار نویسی استدلالی : در جستارنویسی پاراگراف‌بندی لازم است و در پاراگراف‌بندی هر پاراگراف یک مطلب اصلی دارد زیرا پاراگراف کمک می‌کند که مطلب را بهتر درک کنیم. 🌟۹ قانون طلایی جستارنویسی استدلالی: ۱) برای نوشتن نیاز به مطالعه داریم. ۲) از پرگویی در پاراگراف آغازین جستار پرهیز کنیم. ۳) از همان جمله‌ی اول به موضوع جستار بپردازیم و لازم نیست به جزئیات بپردازیم بلکه همین که به جزئیات اشاره کنیم کافی‌ست؛ مسیر حرکت خودمان را برای تحلیل موضوع، در متن جستار بیان کنیم. ۴) حفظ ارتباط با متن از آنجایی که پرسش کلید اصلی کار است پاسخ مستقیم به پرسشی که مطرح شده بدهیم نه اینکه پاسخ به پرسشی که دوست داریم مطرح شود بدهیم. ۵) برای پاسخ به پرسش به خودمان فرصت دهیم. قبل از پاسخ دادن به هر پرسشی به خودمان چند دقیقه‌ای برای بررسی پرسش و تهیه‌ی طرح مختصری برای پاسخ به خود فرصت دهیم. ۶) مطالعه‌ی اضافه‌تر برای پاسخ به پرسش نیاز به مطالعه‌ی اضافه‌تری داریم ۷) برنامه‌ریزی دقیق برای مطالعه و همچنین مطالعه‌ی بیشتر نیاز به برنامه‌ریزی دقیق داریم. ۸) پاراگراف نهایی جستار باید پاراگراف نهایی داشته باشد تا بحث را به موضوع اصلیِ مطرح شده ربط دهیم و خلاصه و جمع‌بندی از شواهدمان ارائه دهیم. ۹) داور و استاد ما در نهایت باید به این حس برسد که نتیجه‌گیری دقیق و فکر شده‌ای ارائه کرده‌‌ایم. 🧶خلاصه اینکه: در آغاز جستار دغدغه‌مان را مطرح کنیم در میانه تلاش کنیم برای حل مسئله و در کشمکش که به مشکلی که بخاطر آن قصه و یا داستان را نوشته ایم برمی‌خوریم، بعد شهود کنیم و دست آخر نتیجه‌گیری می‌کنیم به این صورت که چندین مرتبه با استفاده از لغات کتاب خوشه‌سازی می‌کنیم و دست آخر با استفاده از ۴ واژه‌ی اصلی بعلاوه‌ی لغات خودمان به سوال پاراگراف پاسخ می‌دهیم. 🖊تنظیم‌کننده: مرضیه رمضان‌قاسم #اقتباس #جستارنویسی #جناب_رهبری #دفتر_تبلیغات #ورکشاپ_نویسندگی 🦋🐛https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef