eitaa logo
درس رجال استاد حاج سید محمد جواد سید شبیری
2.2هزار دنبال‌کننده
405 عکس
35 ویدیو
104 فایل
درس رجال استاد حاج آقای سیدشبیری از اساتید حوزه علمیه #مشهد برای ارسال #اشکالات علمی، #انتقادات، #پیشنهادات، #مطالب مفید و ارسال #جزوات با ما در ارتباط باشید👇 @rejal_admin تبلیغ و تبادل👇 @Admin_rejal مدیریت کانال👇 @rejal_hoze ارتباط با استاد👇 @smjssh
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اعتبار بخشیدن به کتب إمامیه از طریق استنساخ، سماع و أصحاب نزد اساتید و (۱) 📌اصحاب و شاگردان مکتب اهل بیت علیهم السلام، در اعتماد به کتب، به صرف اجازه در نقل روایت از کتاب اکتفا نمی کردند، بلکه اعتبار کتب، به استنساخ و سپس قرائت و سماع آن ها نزد استاد و شیخ بوده است. بر مدعای فوق، شواهد بسیاری در کتب حدیث و فهرست وجود دارد که از باب نمونه چند مورد از آن ها ذکر میشود: 1⃣مرحوم در ترجمه حسن بن علی بن زیاد می نویسد: أخبرنی ابن شاذان قال: حدثنا أحمد بن محمد بن یحیی عن سعد عن أحمد بن محمد بن عیسی قال: خرجت إلی الکوفة فی طلب الحدیث، فلقیت بها الحسن بن علی الوَشّاء، فسألته أن یخرج لی (إلیّ) کتاب العلاء بن رزین القَلّاء و أبان بن عثمان الأحمر، فأخرجهما إلیّ فقلت له: أحبّ أن تجیزهما لی. فقال لی: یا رحمک الله و ما عجلتک! إذهب فاکتبهما و اسمع من بعد. فقلت: لا آمن الحدثان. فقال: لو علمت أنّ هذا الحدیث یکون له هذا الطلب، لاستکثرت منه، فإنّی أدرکت فی هذا المسجد تسعمائة شیخ کل یقول حدثنی جعفر بن محمد و کان هذا الشیخ عیناً من عیون هذه الطائفة. ✅ رجال النجاشی، رقم۸۰، ص۳۹-۴۰ 🔸 عبارت فوق صراحتاً دال بر استنساخ کتاب و سپس قرائت و سماع آن نزد شیخ و استاد و پس از آن اجازه ی نقل روایت از آن است. یعنی برای اخذ روایت از یک کتاب، مراحل فوق بایستی طی شود، تا روایت غیر مقبول و حتی اشتباه و سهو القلم در نسخه جدید راه پیدا نکند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri https://eitaa.com/shobeiri
درس رجال استاد حاج سید محمد جواد سید شبیری
💠 اعتبار بخشیدن به کتب إمامیه از طریق استنساخ، سماع و #قرائت أصحاب نزد اساتید و #مشایخ (۱) 📌اصحاب و
💠 شواهد اعتبار کتب إمامیه از طریق استنساخ، و أصحاب نزد اساتید و (۲): 2⃣مرحوم در ترجمه محمد_بن_سماعة، بعد از آن که نزدیک به بیست کتاب از وی را برمی شمرد می نویسد: و قال لنا أحمد بن عبدالواحد: قال لنا علی بن حبشی: حدثنا حُمَید بن زیاد قال: سمعت من الحسن بن محمد بن سَماعة -و کان ینزل کِندة- کتبه المصنَّفة، و هی علی هذا الشرح و زیادة کتاب زیارة أبی عبدالله علیه السلام. ✅ رجال النجاشی، رقم۸۴، ص۴۲ 🔸 طبق این گزارش، ، بیست کتاب از ابن سماعة را سماع کرده و این گونه نبوده که هر کتابی را به صرف منسوب بودن به شخص اخذ کند. یعنی از طریق روایت نمی کرده است. 3⃣مرحوم شیخ در دیباچه ی کتاب من لا یحضره الفقیه می فرماید: هذا مع نسخة لأکثر ما صحبنی من مصنّفاتی و سماعه لها و روایتها عنّی و وقوفه علی جملتها و هی ماثتا کتاب و خمسة و أربعون کتابا. کسی که این کتاب را به درخواست او می نویسم (شریف الدین ابوعبدالله معروف به نعمة) ۲۴۵ کتاب من را استنساخ و سپس سماع کرده است. ✅ کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri https://eitaa.com/shobeiri
💠 بررسی طرق صاحب وسائل به کتب: 🔻 هر چند طرق مرحوم صاحب وسایل به کتب قدما طرق صحیح و معتبری است و ایشان در فایده دوم خاتمه طریق خود را به تک تک کتب از راه علما و بزرگان نقل کرده است؛ 🔹 اما مشکل این است که ملاکی که سبب و صحت طریق می‌شود این است که باید طرق به کتب از راه یا و یا به عنوان نسخه خاصی منتقل شود؛ یعنی یا شاگرد نسخه ای را برای استاد قرائت کند، یا استاد بخواند و شاگرد گوش کند یا نسخه ای را استاد بگوید مال من است و به آن اجازه نقل بدهد؛ در حالی که طرق صاحب وسایل قطعاً اینگونه نبوده و قطعاً است؛ مانند اجازه‌هایی که در زمان حاضر است و طرقی به کافی و من لایحضر و .. دارند، لکن هیچ کدام از این اجازه‌ها و طریق‌ها به خاصی نیستند و بالطبع معتبر نمی‌باشند. 🔸 شاهد این ادعا: مرحوم صاحب وسائل از «عبد الله بن جعفر حمیری» روایاتی نقل کرده و درباره کتاب «قرب الاسناد» می‌فرماید: کتاب ایشان «بروایة ولده محمد»، بنابراین «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» طریق مرحوم صاحب وسائل به کتاب «قرب الاسناد» می شود، در حالی که سند ذکر شده در کتاب به شیخ می‌رسد و شیخ در «فهرست» طریقی غیر از «محمد بن عبد الله جعفر حمیری» دارد و راوی کتاب «قرب الاسناد» در «فهرست» پسرش نیست، بلکه «ابن ولید»است و این نشانه‌ای واضح بر تشریفاتی بودن طریق صاحب وسائل است. 🔹 زیرا اگر طریق صاحب وسائل واقعی می‌بود، باید طریق شیخ به «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» می‌رسید یا راوی صاحب وسائل ابن ولید می‌بود. بنابراین مشخص می‌شود صاحب وسائل طریق به نسخه خاصی نداشته است. 📌 ارسالی از حجت الاسلام علی (مقرر محترم درس خارج فقه بورس) 💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید: 🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46 🌐 @rejal_shobeiri