دعای قسمت اول هنگامي که روزي بر آن حضرت تنگ مي‏شد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا قتر عليه الرزق، از دعاهاي امام (ع) هنگامي که روزي بر آن حضرت تنگ مي‏شد. علي (ع) فرموده: خداوند بنده را گرفتار مي‏نمايد و دوست دارد تضرع و زاريش را بشنود. پيش از اين نيز توضيح داده شد که، براي مومن آسايش و گرفتاري، رزق کم و يا زياد، سلامتي و يا بيماري، ثروت و فقر، هر دو نعمت است. زيرا او تربيت‏يافته‏ي مکتب پيامبر (ص) و ائمه‏ي معصومين (ع) است. هنگام آسايش و رفاه و سلامتي و ثروت، در راه خدا تلاش مي‏کند و امکانات خود را در جهت رضاي الهي و حاکميت دين خدا صرف مي‏کند و شکر عملي به جا مي‏آورد، در نتيجه در دنيا و آخرت سعادتمند مي‏شود. و در هنگام مشکلات و گرفتاري يا بيماري و فقر، صبر و شکيبايي پيش مي‏گيرد و ضمن تلاش در جهت رفع نارسائيها و مشکلات، همواره بر محور قوانين و فرامين خداوند حرکت مي‏کند، در نتيجه به سعادت دنيا و آخرت دست مي‏يابد. از پيامبر (ص) روايت شده که فرمود: پروردگارم به من نماياند که مسيل وسيع مکه را برايم طلا کند (مسيل محل عبور آب سيل است)، گفتم: پروردگارا نمي‏خواهم. بلکه مي‏خواهم روزي سير باشم و روزي گرسنه، زيرا چون گرسنه باشم به سوي تو تضرع و زاري نموده و تو را ياد مي‏نمايم، و چون سير باشم سپاس تو را به جا مي‏آورم. ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2