💢 نگاه انسان به نفس خودش مانند نگاه به یک است علیه السلام می‌فرماید: الْمُؤْمِنُ لايُمْسى وَ لا يُصْبِحُ الّا وَ نَفْسُهُ ظَنونٌ عِنْدَهُ مؤمن خصلتش اين است: صبحى را به شام نمى‌برد و را به صبح نمى‌آورد مگر اينكه نفسش مورد بدگمانى اوست، هميشه با يک نوع به خود نگاه مى‌كند، مثل آدمى كه خائنى داشته باشد كه به او ندارد و دائماً در فكر اين است كه اين همسايه خيانتى نكند. 👇على(ع) مى‌گويد: مؤمن بايد هميشه به نفس خودش به يک و كسى كه نمى‌شود به او كرد و مورد و است نگاه كند. 📚 فلسفه اخلاق، ص120 @Roznegaar