eitaa logo
ساحت اندیشه
183 دنبال‌کننده
118 عکس
65 ویدیو
45 فایل
«گفتمانی پیرامون دین و اندیشه دینی» کلیه حقوق مادی و معنوی این کانال محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلا اشکال است. راه ارتباطی؛ @hossein_m_m
مشاهده در ایتا
دانلود
: ؛ قانون  ، يك قانون عمومیه كه بر سرتاسر نظام آفرينش حکم فرماست. به عنوان نمونه در حیوانات و انسان، هم حالتی وجود داره که مواد غذایی را  می کنه، و هم حالتی وجود داره که برخی مواد رو ازش  می کنه؛ یا دفعِ و جذبِ در جریان نمونه ای از جذب و دفعه. همچنین انسان در حالات فردی، و نیز در صحنه ی همواره گونه هایی از جذب و دفع؛ و  و  رو تجربه می کنه. مثلاً دوستی ها و دشمنی ها؛ خواستن ها و نخواستن ها و ... همه به نوعی از مظاهر جذب و دفع انسانی به شمار میان. باید اینو بدونیم که انسان ها بی جهت و بدون دلیل با همدیگه یا نمی شن. به نظر بعضیا ريشه اصلى اين جذب و دفعها، و . یعنی چون انسان موجودى نيازمنده و ذاتاً محتاج آفريده شده؛ با فعاليت هاش پيگيره که خلأهاى خودشو پُر و نیازهاش رو برآورده کنه. برای رسیدن به این هدف باید به یک دسته یا گروه بپيونده و از گروه دیگه ای جدا بشه. تا از دسته اى بهره بگيره و از ضررِ گروهِ دیگه خودشو رها کنه. پس در حقيقت انسان به دنبال بدست آوردنِ و دور کردنِ از خودشه. بر این اساس باید بگیم و ، دو ركنِ اساسى زندگى بشرند. پ.ن: برداشتی از کتاب «جاذبه و دافعه علی علیه السلام» - https://eitaa.com/sahat_andisheh
انسان و  و منفی سرشت انسان تنها از احساسات و عواطف مثبت هم ساخته نشده. آدميزاد موجوديه كه هم و هم داره؛ هم عواطف مثبت و هم عواطف منفی داره. همان‌گونه كه  در وجود ما هست، هم هست. خدا ما رو اين طوری آفريده. هيچ انسانی نميتونه بدون ‌غم، يا بدون شادی زندگی كنه. همچنان كه خدا رو به ما داده، كردن هم به ما عطا کرده. پس در جای خودش بايد خنديد، و به جای خود هم بايد گريست. اگه بخوایم هرکدوم از  یا رو توی انسان تعطيل كنیم، به اين معناست كه انسان رو به موجودی غیرِ انسانی تبدیل کردیم. دليل اين كه خدا در ما گريه رو قرار داده، اينه كه در مواردی بايد گريه كرد؛ در غیر این صورت، استعدادِ  در وجود ما لغو میشه، و یه تیکه از وجودِ انسان از کار میافته؛ و به بیانِ دیگه: انسان، دیگه انسان نخواهد بود. پس همین که در انسان اين احساس وجود داره كه به واسطه ی اون، محزون و اندوهگین میشه، معلوم ميشه که گريه كردن هم در زندگی انسان، جای خودش رو داره. پ.ن: برداشت از کتاب «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نوشته آیت الله . https://eitaa.com/sahat_andisheh
  ؛ خداوند در ما حالتی را قرار داده است که نسبت به كساني كه دارای  جسمی؛ عقلی؛ روانی؛ یا عاطفی هستن، علاقمند میشیم. این حالت رو «» نام گذاری می کنن. هنگام كه انسان احساس میكنه در جایی كمالی و يا صاحب كمالی هست، نسبت به اون كمال و فردی که دارایِ اون کمال هست، محبت پيدا مي‌كنه. همچنین در وجود و فطرتِ انسان حالتی هست که نسبت امور و افرادی که بهش ضرر می زنن، حالتِ و  داره. پس در نقطه ی مقابلِ محبت، بُغض و دشمني قرار داره. پ.ن: برداشتی از کتاب «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نوشته علامه . https://eitaa.com/sahat_andisheh
؛ با افراد و چیزهایی که به انسان ضرر میزنه، سيستمي دفاعي برای فرد در مقابل ضررها و خطرها ايجاد مي‌كنه. بدن انسان همون طور كه عامل جاذبه‌اي داره كه مواد مفيد رو مي‌كنه، يك سيستم دفاعي هم  نيز داره كه سموم و ميكروب ها رو و رفع مي‌كنه؛ ارگان و سيستمي كه با ميكروب ها مبارزه مي‌كنه و اونا رو می کُشه. كار گلبول‌هاي سفيد توی بدن، همينه. اگر بدن ضعيف بشه، ميكروب ها رشد مي‌كنن. رشد ميكروب‌ها به بيماري انسان منجر می شه و انسانِ بيمار ممكنه با مرگ رو به رو بشه. حالا اگه بگيم ورود ميكروب به بدن ايرادي نداره و باید به عنوان یه مهمون ازش پذیرایی کرد و بهش خوش آمد گفت!! در اين صورت دیگه بدن سالم نمي مونه. تدبير و حكمت الاهي به شکلیه که براي هر موجود زنده‌اي دو سيستم در نظر گرفته؛ يه سيستم براي جذب و یکی برای دفع و رفع. همون طوری كه جذب مواد مورد نياز، براي رشد هر موجود زنده‌اي لازمه، و مواد مضر هم از بدن لازمه. اگه انسان سموم رو دفع نكنه، نمي‌تونه به حيات خودش ادامه بده.   پ.ن: برگرفته از کتاب «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نوشته علامه .   https://eitaa.com/sahat_andisheh
؛ دانستیم که موجودات زنده، قوه ی دافعه دارن. اين قوه دافعه به ویژه در حيوانات و انسان چيزهایی كه برای بدن هستن رو از بدن بيرون میریزه؛ دستگاه ‌هایی در بدن انسان مثل كليه، مثانه و ... وجود دارن كه اين كار رو به طور عادی انجام ميدن. گاهي هم وقتی ميكروبهای خارجی هجوم میارن، گلبولهای سفيد فعّال میشن و با اونها میجنگن؛ تا اونهارو رو بكشن و از بدن بيرون بريزن. همه میدونن که اگه این نباشه، سيستم هم نابود میشه و زندگی انسان به خطر میافته. در روح انسان هم بايد چنين استعدادی وجود داشته باشه؛ بايد يك داشته باشيم تا از كسایی كه براي ما مفيد هستن و کمالی رو در اونها مشاهده میکنیم، خوشمون بياد؛ دوستشون داشته باشیم؛ و از اونها علم، كمال، ادب، معرفت و اخلاق رو یاد بگيريم. همچنین باید در وجود ما باشه تا به طور عملی افرادی رو که برای ما ضرر دارن، از خودمون دور کنیم. در صحنه ی هم باید ما دارای و داشته باشیم؛ یعنی نسبت به خوبایي كه منشأ كمال هستن و در پيشرفت جامعه مؤثرن، بايد ابراز دوستی كرد و در مقابل، بايد با افرادی كه براي سرنوشت جامعه مضرّ هستن دشمنی كرد. البته نکته ی مهم اینه که ما باید مواردِ و رو درست بشناسيم. پ.ن: برگرفته از کتاب «آذرخشی دیگر از آسمان کربلا» نوشته علامه . https://eitaa.com/sahat_andisheh