#نکات_حدیثی #کتابشناسی #وسائل_الشیعة 💠 بررسی طرق صاحب وسائل به کتب: 🔻 هر چند طرق مرحوم صاحب وسایل به کتب قدما طرق صحیح و معتبری است و ایشان در فایده دوم خاتمه طریق خود را به تک تک کتب از راه علما و بزرگان نقل کرده است؛ 🔹 اما مشکل این است که ملاکی که سبب #اعتبار و صحت طریق می‌شود این است که باید طرق به کتب از راه #قرائت یا #سماع و یا به عنوان #اجازه نسخه خاصی منتقل شود؛ یعنی یا شاگرد نسخه ای را برای استاد قرائت کند، یا استاد بخواند و شاگرد گوش کند یا نسخه ای را استاد بگوید مال من است و به آن اجازه نقل بدهد؛ در حالی که طرق صاحب وسایل قطعاً اینگونه نبوده و قطعاً #تشریفاتی است؛ مانند اجازه‌هایی که در زمان حاضر است و طرقی به کافی و من لایحضر و .. دارند، لکن هیچ کدام از این اجازه‌ها و طریق‌ها به #نسخه خاصی نیستند و بالطبع معتبر نمی‌باشند. 🔸 شاهد این ادعا: مرحوم صاحب وسائل از «عبد الله بن جعفر حمیری» روایاتی نقل کرده و درباره کتاب «قرب الاسناد» می‌فرماید: کتاب ایشان «بروایة ولده محمد»، بنابراین «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» طریق مرحوم صاحب وسائل به کتاب «قرب الاسناد» می شود، در حالی که سند ذکر شده در کتاب به شیخ #طوسی می‌رسد و شیخ در «فهرست» طریقی غیر از «محمد بن عبد الله جعفر حمیری» دارد و راوی کتاب «قرب الاسناد» در «فهرست» پسرش نیست، بلکه «ابن ولید»است و این نشانه‌ای واضح بر تشریفاتی بودن طریق صاحب وسائل است. 🔹 زیرا اگر طریق صاحب وسائل واقعی می‌بود، باید طریق شیخ به «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» می‌رسید یا راوی صاحب وسائل ابن ولید می‌بود. بنابراین مشخص می‌شود صاحب وسائل طریق به نسخه خاصی نداشته است. 📌 ارسالی از حجت الاسلام علی #ظهیری (مقرر محترم درس خارج فقه بورس) 💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه #بورس به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید: 🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46 🌐 @rejal_shobeiri