💠 اعتبار بخشیدن به کتب إمامیه از طریق استنساخ، سماع و #قرائت أصحاب نزد اساتید و #مشایخ (۱) 📌اصحاب و شاگردان مکتب اهل بیت علیهم السلام، در اعتماد به کتب، به صرف اجازه در نقل روایت از کتاب اکتفا نمی کردند، بلکه اعتبار کتب، به استنساخ و سپس قرائت و سماع آن ها نزد استاد و شیخ بوده است. بر مدعای فوق، شواهد بسیاری در کتب حدیث و فهرست وجود دارد که از باب نمونه چند مورد از آن ها ذکر میشود: 1⃣مرحوم #نجاشی در ترجمه حسن بن علی بن زیاد #الوَشّاء می نویسد: أخبرنی ابن شاذان قال: حدثنا أحمد بن محمد بن یحیی عن سعد عن أحمد بن محمد بن عیسی قال: خرجت إلی الکوفة فی طلب الحدیث، فلقیت بها الحسن بن علی الوَشّاء، فسألته أن یخرج لی (إلیّ) کتاب العلاء بن رزین القَلّاء و أبان بن عثمان الأحمر، فأخرجهما إلیّ فقلت له: أحبّ أن تجیزهما لی. فقال لی: یا رحمک الله و ما عجلتک! إذهب فاکتبهما و اسمع من بعد. فقلت: لا آمن الحدثان. فقال: لو علمت أنّ هذا الحدیث یکون له هذا الطلب، لاستکثرت منه، فإنّی أدرکت فی هذا المسجد تسعمائة شیخ کل یقول حدثنی جعفر بن محمد و کان هذا الشیخ عیناً من عیون هذه الطائفة. ✅ رجال النجاشی، رقم۸۰، ص۳۹-۴۰ 🔸 عبارت فوق صراحتاً دال بر استنساخ کتاب و سپس قرائت و سماع آن نزد شیخ و استاد و پس از آن اجازه ی نقل روایت از آن است. یعنی برای اخذ روایت از یک کتاب، مراحل فوق بایستی طی شود، تا روایت غیر مقبول و حتی اشتباه و سهو القلم در نسخه جدید راه پیدا نکند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri https://eitaa.com/shobeiri