ساحت اندیشه
  ؛ خداوند در ما حالتی را قرار داده است که نسبت به كساني كه دارای  جسمی؛ عقلی؛ روانی؛ یا عاطفی هستن، علاقمند میشیم. این حالت رو «» نام گذاری می کنن. هنگام كه انسان احساس میكنه در جایی كمالی و يا صاحب كمالی هست، نسبت به اون كمال و فردی که دارایِ اون کمال هست، محبت پيدا مي‌كنه. همچنین در وجود و فطرتِ انسان حالتی هست که نسبت امور و افرادی که بهش ضرر می زنن، حالتِ و  داره. پس در نقطه ی مقابلِ محبت، بُغض و دشمني قرار داره. پ.ن: برداشتی از کتاب «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نوشته علامه . https://eitaa.com/sahat_andisheh
69 مشاهده