••🌙 ✒️...
مصطفی رفته بود تا بستنی برایشان بگیرد و هر دو تکیه داده بودند به دیوار و مغازهٔ شلوغ را رصد می‌کردند که آرشام گفت:
- دقت کردی؟
جواد سکوت را ترجیح داد. و می‌دانست آرشام خودش ادامه می‌دهد:
-منظور آریا این بود که خدا آدم رو آدم حساب می‌کنه!
-خب!
-خب نداره جواد، همهٔ سرمایه‌دارا آدم رو مثل یه طعمه می‌بینن، گربه در کمین موش! خدا می‌گه برو تلاش کن، بفهم، با فهمت انتخاب کن.
_ خدا سرمایه‌دار بی‌نهایتیه که آدم حسابمون می‌کنه! خوبه!
_ راضیم ازش! ولی به جان تو که من تشنم می‌شه مثل شتر به آب نگاه می‌کنم، ولی خب نمی‌شه بخوری یه حالی می‌شم!
بالاخره مصطفی آمد با سه بستنی قیفی و غُر بر لب:
_ بگیرش! بگیرش افتاد! یه تکون به خودتون ندید! بگیرش!
جواد خندان گرفت و گفت:
_ آخیش بالاخره تو هم غر زدی!
آرشام میخ بستنی‌ای شده بود که با یک لیس بزرگ نصفش را به دهان کشیده بود و گفت:
_ صبح رو بیشتر خوشم میاد! مجبوری نخوری درحالی که داری له‌له میزنی براش! الان دوباره شدم همون آرشامی که هوس می‌کنه بهش می‌رسه!
با لیس دوم بستنی بیشتری به دهان وارد کرد جواد ابرو بالا انداخت و گفت:
- کامل مشخصه!
آرشام یک لگد حواله‌اش کرد و جواد پا عقب کشید و شنید:
- حواست باشه صبح تا غروب گفته نخور الان که مشکلی نداره!
برای من که هیچ محدودیتی نبوده، یکی که مثل همه نیست محدودیت گذاشته یعنی چی؟
- یعنی می‌خواد اراده و همتت رو بکشه بالا!
استراحت به همهٔ اعضا و افکارت بده!
یادت بده که متفاوت رو هم تجربه کنی!
کلا یعنی می‌شه تغییر کرد!
مصطفی نگاهی به آرشام کرد و دید بستنی‌اش هیچ شده و آرشام دارد چهار چشمی بستنی او را رصد می‌کند؛ پا عقب کشید و در لحظه بقیه بستنی‌اش را گذاشت داخل دهانش!
تا سحر راه رفتند و سحری، با وسوسه‌ی قیمه‌های متفاوت مادر راهی خانه مصطفی شدند! زنگ اول را همه خواب ماندند!
#حالا_راه | #سحر_بیستم
@SAHELEROMAN