موقعیت دقیق در دو آیه ۷ و ۱۸، قرآن به ریزه‌کارى‌هاى مربوط به زندگى عجیب اصحاب کهف در آن غار پرداخته و آن چنان دقیق و ظریف، جزئیات آن را فاش مى کند که گوئى انسان در برابر غار نشسته و خفتگان غار را با چشم خود تماشا مى کند. در این دو آیه به شش خصوصیت اشاره شده است: 1 ـ دهانه غار رو به شمال گشوده مى شد و چون در نیمکره شمالى زمین قطعاً بوده است، نور آفتاب به درون آن مستقیماً نمى تابید، چنان که قرآن مى گوید: اگر به خورشید نگاه مى کردى مى دیدى که به هنگام طلوع، در طرف راست غار آنها قرار مى گیرد، و به هنگام غروب در طرف چپ (وَ تَرَى الشَّمْسَ إِذا طَلَعَتْ تَتَزاوَرُ عَنْ کَهْفِهِمْ ذاتَ الْیَمِینِ وَ إِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمالِ). و به این ترتیب، نور مستقیم آفتاب که تداوم آن ممکن است موجب پوسیدگى و فرسودگى شود به بدن آنها نمى تابید، ولى نور غیر مستقیم بقدر کافى وجود داشت. تعبیر به تَزاوَرُ که به معنى تمایل پیدا کردن است، این نکته را دربردارد که گوئى خورشید، مأموریت داشت از سمت راست غار، بگذرد و همچنین تعبیر تَقْرِضُ که معنى قطع کردن و بریدن دارد، نیز مفهوم مأموریت را در بر دارد، و از این گذشته تَزاوَرُ که از ماده زیارت است توأم با آغازگرى است که مناسب طلوع آفتاب مى باشد، و تَقْرِضُ قطع و پایان را که در مفهوم غروب نهفته است نیز، مشخص مى کند. بودن دهانه غار، به سوى شمال سبب مى شد که بادهاى ملایم و لطیفى که معمولاً از سمت شمال مىوزد به آسانى در درون غار وارد شود، و در همه زوایاى آن روح تازه اى بدمد. 2 ـ آنها در یک محل وسیع از غار قرار داشتند (وَ هُمْ فِی فَجْوَة مِنْهُ). اشاره به این که دهانه غار که معمولاً تنگ است جایگاه آنها نبود، بلکه قسمت هاى وسط غار را انتخاب کرده بودند، که هم از چشم بینندگان دور بود، و هم از تابش مستقیم آفتاب. 🌺🌺🌺 در اینجا قرآن رشته سخن را قطع مى کند، و به یک نتیجه گیرى معنوى مى پردازد; چرا که ذکر همه این داستان ها براى همین منظور است. مى گوید: این از آیات خدا است، هر کس را خدا هدایت کند، هدایت یافته واقعى او است، و هر کس را گمراه نماید، سرپرست و راهنمائى هرگز براى او نخواهى یافت (ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللّهِ مَنْ یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِیّاً مُرْشِداً). آرى آنها که در راه خدا گام بگذارند، و براى او به جهاد برخیزند در هر قدمى آنان را مشمول لطف خود مى سازد، نه فقط در اساس کار، که در جزئیات هم لطفش شامل حال آنها است. ذیل آیه ۱۷ @Roznegaar