👈 نوح بقوم خود گفت اى قوم سركش متوجه باشيد كه من من نيستم من از جان مرده و بجانان زنده هستم و چون از جان مرده و بجانان زنده شده‏ام مرگى براى من نيست و براى هميشه زنده هستم. چون از حواس بشرى مردم خداوند گوش و چشم و ادراك من شد. چون من من نيستم دمى كه مى‏زنم از هو و از عالم الهى است و هر كس پيش اين دم دم بزند و اظهار هستى كند كافر است. در نقش اين روباه شير پنهان است و نبايد در مقابل چنين روباهى اظهار هستى نمود. اگر از طريق صورت باو نگاه كنى غرش شير از او نمى‏شنوى. اگر دست حق همراه نوح نبود عالم را بوسيله طوفان چگونه بر هم مى‏زد چون خرمن جهان از پرداخت ماليات ده يك او استنكاف نمود آتش را بر خرمن مسلط نمود. هر كس كه در مقابل اين شير نهانى چون آن گرگ بدون مراعات ادب سخن گويد. شير او را دريده و آيه فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ 7: 136 براى او مى‏خواند. و آن بى‏ادب مثل گرگ از دست شير زخمى خواهد شد پس ابله است كسى كه پيش شير اظهار دليرى كند. كاش آن زخم بجسم وارد شده دل و ايمان سالم مى‏ماند. باين جا كه رسيدم توانائيم به آخر رسيد و نمى‏دانم اين راز را چگونه آشكار كنم. مثل آن روباه از شكم خود صرف نظر كرده پيش شير كمتر روباه بازى بكنيد ما و من را در پيش او بگذاريد ملك ملك او است مالكيت را باو واگذار كنيد. مثل يك نفر محتاج سر راه بياييد آن وقت است كه شير و صيد او از آن شما خواهد بود. زيرا او منزه است و سبحان صفت او است از مغز و پوست و زشت و زيبا بى‏نياز است. هر شكار و هر كرامت و نعمتى براى بندگان آن شاه است. هر آن چه از نعمت و كرامت ايجاد كرده براى خلق است و خود احتياجى به آن ندارد خوشا بكسى كه اين معنى را درك كرده بشناسد. آن كه ملك و دولت دو جهان را ساخته ملك و دولت او را بچه كار مى‏آيد. در پيشگاه خداى سبحان كه پاك و منزه است دل را از انديشه بد نگاه داريد تا از گمان بد خود خجل نشويد. كه او افكار و تجسسها و رازهاى شما را در دل شما مى‏بيند چون تار موى نازكى كه در شير خالص ديده مى‏شود. كسى كه صفحه ضميرش ساده و بى‏نقش باشد آينه نقشهاى غيب است. او راز دل ما را مى‏فهمد زيرا كه مؤمن آينه مؤمن است و چون ديد نقد ما را بمحك زده يقين را از شك و خوب را از بد تميز مى‏دهد. چون جان او محك نقدها است البته قلب را از سالم تميز خواهد داد . #مثنوی_معنوی_146 ترجمه ابیات 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2