مشارکت و جلیلی ۱
🔺سال ۶۸ و ۷۲ مشارکت حدود ۵۴ و ۵۱ درصد بوده، از سال ۷۶ تا ۹۶ یعنی بیست سال و ۶ دوره انتخابات، مشارکت بالای ۷۰ درصد بوده، چرا؟ به دلیل اینکه در این سالها بستر اصلی فضای سیاسی کشور بر دو قطبی سوار شد. سفید و سیاه، نفی و اثبات، رسما جنگ اقلیت و اکثریت.
🔺این صحنه اولا اخلاق و تربیت خاصی را در سیاسیون باعث میشود ثانیا عملا این مشارکت ، قدرت افزا نیست بلکه ضعف آور است، اوج آن در ۸۸ و تحریمهای ما بعدش بود، ثالثا ضعفهای میزان حضور سیاسی حقیقی مردم را میپوشاند مثل پول نفت که ضعفهای مدیریتی را میپوشاند. برخی دنبال دو قطبی کردن صحنه اند تا مشارکت بالا رود، خطا میکنند.
🔺انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۳ در فضای دو قطبی انجام نشد، لذا دوباره آمار مشارکت پایین آمد. در انتخابات ۱۴۰۰ ، حدود ۵۰ درصد( با محاسبه کرونا و بی عرضگیهای دولت روحانی در اجرا و غیره یکی دو درصد باید عدد بیشتری برای مشارکت لحاظ کرد)، اما انتخابات ۱۴۰۳ میزان مشارکت درش حدود ۴۰ درصد بود. یعنی ده درصد ریزش آرا. این ده درصد در طول سه سال آنهم از جمعیت حلقه سخت نظام مهم است. چرا؟ این مساله ای نیست که از کنارش به سهولت عبور کنیم.
🔺دو ملیون نفر افزایش واجدین شرایط داریم یعنی نوجوانان که حدود ۳ درصد از کلند. چهار ملیون نفر یعنی حدود ۷ درصد دیگر دلیلشان چه بوده که نیامدند؟ بیشترین تاکید دلایل در نظر سنجی ها دو مورد است یکی" ناامیدی از تغییر وضعیت" دوم "احساس فساد و بی اعتمادی به مدیران و کارگزاران"، یعنی احساس یأس و انسداد.
تازه ظاهرا با توجه به آمار این وضعیت بدتر هم بوده که با شهادت شهدای خدمت تا حدود زیادی جبران شده.
🔺این را اضافه کنید به سبک رای دادن مردم، عملا کسانی رای آورده اند که به آنها میآمده که بیشترین توان تغییر را داشته باشند. حالا این یعنی چه؟ و چه آثاری دارد؟ و چه باید کرد؟ و نسبت آقای جلیلی و رای به او و آینده دولت احتمالی او با این موضوع چه خواهد بود؟ در ادامه و بخشهای بعد، خواهم گفت.
پایان بخش اول
@ali_mahdiyan