eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای هنگام پناه ترس از خداي عزيز و بزرگ عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام متفزعا الي الله عز و جل، از دعاهاي امام (ع) هنگام ترس از خداي عزيز و بزرگ است. پيش از اين توضيح داده شد که عناوين دعاها را يا از متن دعا استخراج کرده‏اند، و يا از عبارت اول دعا. در حاليکه موضوعاتي که در دعا مطرح شده است بيش از آن است که در عنوان دعا آورده‏اند. مانند اسامي سوره‏هاي قرآن، مثلا سوره بقره که دومين سوره‏ي قرآن است به اين نام نامگذاري شده زيرا در اين سوره درباره‏ي بني‏اسرائيل و جريانات آنها و به ويژه داستان قرباني کردن يک گاو آمده است. و اين سوره به نام بقره يعني گاو ماده نامگذاري شده، در حاليکه موضوعات متنوع فراواني در اين سوره که بلندترين سوره‏ي قرآن نيز مي‏باشد وجود دارد. اين دعا را امام (ع) اينگونه آغاز مي‏فرمايند: اللهم اني اخلصت بانقطاعي اليک، و اقبلت بکلي عليک، خدايا من خود را خالص (براي اطاعتت) کردم که از همه‏ي خلق منقطع و بريده شده و تنها به درگاه حضرتت روي آوردم، و از تمام خلائق که همه (در وجود و بقاي خود) محتاج ياري و بخشش تو هستند به کلي روي گردانيدم (و با تمام وجود به تو روي آوردم). «انقطاع الي الله» اوج قله‏ي عرفان است. و امام سجاد (ع) که الگو و اسوه‏ي عرفان حقيقي است، با آموزش توحيد افعالي به ما مي‏آموزد که غير خدا هيچ کس نيست که بتواند خواسته و حاجت انسان را برآورده کند. زيرا غير از ذات مقدس الهي همه‏ي موجودات محتاج و فقير هستند و تنها خداست که بي‏نياز مطلق و غني است. امام (ع) در اين باره مي‏فرمايد: فکم قد رايت- يا الهي- من اناس طلبوا العز بغيرک فذلوا، و راموا الثروه من سواک فافتقروا، پس چه بسيار از مردم را ديدم- اي خداي من- که عزت و بزرگي را از غير تو طلبيدند و خوار و ذليل شدند، و از غير تو دارائي خواستند و بي‏چيز و فقير شدند. و در ادامه مي‏فرمايد: و حاولوا الارتفاع فاتضعوا، و قصد بلندي کردند و پست گرديدند. از پيامبر (ص) روايت شده که خداوند عزوجل فرمود: هر مخلوقي که به مخلوق پناه ببرد نه به من، وسايل آسمانها و زمين نزد او (براي او) قطع مي‏شود، پس اگر مرا بخواند اجابتش ننمايم، و اگر از من بخواهد به او ندهم. و هر مخلوقي که به من پناه برد و نه به خلق من، آسمانها و زمين، روزي او را ضمانت مي‏کنند، پس اگر از من بخواهد به او مي‏دهم، و اگر مرا بخواند اجابتش مي‏نمايم، و اگر آمرزش طلب کند او را مي‏آمرزم. سپس در فراز آخر دعا با ذکر پاره‏اي از صفات خداوند مانند: احد و صمد به توصيف ذات مقدس الهي پرداخته و درسهايي از توحيد را بيان مي‏کند. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول هنگامي که روزي بر آن حضرت تنگ مي‏شد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا قتر عليه الرزق، از دعاهاي امام (ع) هنگامي که روزي بر آن حضرت تنگ مي‏شد. علي (ع) فرموده: خداوند بنده را گرفتار مي‏نمايد و دوست دارد تضرع و زاريش را بشنود. پيش از اين نيز توضيح داده شد که، براي مومن آسايش و گرفتاري، رزق کم و يا زياد، سلامتي و يا بيماري، ثروت و فقر، هر دو نعمت است. زيرا او تربيت‏يافته‏ي مکتب پيامبر (ص) و ائمه‏ي معصومين (ع) است. هنگام آسايش و رفاه و سلامتي و ثروت، در راه خدا تلاش مي‏کند و امکانات خود را در جهت رضاي الهي و حاکميت دين خدا صرف مي‏کند و شکر عملي به جا مي‏آورد، در نتيجه در دنيا و آخرت سعادتمند مي‏شود. و در هنگام مشکلات و گرفتاري يا بيماري و فقر، صبر و شکيبايي پيش مي‏گيرد و ضمن تلاش در جهت رفع نارسائيها و مشکلات، همواره بر محور قوانين و فرامين خداوند حرکت مي‏کند، در نتيجه به سعادت دنيا و آخرت دست مي‏يابد. از پيامبر (ص) روايت شده که فرمود: پروردگارم به من نماياند که مسيل وسيع مکه را برايم طلا کند (مسيل محل عبور آب سيل است)، گفتم: پروردگارا نمي‏خواهم. بلکه مي‏خواهم روزي سير باشم و روزي گرسنه، زيرا چون گرسنه باشم به سوي تو تضرع و زاري نموده و تو را ياد مي‏نمايم، و چون سير باشم سپاس تو را به جا مي‏آورم. ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول در کمک خواستن از خداوند براي پرداخت بدهکاري و وام مردم عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في المعونه علي قضاء الدين، از دعاهاي آن حضرت در کمک خواستن (از خداوند) براي پرداخت بدهکاري و وام مردم است. انسانها در روابط اجتماعي که دارند، گاهي اوقات به دلايلي نيازمند مي‏شوند. و لذا از يکديگر کمک مي‏گيرند. در مورد قرض دادن به ديگران در قرآن و روايات بسيار سفارش شده است. اما کسي که پولي از کسي قرض مي‏گيرد بايد در موعد مقرر طبق وعده آن را به صاحبش پرداخت نمايد. پرداخت به موقع قرض، ديگران را نيز به انجام اين عمل خداپسندانه تشويق مي‏کند و اين سنت الهي که باعث تقويت و دوام روابط اجتماعي است گسترش مي‏يابد. اما پرداخت نکردن قرض و خلف وعده کردن، مانع گسترش سنت قرض دادن مي‏شود و طبيعتا اثرات بدي بر روابط اجتماعي خواهد گذاشت. لذا امام (ع) به ما مي‏آموزد که براي اداي قرض خود از خداوند درخواست کمک کنيم. در آغاز دعا، امام (ع) پس از درود فرستادن بر رسول خدا (ص) و آل او (ع) مي‏فرمايد: و هب لي العافيه من دين تخلق به وجهي، و يحار فيه ذهني، و يتشعب له فکري، و يطول بممارسته شغلي، و مرا برهان از وامي که به سبب آن آبرويم را ببري، و هوشم در آن پريشان شود، و انديشه‏ام به آن پراکنده گردد و کارم در چاره‏ي آن طول بکشد. سپس در فراز ديگر دعا از اندوه قرض و فکر کردن به آن (که زندگي انسان را از مسير تعادل خارج مي‏کند) به خدا پناه مي‏برد و مي‏فرمايد: و اعوذ بک يا رب من هم الدين و فکره، و شغل الدين و سهره، و به تو پناه مي‏برم اي پروردگار، از اندوه قرض و انديشه‏ي آن و از کار وام و بي‏خوابيش. آنگاه به ريشه‏ي گرفتن وام و احتياج پيدا کردن به ديگران (در پاره‏اي موارد) اشاره مي‏فرمايد و در قالب دعا راه حل اينکه انسان محتاج ديگران نشود و قرض نگيرد را به او مي‏آموزد. و با توجه به اينکه ريشه محتاج شدن به ديگران مي‏تواند اسراف و تبذير باشد مي‏فرمايد: و احجبني عن السرف و الازدياد، و مرا از اسراف و زياده‏روي در صرف مال بازدار. و اقبضني بلطفک عن التبذير، و مرا به لطف خود از بيجا خرج کردن بازدار. 👌ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در بيان توبه و بازگشت به سوي خدا عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في ذکر التوبه و طلبها، از دعاهاي امام (ع) در بيان توبه و بازگشت به سوي خداست. يش از اين نيز در بعضي دعاهاي گذشته، امام (ع) به مساله‏ي «توبه» اشاره کرده و شيوه درخواست توفيق بازگشت و توبه را بيان داشتند. در اين دعا امام (ع) ابتدا به مدح و ثناي الهي پرداخته و به موضوعاتي درباره‏ي خداوند خالق هستي اشاره مي‏فرمايد که عبارتند از: 1- همه انسانها از بيان وصف او عاجزند. 2- او اميد همه‏ي اميدواران است. 3- او پاداش نيکوکاران را تباه نمي‏سازد. 4- او منتهاي ترس عبادت‏کنندگان است. 5- او منتهاي بيم پرهيزکاران است. و سپس در فراز ديگري از دعا به ما مي‏آموزد که اين درخواستها را از خداوند داشته باشيم: 1- و القني بمغفرتک، و به آمرزش خود به من رو آور. 2- و ارفعني عن مصارع الذنوب، و مرا از لغزشگاههاي گناه حفظ فرما. 3- و استرني بسترک، و مرا در پرده‏ي (رحمت) خود بپوشان (بيامرز). 4- و ثبت في طاعتک نيتي، و نيت مرا در فرمانبري و اطاعتت پابرجا گردان. 5- و احکم في عبادتک بصيرتي، و بينايي و بصيرتم را در بندگيت استوار فرما. 6- و وفقني من الاعمال لما تغسل به دنس الخطايا عني، و مرا توفيق ده به کارهايي که به وسيله‏ي آن چرکي (آثار) گناهان را از من بشويي. 7- و توفني علي ملتک و مله نبيک محمد عليه‏السلام اذ توفيتني، و هنگام مرگ مرا بر دين خود و آئين پيامبرت محمد (ص) بميران. آنگاه به تشريح توبه که «ندامت و پشيماني» از «شرک و معصيت و گناه» است پرداخته مي‏فرمايد: اللهم ان يکن الندم توبه اليک فانا اندم النادمين، و ان يکن الترک لمعصيتک انابه فانا اول المنيبين. خدايا اگر پشيماني به سوي تو، توبه است، پس من پشيمان‏ترين پشيمانهايم، و اگر بجا نياوردن گناه، توبه و بازگشت (به سوي تو) است پس من نخستين توبه‏کنندگانم. در مجموع اين دعا از بخشهاي زير تشکيل مي‏شود: 1- مدح و ستايش ذات مقدس الهي. 2- تشريح و بيان ضعف و ناتواني و عرض تقصير و گناه بندگان به پيشگاه خداوند. 3- اقرار به گناه و معصيت در پيشگاه خداوند. 4- بيان موقعيت توبه و توبه‏کنندگان و حالات تائب (توبه‏کننده). 5- اميد به بخشش الهي و حسن‏ظن به خداوند. 6- درخواست بخشش و توفيق توبه و محو گناهان. 7- درخواست حرکت بر اساس تعاليم و دستورات خداوند و رسيدن به سعادت ابدي ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول پس از به جا آوردن در به گناهان عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام بعد الفراغ من صلوه الليل لنفسه في الاعتراف بالذنب، از دعاهاي امام (ع) است پس از به جا آوردن نماز شب در اعتراف به گناهان (به ما مي‏آموزد که در آن هنگام چگونه به گناهان اعتراف کنيم). امام (ع) در ابتداي دعا به مدح و ثناي خداوند و توصيف او مي‏پردازد و درسهايي را در زمينه‏ي توحيد و خداشناسي بيان مي‏کند. و به نکاتي اشاره مي‏فرمايد که عبارتند از: 1- ملک و اقتدار الهي جاويدان و ازلي است. 2- خداوند جل جلاله قائم به ذات خويش است و در اداره‏ي جهان کسي با او شريک نيست. 3- عزت و عظمت و بزرگي از آن خداست. 4- انديشه‏ها در توصيف خدا حيران و سرگردان مانده است. امام سجاد (ع) در بخشي از اين دعا مي‏فرمايد: فهذا مقام العائذبک، پس اين جاي من، جاي پناه‏آورنده به تو است. و هذا مقام من استحيا لنفسه منک، و اين (جاي من) جاي کسي است که درباره‏ي نفس خويش از تو شرمنده گشته (انسان بايد حال لازم براي دعا را پيدا کند و مقام و جايگاهش حقيقتا جايگاه نيايش‏کننده باشد). سپس به ما مي‏آموزد که در آن زمان، که هنگام استجابت دعاست، چه چيزهايي را از خداوند درخواست کنيم: 1- آسان به دست آوردن روزي و رزق، و سهل علي رزقي، و روزيم را بر من آسان گردان. 2- قناعت داشتن، و ان تقنعني بتقديرک لي، و مرا به اندازه‏اي که برايم تعيين فرموده‏اي قانع و خشنود نمايي. 3- راضي بودن به قسمت، و ان ترضيني بحصتي فيما قسمت لي، و به بهره‏ام در آنچه (روزي) من گردانيده‏اي خوشنودم فرمايي. 4- جسم و جان را در راه اطاعت خدا قرار دادن، و ان تجعل ما ذهب من جسمي و عمري في سبيل طاعتک، و آنچه از تن و عمرم به کار رفته در راه اطاعت و فرمانبرداريت قرار دهي. 👌ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در و درخواست خير و نيکي از خداوند عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الاستخاره، از دعاهاي امام (ع) در استخاره و درخواست خير و نيکي از خداوند است. «استخاره» به معني طلب خير و نيکي از خداوند است. و درباره‏ي انجام آن روايات متعددي وجود دارد. و به شيوه‏هاي گوناگون انجام مي‏گيرد. مثل استخاره با قرآن مجيد و استخاره با تسبيح و نيز به وسيله‏ي نوشتن کلماتي بر کاغذ در زمينه انجام و عدم انجام کاري و برداشتن يکي از آنها، و پيش از استخاره نيز، جهت آمادگي، خواندن نمازها و دعاهايي سفارش شده است. و اينکه در مورد چه اموري مي‏شود استخاره کرد در اموري که انجام آن روا باشد مي‏شود استخاره کرد. و در مورد واجبات و محرمات استخاره جايز نيست. مثلا کسي استخاره کند که نماز واجب را بخواند يا نه و يا اينکه استخاره کند، که روزه واجب خود را باطل کند، که در اين امور استخاره صحيح نيست. «استخاره» از نظر رواني به انسان آرامش مي‏دهد، معمولا اگر انسان در مورد کاري دچار سرگرداني شود و سپس آن را انجام بدهد بعد از انجام آن يا در حين انجام، همواره دلهره دارد که نکند اشتباه کرده باشد، و با خود مي‏گويد اگر انجام داده بودم بهتر بود. ولي وقتي به نوعي با خدا مشورت کند و از طريق استخاره، خير و نيکي را از خداوند درخواست نمايد، استخاره هر نتيجه‏اي که داشته باشد ، انسان آرامش پيدا مي‏کند، زيرا اگر پاسخ منفي باشد، انسان مي‏پذيرد و مي‏گويد خواست خدا بوده و اگر پاسخ مثبت باشد با دلگرمي و اطمينان آنرا انجام مي‏دهد و مطمئن است نتيجه هر چه باشد خير و خوبي است، لذا استخاره انسان را از تشويش و نگراني بيرون مي‏آورد و در دودلي و شک در امور، راهشگاي (راهگشاي) او خواهد بود. امام سجاد (ع) در دعاي استخاره مي‏فرمايد: اللهم اني استخيرک بعلمک، فصل علي محمد و آله، و اقض لي بالخيره، خدايا من به دانايي و علمت (به خير و شر) از تو خير و نيکي درخواست مي‏نمايم، پس بر محمد و آل او درود فرست و خير و نيکي را برايم مقدر فرما. آنگاه به پاره‏اي از فوائد استخاره در قالب دعا اشاره مي‏فرمايد که عبارتند از: 1- الهام خير و نيکي به انسان، و الهمنا معرفه الاختيار، و شناسايي اختيار را به ما الهام کن. 2- شناخت آنچه خوشنودي خدا در آن است، و اجعل ذلک ذريعه الي الرضا بما قضيت لنا، و آن را وسيله‏ي خوشنودي به آنچه براي ما مقدر کرده‏اي قرار ده. 3- دوري از شک و دودلي، فازح عنا ريب الارتياب، شک و دودلي را از ما دور کن. سپس در فراز آخر دعا از خداوند درخواست حسن عاقبت کرده مي‏فرمايد: و اختم لنا بالتي هي احمد عاقبه، و اکرم مصيرا، و کار ما را به راهي که پايانش پسنديده‏تر و بازگشتش گرامي‏تر است به پايان برسان. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای هنگامي که گرفتار مي‏شد يا شخص گرفتار شده به گناهي را مي‏ديد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا ابتلي او راي مبتلي بفضيحه بذنب، از دعاهاي امام (ع) است هنگامي که گرفتار مي‏شد يا شخص گرفتار شده به گناهي را مي‏ديد. دعا اينگونه آغاز مي‏شود: اللهم لک الحمد علي سترک بعد علمک، و معافاتک بعد خبرک، خدايا تو را سپاس بر پوشاندنت (گناهان را) پس از علمت، و بر عافيت بخشيدنت (از گرفتاريها) پس از آگاهيت. سپس به لطف خداوند در پوشاندن گناهان اشاره فرموده و به ما مي‏آموزد که بر اين نعمت بزرگ خداوند را شکرگزار باشيم. امام (ع) در فراز ديگر دعا به ما مي‏آموزد که درخواستهايي را از خداوند داشته باشيم، که عبارتند از: 1- فاجعل ما سترت من العوره، و اخفيت من الدخيله، و اعظا لنا، خدايا آنچه از عيبهاي ما که مستور کردي و نواقصي که مخفي نمودي آن را واعظ ما قرار بده. 2- و قرب الوقت فيه، و زمان سعي و کوشش براي توبه را نزديک گردان. 3- و لا تسمنا الغفله عنک، و ما را از ياد خود به دست غفلت مسپار (ما را به خودمان وامگذار تا به امور دنيوي پرداخته و از ياد تو و شوق ديدار تو غافل شويم). و در فراز آخر دعا بر محمد (ص) و عترت پاکش درود فرستاده و به ما مي‏آموزد که از خداوند بخواهيم ما را مطيع و فرمانبردار آنان (چنانکه خداوند فرموده) قرار دهد. و اجعلنا لهم سامعين و مطيعين کما امرت، و چنانکه امر فرمودي ما را در برابر آنان، شنوندگان (سخنانشان) و فرمانبردار (دستوراتشان) گردان. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول در رضا و خشنودي به آنچه داشت هنگامي که به دنياداران و ثروتمندان نگاه مي‏کرد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الرضا اذا نظر الي اصحاب الدنيا، از دعاهاي امام (ع) در رضا و خشنودي (به آنچه داشت) هنگامي که به دنياداران (ثروتمندان) نگاه مي‏کرد. امام (ع) در ابتداي دعا در مورد خشنودي از خدا و تقسيم معيشت ميان انسانها مي‏فرمايد: الحمد لله رضي بحکم الله، شهدت ان الله قسم معايش عباده بالعدل و اخذ علي جميع خلقه بالفضل، ستايش خداي را که به حکم (قضا و قدرش) راضي و خشنودم و گواهي مي‏دهم که خداوند نصيب و رزق خلق را از هر جهت به عدل تقسيم فرموده و (به جود و کرم ذاتي) بر همه‏ي خلق خود به فضل و احسان رفتار نموده. راضي بودن به مشيت و خواست خدا، به انسان آرامش روحي و رواني مي‏دهد، و زمينه را براي رشد و کمال و تلاش و کوشش او فراهم مي‏کند. زيرا اگر انسان به تقسيم عادلانه خداوند راضي باشد، در روابط انساني دچار بيماري حسد نمي‏شود. و به جاي حسادت، تلاش مي‏کند تا به مواهب و بخششهاي الهي دست پيدا کند. چنين انساني مي‏داند و يقين دارد که همه‏ي هستي متعلق به خداست و خزائن الهي تمام‏شدني نيست، و همانطور که به ديگري موهبتي را بخشيده و يا کسي به ظاهر داراي امکانات مادي و دنيوي بيشتري است به او هم مي‏تواند عطا کند. لذا به جاي حسادت به دعا و تلاش براي کسب نعمتهاي خداوند مي‏پردازد. خداوند در سوره زخرف آيه 32 در اين باره مي‏فرمايد:... نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوه الدنيا.... ما معيشت ايشان را در زندگاني دنيا ميانشان تقسيم کرده‏ايم. ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای هنگامي که به ابر و برق آسمان نگاه مي‏کرد، و غرش رعد را مي‏شنيد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا نظر الي السحاب و البرق و سمع صوت الرعد. از دعاهاي امام (ع) است هنگامي که به ابر و برق آسمان نگاه مي‏کرد، و غرش رعد را مي‏شنيد. پديده‏هاي طبيعي، نشانه‏هاي عظمت خداوند هستند و قرآن مجيد همواره انسانها را به دقت و توجه به آنها دعوت مي‏کند. و تفکر و انديشه کردن در آسمانها و زمين را سفارش مي‏کند. امام (ع) در اين دعا توجه به دو پديده‏ي الهي را به ما مي‏آموزد. دو پديده که معمولا نويد رشد و نمو و خرمي و آباداني براي انسانها هستند. و گاهي (بر اثر بي‏توجهي انسانها) خرابي و نابودي به دنبال دارد. در اين باره مي‏فرمايد: اللهم ان هذين آيتان من آياتک، و هذين عونان من اعوانک، يبتدران طاعتک برحمه نافعه او نقمه ضاره، بار خدايا اين برق و رعد دو نشانه از نشانه‏هاي تو و دو خدمتگزار تو هستند که در فرمانبري از تو به رساندن رحمت سوددهنده يا عذاب زيانبار مي‏شتابند. آنگاه در رابطه با باران و تاثيرات آن درخواستهايي را از خداوند مي‏نمايد که عبارتند از: 1- فلا تمطرنا بهما مطر السوء، به سبب آن دو (رعد و برق) باران زيانبار بر ما مباران. 2- و لا تلبسنا بهما لباس البلاء، و رخت بلا و گرفتاري بر ما مپوشان (ما را به تنگي در زندگي گرفتار مکن). 3- و انزل علينا نفع هذه السحائب و برکتها، و سود اين ابرها و برکت آنها را بر ما فرو فرست. 4- و لا ترسل علي معايشنا عاهه، و به آنچه زندگاني ما به آنها وابسته است آفتي مفرست. 5- الهم اذهب محل بلادنا بسقياک، خدايا خشکي (زمينهاي) شهرهاي ما را به آب دادن (باران فرستادن) خود زايل گردان. سپس به پاره‏اي از تاثيرات روحي و رواني باران و تامين رزق و روزي اشاره کرده مي‏فرمايد: 1- و اخرج وحر صدورنا برزقک، و انديشه‏ي بد دلهايمان را با روزي دادن خود بيرون نما. 2- و لا تشغلنا عنک بغيرک، و ما را از غير خودت به ديگري مشغول و سرگرم مکن. مهيا نبودن اسباب رزق و روزي انسان و تشويش و نگراني جهت تامين مايحتاج، فکر انسان را به خود مشغول مي‏دارد و امام چهارم عليه‏السلام به ما مي‏آموزد تا از خداوند بخواهيم تشويش و نگراني تامين معيشت را از ما دور گرداند. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای هنگامي که به عجز و ناتواني از به جا آوردن شکر و سپاس نعمتهاي خدا اقرار مي‏نمود عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا اعترف بالتقصير عن تاديه الشکر، از دعاهاي امام (ع) است هنگامي که به عجز و ناتواني از به جا آوردن شکر و سپاس (نعمتهاي) خدا اقرار مي‏نمود. امام (ع) در ابتدا درباره‏ي ناتواني انسان از به جا آوردن شکر مي‏فرمايد: اللهم ان احدا لا يبلغ من شکرک غايه الا حصل عليه من احسانک ما يلزمه شکرا، اي خداي بزرگ هيچ کس قادر نيست شکر و سپاست را به حد کمال به جا آورد چرا که بر هر شکري که کند آن شکر هم نعمت و احسان توست و شکري ديگر بر او لازم آيد. سپس مي‏فرمايد: فاشکر عبادک عاجز عن شکرک، و اعبدهم مقصر عن طاعتک، (پس اي خداي بزرگ) شکرگزارترين بندگانت و از اداي حق شکر تو عاجز و عابدترين بندگانت در اطاعت و بندگي تو ناتوان است. آنگاه با اشاره به اينکه هيچ کس خود استحقاق بخشش و مغفرت الهي را ندارد و اگر خداوند کسي را مشمول بخشش و غفران خود قرار مي‏دهد از فضل و لطف اوست مي‏فرمايد: لا يجب لاحد ان تغفر له باستحقاقه، و لا ان ترضي عنه باستيجابه، فمن غفرت له فبطولک، و من رضيت عنه فبفضلک، بر تو واجب نيست که شخصي را به سبب شايستگيش بيامرزي، و (واجب نيست) نه به سبب سزاواريش از او راضي و خشنود گردي، پس هر که را بيامرزي، از انعام و بخشش توست و از هر که راضي شوي از احسان توست. و سپس به لطف و بخشش خداوند اشاره کرده مي‏فرمايد: و اعددت ثوابهم قبل ان يفيضوا في طاعتک، و ذلک ان سنتک الافضال، و عادتک الاحسان، و سبيلک العفو، و پاداششان را آماده نموده‏اي پيش از آنکه به فرمانبري و اطاعت از تو درآيند، و اين براي آن است که طريقه‏ي تو انعام، و روش تو احسان و نيکي، و راه تو عفو و گذشت است. و در فراز آخر دعا مي‏فرمايد: فمن اکرم- يا الهي- منک، و من اشقي ممن هلک عليک؟ لا! من؟ کيست کريم و بزرگوارتر از تو- اي خداي من- و کيست که بدبخت‏تر باشد از کسي که برخلاف رضاي تو تباه گردد؟ نه! کيست؟ زيرا تو بزرگوارتر هستي از اينکه جز به احسان و نيکي وصف شوي. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در عذرخواهي از دادخواهي‏هاي مردم بر اثر ستمي که به آنها رسيده است و از کوتاهي در اداي حقوق بندگان و طلب رهايي از عذاب آتش مي‏باشد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الاعتذار من تبعات العباد و من التقصير في حقوقهم و في فکاک رقبته من النار، از دعاهاي امام ( ع) در عذرخواهي از دادخواهي‏هاي مردم بر اثر ستمي که به آنها رسيده است و از کوتاهي در اداي حقوق بندگان و طلب رهايي از عذاب آتش مي‏باشد. امام (ع) در قالب دعا پاره‏اي از حقوق مومنين نسبت به يکديگر را بيان مي‏فرمايد: اللهم اني اعتذر اليک من مظلوم ظلم بحضرتي فلم انصره، و من معروف اسدي الي فلم اشکره، خدايا من به درگاه تو عذر مي‏خواهم از اين که در حضور من به ستمديده‏اي ظلمي رسيده باشد و من او را ياري نکرده باشم، و از اينکه معروفي (يعني خير و احساني) از کسي به من رسيده باشد و من شکر او را به جا نياورده باشم. و در مورد پذيرش عذرخواهي مي‏فرمايد: و من مسيئي اعتذر الي فلم اعذره، و از اينکه کسي نزد من از کار بدي عذرخواه آمده باشد و من عذرش را نپذيرفته باشم. و در بخش ديگر در مورد برطرف کردن مشکل اقتصادي و کمک به حاجتمندان مي‏فرمايد: و من ذي فافه سالني فلم اوثره، و از اينکه فقير و نيازمندي از من درخواست چيزي کند و من بر او ايثار و اعطا نکرده باشم. و در مورد رعايت حقوق مومن مي‏فرمايد: و من حق ذي حق لزمني لمومن فلم اوفره، و از اينکه حقي از حقوق مومني بر من لزوم يافته باشد و من اداء آن حق به حد کمال نکرده باشم. و در مورد پوشش عيب مومن چنين اشاره مي‏فرمايد: و من عيب مومن ظهر لي فلم استره، و از اينکه عيب کسي بر من آشکار شود و من آن عيب را نپوشانيده باشم. آنچه از حقوق مومنين بر يکديگر در اين دعا بيان شده عبارتند از: 1- دفاع از مومن 2- شکر کردن در برابر احسان مومن 3- پذيرش عذرخواهي مومن 4- کمک به فقرا و مستمندان مومن 5- اداء حق مومن 6- پوشاندن عيوب مومن # ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در درخواست عفو و گذشت و رحمت و مهرباني از خداي تعالي عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في طلب العفو و الرحمه، از دعاهاي امام (ع) در درخواست عفو و گذشت و رحمت و مهرباني از (خداي تعالي) است. امام (ع) در فراز اول دعا به ما مي‏آموزد که درخواستهاي زير را از خداوند داشته باشيم: 1- و اکسر شهوتي عن کل محرم، و قواي شهواني مرا از هر کار حرام در هم شکن ( هواهاي نفساني مرا مغلوب و مقهور خود گردان) 2- و ازو حرصي عن کل ماثم، و حرصم را از هر کار بد برکنار دار. 3- و امنعني عن اذي کل مومن و مومنه و مسلم و مسلمه، و مرا از اذيت و آزار رساندن به هر مرد و زن مومن و مسلمان بازدار. سپس از خداوند درخواست مي‏کند بنده‏اي که درباره‏ي او ستمي مرتکب شده و يا حق ايشان را برده، اگر زنده است يا مرده، بيامرزد. (فاغفر له ما الم به مني) و آنگاه مي‏فرمايد: و عوضني من عفوي عنهم عفوک، و من دعائي لهم رحمتک حتي يسعد کل واحد منا بفضلک، و ينجو کل منا بمنک، و مرا از عفو و گذشتم از ايشان به عفوت، و از دعا و درخواستم (درباره آمرزش) براي آنان به رحمتت عوض (پاداش) عطا فرما، تا هر يک از ما به وسيله‏ي احسان تو (در دنيا و آخرت) نيکبخت شود، و هر کدام از ما به سبب نعمت (پاداش به من و آمرزش آنان، از بدبختي) رهايي يابد. و در ادامه‏ي درخواستهاي خود به ما مي‏آموزد که از خدا بخواهيم: و هب لنفسي علي ظلمها نفسي، و نفس مرا با اينکه به خود ستم کرده ببخش. و وکل رحمتک باحتمال اصري، و رحمتت را به برداشتن بار گرانم بگمار. و اجعلني اسوه قد انهضته بتجاوزک عن مصارع الخاطئين، و مرا و الگوي کساني قرار بده که به گذشت خود آنها را از افتادنگاههاي خطاکاران به پا داشته‏اي ( نگهداري کرده‏اي). ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول هنگامي که خبر مرگ کسي به ايشان مي‏رسيد و يا ياد مرگ مي‏نمود عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا نعي اليه ميت او ذکر الموت، از دعاهاي امام (ع) هنگامي که خبر مرگ کسي به ايشان مي‏رسيد و يا ياد مرگ مي‏نمود. مرگ يکي از حقايق انکارناپذير در زندگي انسان است، و دير يا زود انسان بايد از پل مرگ بگذرد و به حيات ديگر برسد. اما متاسفانه اين حقيقت مسلم و حتمي، همواره مورد فراموشي قرار مي‏گيرد. در حالي که ياد مرگ يکي از محورهاي تربيتي است و در بينش اسلامي ياد مرگ کردن و همواره به فکر اين حقيقت بودن از ارزشهاي متعالي به حساب مي‏آيد. ياد مرگ و قيامت و حيات پس از مرگ نقش سازنده‏اي در شخصيت انسان دارد. لذا در قرآن مجيد و روايات، مطالب فراواني در اين باره آمده است. امام سجاد (ع) در اين دعا به اين حقيقت انکارناپذير اشاره مي‏فرمايد، و شيوه‏ي برخورد با آن و بهره بردن از اين واقعيت را به ما مي‏آموزد. امام (ع) در ابتداي دعا پس از درود فرستادن بر رسول خدا (ص) و آل او (ع) در اين باره درخواستهايي را از پيشگاه خداوند مي‏نمايد که محور آن دوري از آرزوهاي دراز است: 1- و اکفنا طول الامل، و ما را از آرزوهاي دراز بازدار (زيرا انسان را از ياد مرگ بازمي‏دارد) 2- و قصره عنا بصدق العمل،... و با کردار راست و درست آرزوهاي (دراز) را از ما دور کن. 3- و سلمنا من غروره، و ما را از فريب آرزو سلامت بدار. 4- و آمنا من شروره، و ما را از بديهاي آن (آرزو) ايمن گردان. 5- و انصب الموت بين ايدينا نصبا، و مرگ را در مقابل ما برپا دار (آني مرگ را از ياد ما مبر) 6- و لا تجعل ذکرنا له غبا، و ياد مرگ را براي ما چنان قرار مده که يک روز به ياد آن، و يک عمر غافل از آن باشيم. ادامه دارد ..... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در درخواست پرده‏پوشي و حفظ و نگهداري از گناه عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في طلب الستر و الوقايه، از دعاهاي امام (ع) در درخواست پرده‏پوشي و حفظ و نگهداري (از گناه) است. در اين دعا امام (ع) پس از درود فرستادن بر محمد (ص) و آل او به ما مي‏آموزد که در جهت پوشش خطاها و عيبها و مصون ماندن از هجوم گناهان چگونه از خداوند استمداد و کمک بگيريم و مي‏فرمايد: 1- و لا تبرز مکتومي، و سوم را آشکار مگردان. 2- و لا تکشف مستوري، و پنهانم را هويدا مکن. 3- و لا تعلن علي عيون الملاء خبري، و پيش چشم مردم خبرم را فاش مساز (از احوال و افعال ناشايسته‏ام خلق را آگاه مکن). 4- اخف عنهم ما يکون نشره علي عارا، و آنچه نشر آن مايه‏ي سرشکستگي و ننگ و عار (من) است همه را (به کرمت) از چشم خلق پنهان دار. 5- و اطو عنهم ما يلحقني عندک شنارا، و آنچه که نزد تو مرا رسوا مي‏سازد از آنها بپوشان. آنگاه به ما مي‏آموزد که از خداوند بخواهيم چنين عاقبتي را در آخرت نصيب ما فرمايد: 1- شرف درجتي برضوانک، به رضا و خشنودي خود درجه و پايه‏ي (مقام و منزلت) مرا بلند گردان. 2- و اکمل کرامتي بغفرانک، و به آمرزش خود گرامي داشتنم را کامل نما. 3- و انظمني في اصحاب اليمين، و مرا در زمره‏ي اصحاب يمين درآور. 4- و وجهني في مسالک الامنين، و (قلبم را) در راه و طريقه آنانکه ايمن هستند متوجه گردان. 5- و اجعلني في فوج الفائزين، و مرا در زمره‏ي رستگاران عالم قرار ده. 6- و اعمر بي مجالس الصالحين، و زندگانيم را به همنشيني با صالحان و نيکان آباد ساز. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای قسمت اول هنگام عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام عند ختم القرآن، از دعاهاي امام (ع) هنگام ختم قرآن است. محتواي دعا براي شروع ، دعاي آغاز قرآن، و براي پايان يافتن آن تا انتها، دعاي ختم قرآن، به طرق مختلف وارد شده است. امام (ع) در اين دعا که هنگام ختم قرآن خوانده مي‏شود در مورد عظمت و بزرگي و برکت وجود قرآن مجيد و موضوعات ديگر درسهايي را به ما مي‏آموزد و در آغاز دعا مي‏فرمايد: اللهم انک اعنتني علي ختم کتابک الذي انزلته نورا، خدايا تو مرا بر ختم کردن کتاب خود ياري کردي، همان کتابي که آن را نور و روشنايي فرستادي. و در فرازهايي از دعا به نامها و صفات قرآن مجيد اشاره کرده و پاره‏اي را معرفي مي‏فرمايد که عبارتند از: 1- نور: انزلته نورا، آن را نور و روشنايي فرستادي. 2- مهيمن: جعلته مهيمنا، و آن را گواه قرار دادي (بر کتابهاي پيامبران گذشته). 3- فرقان: فرقانا فرقت به بين حلالک و حرامک، آن را جداکننده (حق از باطل) گردانيده‏اي که به وسيله‏ي آن حلال و حرام خود را از هم جدا کرده‏اي. 4- قرآن: قرانا اعربت به عن شرائع احکامک، قرآن و خوانده شده‏اي که، با آن راههاي احکامت را هويدا ساخته‏اي. 5- کتاب: و کتابا فصلته لعبادک تفصيلا، و کتاب و نوشته‏اي که آن را براي بندگانت تفصيل و شرح داده‏اي. 6- وحي: و وحيا انزلته علي نبيک محمد صلي الله عليه و آله و سلم تنزيلا، و وحيي که آن را بر پيامبرت محمد (ص) فروفرستادي. 7- شفاء: و شفاء لمن انصت بفهم التصديق الي استماعه، و شفا و بهبودي براي کسي که فهميدن آن را از روي تصديق و باور نمودن خواسته است و براي شنيدن آن خاموش گشته. 8- ميزان: و ميزان قسط لا يحيف عن الحق لسانه، و ترازوي عدلي که زبانه‏اش از حق و درستي برنمي‏گردد. 9- هدي: و نور هدي لا يطفا عن الشاهدين برهانه، و نور هدايتي که چراغ حجت و برهانش بر اهل يقين تا قيامت خاموش نشود. ادامه دارد .... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در ، روز نهم ذي ‏الحجه قسمت اول عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏ السلام في يوم ، از دعاهاي امام (ع) در روز عرفه (روز نهم ذي ‏الحجه) است. اين دعا طولاني‏ ترين دعاي صحيفه ‏ي سجاديه است. امام (ع) در ابتداي دعا مي‏فرمايد: الحمد لله رب العالمين، اللهم لک الحمد بديع السموات و الارض، ذا الجلال و الاکرام، رب الارباب، و اله کل مالوه، و خالق کل مخلوق، و وارث کل شي. سپاس خداي را که پروردگار جهانيان است، خدايا سپاس تنها براي تو است که پديدآورنده‏ي آسمانها و زميني، صاحب جلال و احسان کامل، مالک و دارنده‏ي دارندگان، پرستيده شده‏ي هر پرستيده‏اي، و آفريننده‏ي هر آفريده‏اي، و ميراث‏برنده‏ي هر چيز. سپس در فرازهاي ديگر دعا خداوند را به اسماء و صفات پاک و مقدس او ستايش مي‏کند که بعضي از آن اسماء و صفات عبارتند از: الاحد، المتفرد، الفرد، المتفرد، الکريم، المتکرم، العظيم، المتعظم، الکبير، المتکبر، العلي، المتعال، الشديد، المحال، الرحمن، الرحيم، العليم، الحکيم، السميع، البصير، القديم، الخبير، الاکرم، ، الادوم، الاول، الاخر،... ادامه دارد .... علیه السلام ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در روز اضحي، دهم ذي‏ الحجه که روز عید است و حاجيان در آن روز قرباني مي‏کنند . عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام يوم الاضحي و يوم الجمعه از دعاهاي امام (ع) در روز اضحي ( ) و روز مي‏باشد. امام (ع) در آغاز اين دعا مي‏فرمايد: اللهم هذا يوم مبارک ميمون، و المسلمون فيه مجتمعون في اقطار ارضک، يشهد السائل منهم و الطالب و الراغب و الراهب و انت الناظر في حوائجهم، خدايا اين روزي است بابرکت و خجسته، و مسلمانان در اطراف زمين تو در آن اجتماع نموده‏اند، درخواست‏کننده‏ي (آمرزش) و طلب‏کننده‏ي (نعمت) و خواهنده‏ي (پاداش) و ترسنده‏ي ايشان (از عذاب) حاضر مي‏شوند، و بيناي در حاجتها و خواسته‏هاي ايشان هستي. آنگاه پس از نيايش خداوند و مدح و ثناي الهي و درود بر محمد و آلش در فرازهاي ديگر دعا به ما مي‏آموزد در اين روز مبارک چه درخواستهايي را از خداوند داشته باشيم که پاره‏اي از آن درخواستها عبارتند از: 1- و اجعلني من اهل التوحيد و الايمان بک، و التصديق برسولک، و الائمه الذين حتمت طاعتهم ممن يجري ذلک به و علي يديه، خدايا مرا از اهل توحيد و از اهل ايمان و گروندگان به خود و از اعتراف‏کنندگان به پيامبرت و پيشواياني که اطاعت آنها را بر من واجب کرده‏اي قرار ده. 2- و لا تجعلني للبلاء غرضا، و مرا هدف بلا و گرفتاري قرار مده. 3- و اسالک امنا من عذابک، و از تو مي‏خواهم که مرا از عذاب و کيفرت ايمن گرداني. بعضي درخواستهاي ديگر عبارتند از: 4- پناه بردن به خدا، اعوذ بک 5- درخواست هدايت، استهديک 6- درخواست ياري، استنصرک، استعينک 7- درخواست رحمت، استرحمک 8- درخواست بي‏نيازي، استکفيک 9- درخواست رزق و روزي، استرزقک 10- درخواست استغفار، استغفرک 11- درخواست محافظت از گناه، استعصمک سپس در خاتمه اشاره شده است که پس از پايان اين دعا هزار بار بر محمد و آل طاهرينش صلوات بفرستند. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای جهت دفع کيد و مکر دشمنان و بازگردانيدن سختي و شکنجه‏ي ايشان عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في دفاع کيد الاعداء، و رد باسهم، از دعاهاي امام (ع) در جهت دفع کيد و مکر دشمنان و بازگردانيدن سختي و شکنجه‏ي ايشان است. در روايات معصومين (ع) آمده است که دعا سپر مومن است، و سپر چنانکه مي‏دانيم شخص را از حمله دشمنان در امان مي‏دارد. اين دعا در ضمن بيان معارف الهي و خداشناسي راههاي مبارزه با دشمنان را به ما مي‏آموزد. امام (ع) دعا را اينگونه آغاز مي‏فرمايند: الهي هديتني فلهوت، و وعظت فقسوت، و ابليت الجميل فعصيت، اي خداي من راهنمائيم کردي پس غافل مانده و به کار بيهوده مشغول شدم و پندم دادي پس سخت‏دل گشتم، و نعمت نيکو عطا نمودي پس نافرماني کردم. امام (ع) در اين عبارات کوتاه به پاره‏اي نارساييها که موجب غلبه‏ي دشمن، و اجرا شدن نقشه‏هاي او مي‏شود اشاره مي‏فرمايند که عبارتند از: 1- غفلت و افتادن در ورطه‏ي لهو و لعب 2- عمل نکردن به سفارشات و موعظه‏هاي الهي 3- استفاده‏ي صحيح نکردن از امکانات و نعمتها و سپس با اشاره به توحيد مي‏فرمايد: و وسيلتي اليک التوحيد، و دستاويزم به سوي تو توحيد و يگانه‏پرستي است. و اينکه خداوند چگونه شر دشمني که شمشير از نيام کشيده، و شر ستمگر فريبکار و شر حسود را دفع مي‏نمايد، از جمله مطالبي است که در فراز بعدي دعا عنوان شده است. و در خاتمه، پيامبر (ص) و علي (ع) را وسيله‏ي تقرب به خدا قرار داده و به ما مي‏آموزد تا اينگونه از خداوند مسئلت کنيم: اللهم فاني اتقرب اليک بالمحمديه الرفيعه و العلويه البيضاء، و اتوجه اليک بهما...، خدايا پس من به وسيله‏ي منزلت رفيع محمد (ص) و مقام روشن علي (ع) به سوي تو تقرب مي‏جويم و به سبب آنان به درگاهت رو مي‏آورم... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در ترس از خداي تعالي عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الرهبه، از دعاهاي امام (ع) در ترس (از خداي تعالي) است. امام (ع) در آغاز دعا با اشاره به خلقت و آفرينش و تربيت و تغذيه‏ي انسان به وسيله‏ي خداوند مي‏فرمايد: اللهم انک خلقتني سويا، و ربيتني صغيرا، و رزقتني مکفيا، خداوندا تو مرا درست‏اندام آفريدي، و از کودکي به رشد و کمال پرورش دادي، و به حد کافي رزق عطايم کردي. آنگاه پس از نکوهش نااميدي از رحمت خداوند با استناد به قرآن مجيد در فراز ديگري از دعا مي‏فرمايد: فاسالک- اللهم- بالمخزون من اسمائک، و بما وارته الحجب من بهائک، الا رحمت هذه النفس الجزوعه، پس از تو درخواست مي‏نمايم- بار خدايا- قسم به نامهاي پنهان شده‏ات، و به جمال و نيکوئيت که پرده‏ها آن را پوشيده است به اينکه رحم و مهرباني کني به اين نفس ناشکيبا، هذه الرمه الهلوعه، التي لا تستطيع حر شمسک، فکيف تستطيع حر نارک؟! اين استخوان ضعيف که تاب گرمي آفتابت را ندارد پس چگونه گرمي آتش (دوزخ) تو را تحمل مي‏کند؟! و التي لا تستطيع صوت رعدک، فکيف تستطيع صوت غضبک؟! و توان تحمل (و شنيدن) آواز رعد و غرش ابر تو را ندارد پس چگونه (تحمل سختي) بانگ خشم و غضبت را دارد؟! ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در تضرع و زاري و خضوع و فروتني عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في التضرع و الاستکانه، از دعاهاي امام (ع) در تضرع و زاري و خضوع و فروتني است. اين دعا با حمد و ستايش خداوند آغاز مي‏شود و امام (ع) در فراز نخست دعا مي‏فرمايد: الهي احمدک و انت للحمد اهل، اي خداي من تو را حمد و سپاس گويم، و تو براي هر سپاس سزاواري. سپس با اشاره به اينکه خداوند همه‏ي امکانات رشد و تعالي انسان را در اختيار او قرار داده مي‏فرمايد: و لو لا احسانک الي و سبوغ نعمائک علي ما بلغت احراز حظي، و لا اصلاح نفسي، و اگر احسان و نيکي تو به من و فراواني نعمتهايت بر من نمي‏بود، فراهم آوردن بهره‏ام و اصلاح و نيکو گردانيدن خود را نمي‏يافتم. و در زمينه‏ي به جا آوردن مراتب حمد و سپاس در مقابل نعمتهاي الهي به ما رسيدن به مرتبه‏ي عالي سپاسگزاري را آموخته و مي‏فرمايد: تحمدک نفسي و لساني و عقلي، حمدا يبلغ الوفاء و حقيقه الشکر، حمدا يکون مبلغ رضاک عني، فنجني من سخطک، خدايا من تو را به جان و زبان و عقل (و جميع قواي ظاهر و باطن) خود سپاس و ستايش مي‏کنم به آن حمد و سپاسي که به حد وافي رسد و حقيقت شکر و سپاس تو باشد و به آنجا رسد که تو از من خوشنود شوي، خدايا پس مرا از خشم و سخطت نجات بخش. آنگاه در خاتمه‏ي دعا به ما مي‏آموزد از خداوند اينگونه درخواست کنيم: الهي فلا تحرمني خير الاخره و الاولي لقله شکري، و اغفر لي ما تعلم من ذنوبي، اي خداي من پس مرا به سبب ناسپاسيم از خير آخرت و دنيا محروم مگردان، و گناهانم را که مي‏داني بيامرز. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در اصرار به درخواست از خداي تعالي عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الالحاح علي الله تعالي، از دعاهاي امام (ع) در اصرار به (درخواست از) خداي تعالي است. امام سجاد (ع) ابتداي دعا با ستايش و مدح پروردگار جهانيان به علم و قدرت مطلق خداوند اشاره کرده مي‏فرمايد: يا الله الذي لا يخفي عليه شي‏ء في الارض و لا في السماء، و کيف يخفي عليک- يا الهي- ما انت خلقته، و کيف لا تحصي ما انت صنعته، اي خدايي که در زمين و آسمان چيزي بر او پوشيده نيست و چگونه بر تو پنهان باشد- اي خداي من- آنچه تو خود آن را آفريده‏اي، و چگونه آگاهي و احاطه (بر آن) نداشته باشي، آنچه تو خود محکم و استوار ساخته‏اي، سپس به تنزيه و تقديس پروردگار پرداخته و در فراز بعد در مقام اقرار به عبوديت و بندگي نسبت به او مي‏فرمايد: آمنت بک، و صدقت رسلک، و قبلت کتابک، و کفرت بکل معبود غيرک، و برئت ممن عبد سواک، (خدايا به وحدانيت و يگانگي) تو ايمان آوردم، و پيامبرانت را تصديق نمودم و کتابت (قرآن کريم) را پذيرفتم، و به هر معبودي جز تو کافر گشتم و از هر که جز تو را پرستيده بيزار شدم. آنگاه به ما مي‏آموزد که اين درخواستها را از پيشگاه خداوند داشته باشيم: 1- ان تغنيني عن کل شي‏ء بعبادتک، و مرا به وسيله‏ي عبادت و بندگيت از هر چيز بي‏نياز گرداني. 2- و ان تسلي نفسي عن الدنيا بمخافتک، و به ترس از خود، دوستي دنيا را از من زايل نمايي. 3- و ان تثنيني بالکثير من کرامتک برحمتک، و به رحمت و مهربانيت مرا به بسياري کرامت و بخشش خود بازگرداني. سپس در فراز آخر دعا به پيشگاه مقدس خداوند با کمال عبوديت و بندگي و نهايت خضوع و معرفت عرض مي‏کند (خدايا): - فاليک افر، پس به سوي تو مي‏گريزم. - و منک اخاف، و از تو مي‏ترسم. - و بک استغيث، و به تو فريادخواهي مي‏کنم. - و اياک ارجو، و تنها به تو اميدوارم. - و لک ادعو، و تو را مي‏خوانم. - و اليک الجا، و به سوي تو پناه مي‏برم. - و بک اثق، و به تو اطمينان دارم. - و اياک استعين، و تنها از تو ياري مي‏خواهم. - و بک اومن، و به (وحدانيت و يگانگي) تو ايمان مي‏آورم. - و عليک اتوکل و علي جودک و کرمک اتکل، و بر تو توکل مي‏کنم و بر بخشش و کرم تو اعتماد مي‏نمايم. در قالب اين عبارات کوتاه و عميق به انسانها مي‏آموزد که چه رابطه‏اي با خداوند داشته باشند، در واقع آن حضرت درس خداشناسي و توحيد را براي همگان تشريح مي‏فرمايد. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در خضوع و فروتني براي خداي توانا و بزرگ عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في التذلل لله عز و جل، از دعاهاي امام (ع) در خضوع و فروتني براي خداي توانا و بزرگ است. امام (ع) در ابتداي دعا به ما مي‏آموزد که چگونه با خداوند راز و نياز کرده و در جهت اصلاح نارسائيهاي خود از او ياري بجوييم و لذا مي‏فرمايد: رب افحمتني ذنوبي، و انقطعت مقالتي، فلا حجه لي، فانا الاسير ببليتي، المرتهن بعملي، المتردد في خطيئتي، المتحير عن قصدي، المنقطع بي. اي خداي من گناهانم مرا (از شرمندگي) ملزم به سکوت کرده و گفتگويم را با (حضرتت) منقطع ساخته (از کثرت گناه ديگر شرم دارم که با تو عرض حالي کنم و حاجتي طلبم) پس اگر به هيچ دليلي متمسک نتوانم شد، اين منم که به بليه (و اعمال بد شرم‏آور) خود اسير و به افعال (زشت) خويش گرفتارم، در مابين کارهاي خطايم مي‏روم و برمي‏گردم، از مقصد خود به راه حيرت افتاده‏ام و از طريق خويش بازمانده‏ام. و در فراز ديگر مي‏فرمايد: سبحانک! اي جراه اجترات عليک، و اي تغرير غررت بنفسي؟! منزه و پاکي! (شگفتا) به کدام جرات و کدام غرور و اعتماد به نفس به مخالفت فرمان حضرتت اقدام کردم؟ و سپس به ما مي‏آموزد که در پيشگاه خداوند سبحان سر تعظيم فروآوريم، چهره بر خاک بسائيم و اينگونه عرض کنيم: مولاي ارحم کبوتي لحر وجهي و زله قدمي، مولاي من به حال من که برو افتادم و به لغزش قدم (به غم و حسرت) گرفتارم ترحم فرما. مولاي و ارحمني اذا انقطع من الدنيا اثري، و امحي من المخلوقين ذکري، و کنت من المنسيين کمن قد نسي، اي مولاي من هنگامي که اثرم به کلي از دنيا بريده شد و نامم از زبان خلق محو گرديد و من به کلي از فراموش‏شدگان شدم مانند همه‏ي فراموش‏شدگان عالم در آن هنگام به حالم رحم فرما. و در ادامه مي‏فرمايد: مولاي ارحمني في حشري و نشري، و اجعل في ذلک اليوم مع اوليائک موقفي، و في احبائک مصدري، و في جوارک مسکني يا رب العالمين، اي مولاي من در روز سخت حشر و نشر (عرصه‏ي قيامت) بر من ترحم کن و در آن روز (پر وحشت و حيرت) مرا با ياران و دوستانت همنشين گردان و در محفل محبان و عاشقانت جايگزين فرما و در جوار رحمتت، منزل کرامت کن اي آفريننده‏ي عالميان. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای در درخواست از خداي تعالي جهت دور گردانيدن اندوهها عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في استکشاف الهموم، از دعاهاي امام (ع) در درخواست (از خداي تعالي) جهت دور گردانيدن اندوهها است. امام (ع) در آغاز دعا مي‏فرمايد: يا فارج الهم و يا کاشف الغم، يا رحمن الدنيا و الاخره و رحيمهما، صل علي محمد و آل محمد. اي بردارنده‏ي غم و دورکننده‏ي اندوه، اي بسيار بخشنده در دنيا و آخرت و بسيار مهربان در آن دو سرا، بر محمد و آل محمد درود فرست. سپس به ما مي‏آموزد که اين درخواستها را از خداوند طلب کنيم: 1- اعصمني و طهرني، مرا نگه‏دار و پاک گردان. 2- اسالک عملا تحب به من عمل به، از تو درخواست مي‏کنم عمل و کرداري را که به سبب آن هر کسي که آن را انجام دهد دوست بداري. 3- و يقينا تنفع به من استيقن به حق اليقين في نفاذ امرک، و يقين و باوري که به وسيله‏ي آن کسي را که در جريان امر تو حقيقت يقين را به دست مي‏آورد سود مي‏دهي. 4- و اقبض علي الصدق نفسي، و مرا بر راستي (در قصد و گفتار و کردار) بميران. 5- و اقطع من الدنيا حاجتي، و حاجت و نيازمنديم را از دنيا جدا ساز. 6- و اجعل فيما عندک رغبتي شوقا الي لقائک، و رغبت و خواسته‏ام را در آنچه نزد تو است شوق ديدار خودت قرار ده. 7- و هب لي صدق التوکل عليک، و راستي توکل و اعتماد بر خود را به من عطا فرما. 8- اسالک خوف العابدين لک، از تو مي‏خواهم که به من ترس عبادت‏کنندگان را عطا فرمايي. 9- و عباده الخاشعين لک، (و از تو مي‏خواهم) عبادت و پرستش خشوع‏کنندگان را به من عطا کني. 10- اللهم اجعل رغبتي في مسالتي مثل رغبه اوليائک في مسائلهم، خدايا رغبت و اراده‏ي مرا در خواسته‏ام مانند رغبت دوستانت در خواسته‏هايشان قرار ده. 11- و رهبتي مثل رهبه اوليائک، و ترسم را مانند ترس دوستانت قرار ده. 12- و استعملني في مرضاتک عملا لا اترک معه شيئا من دينک مخافه احد من خلقک، (اي خدا) مرا در طريق رضا و خشنودي خود به عملي مشغول بدار که با انجام آن عمل، من هيچ امري از دين تو را به واسطه‏ي ترس از مخلوقت ترک نکنم. 13- و نجني من مضلات الفتن، و مرا به وسيله‏ي رحمت و مهربانيت از فتنه‏هاي گمراه‏کننده (از راه حق) نجات و رهائي بده. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای هنگامي که به هلال ماه نو نگاه مي‏کرد عنوان دعاء چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام، اذا نظر الي الهلال، از دعاهاي امام (ع) است هنگامي که به هلال ماه نو نگاه مي‏کرد. ديدن هلال ماه به ويژه هلال ماه مبارک رمضان سفارش شده و دعاهايي از معصومين (ع) در اين باره نقل شده که بعضي ويژه‏ي هلال ماه رمضان و بعضي در مورد ديدن هلال ماه در هر ماهي مي‏باشد. امام (ع) در ابتداي دعا خطاب به ماه به عنوان آفريده‏ي خدا و مطيع و فرمانبردار فرمان خدا، و يکي از مخلوقات او مي‏فرمايد: ايها الخلق المطيع، الدائب السريع، المتردد في منازل التقدير، اي آفريده شده‏ي فرمانبردار، اي هميشه در حرکت پرشتاب، اي آمد و شد کننده در منازل و جاهايي که (براي آن) قرار داده شده. قرآن مجيد در سوره يس آيه 39 درباره‏ي ماه مي‏فرمايد: و القمر قدرناه منازل حتي عاد کالعرجون القديم، و گردش ماه را در منزلهايي قرار داديم تا اينکه مانند شاخه‏ي خرماي خشک شده‏ي کج گشته به منزل اول بازگردد. آنگاه توجه ما را به اين نکته جلب مي‏فرمايد که نورانيت ماه به اراده‏ي خداوند است، و اوست که به وسيله‏ي ماه تاريکيها را روشن مي‏کند و مي‏فرمايد: آمنت بمن نور بک الظلم، و اوضح بک البهم، و جعلک آيه من آيات ملکه، و علامه من علامات سلطانه، ايمان آوردم به کسي (خدائي) که به وسيله‏ي تو تاريکيها را روشن کرد، و به سبب تو مشکلات امور را آشکار ساخت، و تو را از نشانه‏هاي استيلا و غلبه و پادشاهي خود و نشانه‏اي از نشانه‏هاي قدرت و توانائيش (بر همه چيز) قرار داد. سپس به ما مي‏آموزد که در آغاز ماه جديد اين درخواستها را از پيشگاه مقدس الهي داشته باشيم: 1- خشنودي: و اجعلنا من ارضي من طلع عليه، و ما را از خوشنودترين کسي که هلال بر او طلوع نموده قرار ده. 2- پاکيزگي: و ازکي من نظر اليه، و نيز از پاکيزه‏ترين کسي که به سوي او نگاه کرده است. 3- پرستش خدا: و اسعد من تعبد لک فيه، و از نيکبخت‏ترين کسي که تو را در آن ماه پرستش مي‏کند. 4- توبه: و وفقنا فيه للتوبه، و به ما در اين ماه توفيق توبه عطا کن. 5- دوري از گناه: و اعصمنا فيه من الحوبه، و ما را از گناه در آن حفظ فرما. 6- شکر کردن: و اوزعنا فيه شکر نعمتک، و سپاسگزاري از نعمت خود را در دل ما انداز. 7- عافيت و سلامتي روحي و جسمي: و البسنا فيه جنن العافيه، و در آن ما را با پوششهاي عافيت بپوشان. 8- اطاعت از خدا: و اتمم علينا باستکمال طاعتک فيه المنه، و به وسيله کامل کردن طاعت و فرمانبري از تو در آن، نعمت (خود) را بر ما کامل فرما. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
🔍 قابلیت در کانال ❇️ با جستجو میتوانید دعاهای صحیفه سجادیه را در کانال ما به راحتی بیایید .. ✍️ مثلا تایپ کنید👇 ❇️ عبارت مورد نظرتان مثل ( جَعَلَ لِكُلِّ رُوح ) ورود به ماه رمضان وداع با ماه رمضان از ابتدا تا صفحه ی کریم - صفحه ای از ابتدا تا انتها یا قرآن کریم روزی یک آیه + حکمتها هر روز ♥️ صحیفه سجادیه علیه السلام اعمال روزها و شب های دعای ❇️کانال https://eitaa.com/sahife2