eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
17.1هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
2 4 ‏ 3 ✳️ وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ» «انفال 28» و بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شماست، وخداست كه‏ پاداشى بزرگ نزد اوست. إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ* فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنفِقُوا خَيراً لِأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «تغابن 15» اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش‏اند و خداست كه پاداشى بزرگ نزد اوست.* بنابراين به اندازه استطاعتى كه داريد از خدا پروا كنيد و [دعوت حق را] بشنويد و اطاعت نماييد و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است؛ و كسانى كه خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَىْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالَّثمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ* الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلّهِ وإِنّا إِلَيهِ رَاجِعُونَ* أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِن رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» «بقره 155» و بى‏ترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و كسان و محصولات [نباتى يا ثمرات باغ زندگى از زن و فرزند] آزمايش مى‏كنيم. و صبركنندگان را بشارت ده.* همان كسانى كه چون بلا و آسيبى به آنان رسد گويند: ما مملوك خداييم و يقيناً به سوى او بازمى‏گرديم. * آنانند كه درودها و رحمتى از سوى پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافته‏اند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 230 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 5 1 ✳️ 5- آياتى كه مال و منال دنيا و زر و زيور و ثروت و متاعش را در برابر امور معنوى‏ و ثواب آخرتى و رضايت حق، امرى ناچيز و عنصرى قليل و برنامه‏اى ناپايدار مى‏داند و به انسان سفارش مى‏كند دل به متاع كم و اشياى ناپايدار مبند و گول ظاهر دنيا را مخور، بلكه آنچه در دست دارى آن را تبديل به عمل صالح كن و از زر و زيور دنيا و متاع قليل آن، مصالح براى آخرت ابدى و جهان هميشگى فراهم آور كه اين گونه برخوردِ با دنيا، برنامه تمام انبيا و اولياى الهى بوده و جز اين راه محصولى غير گناه و شقاوت به دست نمى‏آيد. قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَى‏» «نسا 77» بگو: متاع دنيا اندك و آخرت براى آنان كه تقوا ورزيده‏اند بهتر است. آرى، اهل تقوا با متاع دنيا برخورد حكيمانه دارند، آنان از وقت و مال و علم و آبرو و قدرت خويش براى آبادى آخرت استفاده مى‏كنند و هرگز حاضر نيستند حقّ را با باطل معامله نمايند و سعادت ابدى را از دست داده به شقاوت هميشگى دچار شوند. أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَن مَتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ» «قصص 61» پس آيا كسى كه وعده نيك به او داده‏ايم و حتماً به آن خواهد رسيد، مانند كسى است كه او را [فقط] از كالا و ابزار زندگى دنيا برخوردارش كرده‏ايم، سپس او در روز قيامت از احضار شوندگان [براى عذاب‏] است؟! يا قَوْمِ إنَّما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا مَتاعٌ و إنَّ الْآخِرَةَ هِىَ دارُالْقَرارِ» «غافر 39» اى قوم من! اين زندگى دنيا فقط كالايى بى‏ارزش و زودگذر است و بى‏ترديد آخرت سراى هميشگى و پايدار است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 231 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 5 2 ✳️ متَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ» «آل عمران 197» [اين‏] برخوردارى اندك [و ناچيزى از زندگى زود گذر دنيا] است؛ سپس جايگاهشان دوزخ است و آن بد آرامگاهى است. إِن كُلُّ ذلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ» «زخرف 35» و [براى خانه ‏ها و زندگى آنان‏] زر و زيور [قرار مى‏ داديم‏]، ولى همه اينها جز كالاى اندك زندگى دنيا نيست و آخرت نزد پروردگارت براى پرهيزكاران است. الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَواباً وَخَيْرٌ أَمَلًا» «کهف 46» مال و فرزندان، آرايش و زيور زندگى دنيا هستند، ولى اعمال شايسته پايدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ اميد داشتن به آنها نيكوتر است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 231 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✨ داستان: ماهر و جوان دنیاپرست بر اساس آموزه های دعای صحیفه سجادیه (فقره پنجم ) و حضرت (سلام الله علیها) ✳️در روزگاران گذشته، در شهری که مردمانش غرق در زرق و برق دنیا بودند، مردی به نام “ماهر” زندگی می‌کرد. ماهر نه از مال دنیا بهره‌ای داشت و نه فرزندی که به او دلگرم باشد. زندگی‌اش در سکوت و تفکر می‌گذشت و تنها مونسش کتابی بود که در آن آیات الهی و سخنان بزرگان دین و همچنین برخی از دعاهای مأثور که از امام سجاد (علیه السلام) نقل می‌شد، نوشته شده بود. این ادعیه، بذرهای حکمت و معنویت بودند که بعدها به شکل صحیفه سجادیه گرد هم آمدند. یک روز، خبر رسید که قافله‌ای بزرگ از بازرگانان با اموال فراوان از کنار شهر عبور خواهد کرد. مردم شهر برای دیدن این ثروت عظیم به بیرون شتافتند و هر کس به طریقی می‌خواست سهمی از این نمایش شکوه و جلال ببرد. در این میان، ماهر همچنان در کنج خلوت خود نشسته بود و به کتابش خیره شده بود. یکی از جوانان پرشور شهر که از قافله بازگشته بود و چشم‌هایش از دیدن آن همه مال برق می‌زد، به سراغ ماهر رفت و با لحنی آمیخته به تمسخر گفت: “ای ماهر! چرا به تماشای این شکوه نیامدی؟ مگر نمی‌بینی که مال و فرزند، زینت زندگی است؟ تو که از هر دو محرومی، از چه لذت می‌بری؟” ماهر لبخندی زد و گفت: “ای جوان! من نیز زیبایی را درک می‌کنم، اما زیبایی‌ای که تو می‌بینی، زودگذر است. خداوند در قرآن می‌فرماید: «الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا…» (کهف/۴۶). این مال و فرزند، همچون گل‌های بهاری هستند که عمرشان کوتاه است و در نهایت پژمرده می‌شوند. اما من به دنبال زینتی هستم که پایدار باشد.” جوان با کنجکاوی پرسید: “و آن زینت چیست؟” ماهر کتابش را گشود و آیه بعد را خواند: «…وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَاباً وَخَيْرٌ أَمَلًا». سپس ادامه داد: “باقیاتی صالحات، اعمال نیکویی است که در راه خدا انجام می‌دهیم. عشق به پروردگار، خدمت به خلق، دانش‌آموزی و نشر آن، و همان دعاهایی که از امام سجاد (علیه السلام) به ما رسیده است، همه از باقیات صالحات هستند. اینها زینت‌های واقعی زندگی‌اند که نه تنها در این دنیا، بلکه در سرای باقی نیز همراه ما خواهند بود و بهترین امید ما در پیشگاه پروردگارند.” ماهر سپس بخشی از دعای امام سجاد (علیه السلام) را برای جوان خواند: «وَجَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ لَايَنْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ و لَا يَزِيدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ.» و توضیح داد: “می‌بینی جوان؟ خداوند برای هر جانداری، رزق و روزی مشخصی قرار داده است. سهم کسی را که افزوده، دیگری نمی‌تواند بکاهد و سهم کسی را که کاسته، دیگری نمی‌تواند بیفزاید. این اطمینان به روزی الهی، خود آرامشی است که جز با یاد خدا حاصل نمی‌شود.” جوان با شنیدن این سخنان و ادعیه، در وجود خود تحولی عمیق احساس کرد. او که تا آن روز تنها به دنبال لذت‌های زودگذر دنیا و افزایش مال بود، ناگهان معنای واقعی زندگی، پایدارترین زینت‌ها و اطمینان به رزق الهی را درک کرد. از آن روز به بعد، جوان راه خود را تغییر داد. او دیگر شیفته زرق و برق دنیا نبود، بلکه تلاش کرد تا باقیات صالحات را برای خود ذخیره کند و در مسیر خدمت به خلق و یاد خدا گام بردارد. او فهمید که حضرت زینب (علیها السلام) در واقعه و پس از آن، با استقامت و بصیرت خود، پیام نهضت حسینی را زنده نگه داشت و با حفظ و انتقال تعالیم و دعاهای امام سجاد (علیه السلام)، که بعدها به شکل صحیفه سجادیه مدون شد، راه را به سوی باقیات صالحات و عزت جاودان نشان داد. این داستان، یادآور آن است که زینت واقعی زندگی، در اعمال صالح، یاد خدا، اطمینان به روزی او و پیوند ناگسستنی با پروردگار است، همان زینتی که حضرت زینب (علیها السلام) با صبر و اقتدا به امام سجاد (علیه السلام) به ما آموخت. 🆔 @sahife2
2 5 3 ✳️ از رسول بزرگوار صلى الله عليه و آله روايت شده: مَا الدُّنْيا فِى الْآخِرَةِ إلّامِثْلُ ما يَجْعَلُ أحَدُكُمْ إصْبَعَهُ فِى الْيَمِّ، فَلْيَنْظُرْ بِمَ يَرْجِعُ. چهره دنيا در آخرت به مانند اين است كه يكى از شما انگشت به آب دريا زند، مگر از آن همه آب چه اندازه نصيب سرانگشت است؟ (دقّت كنيد كه دل به چه مى‏سپاريد و با چه عنصرى در ارتباط مى‏آييد!) و نيز آن حضرت فرمود: مَا الدُّنْيا فى ما مَضى‏ إلّاكَمِثْلِ ثَوْبٍ شُقَّ بِاثْنَيْنِ و بَقِىَ خَيْطٌ، إلّا فَكانَ ذلِكَ الْخَيْطُ قَدِ انْقَطَعَ. حال دنيا نسبت به گذشته مانند جامه‏اى است كه دو تكّه شده، جز نخى از بقيه آن باقى نيست كه آن نخ هم پاره شده است! آن كه مغرور اين چند روزه و اين متاع اندك و عنصر ناپايدار مى‏شود، از لمس تمام حقايق محروم و از رحمت حضرت حق ممنوع و در نتيجه در تمام شؤون حيات دچار فساد و افساد گشته و اگر دستش برسد براى دستمالى، قيصريّه را به آتش مى‏كشد و به خاطر برخوردى، جهان را بهم مى‏ريزد و محض هوا و شهوتى، انسان و انسانيّت را به انواع بلاها دچار مى‏سازد. اين از نتيجه پوست است جاه و مال آن كبر را زان دوست است‏ اين تكبّر چيست غفلت از لُباب منجمد چون غفلت يخ ز آفتاب‏ كبر زان جويد هميشه جاه و مال كه ز سرگين است گلخن را كمال‏ كبر زشت و از گدايان زشت‏تر روز سرد و برف آنگه جامه تر تُرَّهات « امور باطل» از دعوى و دعوت مگو رو سخن از كبر و از نخوت مگو چند حرف طُمطراق و كار و بار كار و حال خود ببين و شرم‏دار (مولوى) ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 232 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 1 ✳️ در باب مال و ثروت و روزى حلال و به دست آورنده آن كه از راه كسب مشروع و لحاظ كردن ايمان و تقوا به دست مى‏آورد، روايات و فرازهايى بسيار پر قيمت در منابع عالى اسلامى ثبت شده كه توجّه به آن آثار گران‏بهاى الهى لازم است، آثارى كه قيمت مؤمن و برخوردش را با حقوق مالى نشان مى‏دهد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: الْكاسِبُ حَبيبُ اللَّهِ. آن كس كه به كسب مشروع مشغول است (توليدات كشاورزى، صنعتى، دامدارى، تجارت، هنر) دوست خداست. امام صادق عليه السلام از قول خداوند بزرگ نقل كرده كه: الْخَلْقُ عِيالى، فَأحَبُّهُمْ إلىَّ أَلْطَفُهُمْ بِهِمْ وَأسْعاهُمْ فى حَوائِجِهِمْ. تمام مردم عيال منند، محبوب‏ترين آنان نزد من كسانى هستند كه از هر جهت به مردم لطف و محبّت كنند و در برآوردن نيازهاى آنان و رفع مشكلات و علاج دردشان بكوشند. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: نِعْمَ الْمالُ الصّالِحُ لِلْرَجُلِ الصّالِحِ. چه نيكوست مال پاك و حلال براى بنده شايسته. و به عبارت ديگر، انسان شايسته مال صحيح را مى‏شناسد و آن را در خيرات و مبرّات خرج مى‏كند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 234 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 2 ✳️ مردى به محضر مقدّس حضرت صادق عليه السلام آمد و عرضه داشت: دعا كن خداوند روزى مرا فراوان كند، حضرت فرمود: دعا نمى‏كنم، برو و روزى خود را با اسباب و وسايلى كه خداوند مقرّر فرموده تحصيل كن. لَيْسَ مِنّا مَنْ تَرَكَ دُنْياهُ لِآخِرَتِهِ وَلا آخِرَتَهُ لِدُنياهُ. از ما نيست كسى كه دنيايش را براى آخرت و يا آخرت خود را براى دنيا از دست بدهد. جلال الدّين در توضيح روايت بسيار عالى: نِعْمَ الْعَوْنُ عَلَى الْآخِرَةِ الدُّنْيا. چه خوب كمكى است دنيا براى دستيابى به آخرت! مى‏گويد: «آن كس كه در كارهاى خود هدف از زندگانى را دنيا قرار داد و در جستجويش زندگانى خود را سپرى نمود، بدترين حال را منظور كرده است؛ زيرا كه دنيا آن چنانكه مورد تمايل ماست دستگير ما نخواهد بود، به اين معنا كه آن «مى‏خواهم» بى‏نهايت كه فقط با يك هدف بى نهايت روحانى اشباع خواهد گشت نمى‏تواند با نمودها و پديده‏هاى زندگانى دنيا اشباع شود. بهترين حال را كسى به دست آورده است كسى كه از تمام كوشش‏هاى دنيوى عنوانِ وسيله منظور نموده و عُقبى را جستجو مى‏كند. درباره كسب دنيوى هر چه حيله و مكر و دانايى به كار ببرى سرد است و نابجاست. حيله و زيركى براى ترك دنيا پرستى شايسته مى‏باشد. كسى كه در زندان نشسته و در جستجوى رهايى از زندان است، كار خردمندانه را آن موقع انجام داده است كه در آن زندان نقبى بزند، شايد كه از آن زندان رهايى يابد. بستن زندان كار ابلهانه‏اى است، مانند كرم ابريشمى كه هر چند مى‏تند گرفتارى خود را اضافه مى‏كند. مقصودم از دنيا پرستى غافل شدن از خداست، نه اين كه دنيا پرستى عبارت است از داشتن مال و منال و مقام دنيا. اگر شخص صاحب مال به طور دقيق مال را ارزيابى كند و اين ارزيابى را به طور كامل بجا آورد او خداپرست است و در حقيقت عبادت انجام مى‏دهد. اگر مال دنيا را آن چنانكه دين دستور داده است مالك شوى، اين همان مال است كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره آن گفته است: نِعْمَ المالُ الصَّالِحُ لِلرَّجُلِ الصَّالِح. چه نيكوست مال مشروع و صالح براى انسان صالح و شايسته. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 235 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 3 ✳️ اگر مال دنيا و محبّت آن را در اعماق دل خود جاى دهى، مانند اين است كه آب توى كشتى راه يابد، اين آبِ متراكم شده باعث غرق شدن كشتى خواهد شد، امّااگر مال دنيا و محبّت آن در اعماق قلبت نبوده باشد مانند آب در زير كشتى موجب حركت او خواهد گشت. از همين جهت بود كه عليه السلام با آن مال و مقام و ثروت و مكنت، خود را فقير و مسكين مى‏دانست. هنگامى كه يك كوزه خالى و بى‏آب سرش بسته شده باشد در روى آب مى‏ايستد، از آن جهت كه درون مرد خدا خالى از نمودهاى سنگين مال دوستى است، لذا تا روى جهان هستى سر مى‏كشد و مشرف به جهان مى‏گردد. چرا آب نمى‏تواند مرد الهى را در خود فرو ببرد؟ زيرا كه از نفحه الهى، كوزه روح او پر است؛ اگر تمام دنيا ملك مرد خدا باشد با اين حال خود را بى‏چيز مى‏داند. أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» «فاطر 15» اى مردم! شماييد نيازمندان به خدا و فقط خدا بى‏نياز و ستوده است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 236 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 4 ✳️ در باب طلب حلال و خرج مازاد بر نياز، در مهم‏ترين كتب حديث، روايات پرقيمتى ثبت شده كه توجّه به پاره‏اى از آنها ضرورى است: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: طَلَبُ الْحَلالِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ و مُسْلِمَةٍ. دنبال كردن حلال بر هر مرد و زن مسلمان فريضه الهى است. و نيز فرمود: الْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً، أفْضَلُها طَلَبُ الْحَلالِ. عبادت هفتاد جزء است، برترين آن دنبال حلال رفتن است. و نيز فرمود: مَنْ أكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ حَلالًا فُتِحَ لَهُ أبوابُ الْجَنَّةِ، يَدْخُلُ مِنْ أيِّها شاءَ. هر كس از محصول زحمت خود اداره شود، تمام درهاى بهشت به رويش باز مى‏شود، از هر كدام كه بخواهد وارد آن جايگاه الهى مى‏گردد. و نيز فرمود: مَنِ اكْتَسَبَ مالًا مِنْ غَيْرِ حِلِّهِ كانَ زادَهُ إلَى النّارِ. هر كس از طريق غير مشروع مالى به دست آورد، زاد و توشه جهنمى به دست آورده است. و نيز فرمود: مَنْ أكَلَ الْحَلالَ قامَ عَلى رَأْسِهِ مَلَكٌ يَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتّى يَفْرُغَ مِنْ أكْلِهِ. كسى كه از روزى حلال مى‏خورد، مَلَكى برايش از حضرت حق طلب مغفرت مى‏كند تا از خوردن بياسايد. و نيز فرمود: الْكادُّ عَلى عِيالِهِ كَالْمُجاهِدِ فى سَبيلِ اللَّه. آن كس كه براى اهل و عيالش در جهت به دست آوردن روزى حلال به زحمت است، همچون رزمنده‏اى در راه خداست. و نيز فرمود: مَنْ أكَلَ الْحَلالَ أرْبَعينَ يَوْماً نَوَّرَ اللَّهُ قَلْبَهُ. هر كس به مدّت چهل روز از روزى حلال تناول كند، خداوند قلبش را نورانى گرداند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 237 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 مقدمه ✳️ از آيات قرآن مجيد و روايات و اخبار به دست مى‏آيد كه: فراهم آوردن روزى حلال عبادت است و هر عبادتى در سايه اين عبادت مورد قبول خداست، عبادت‏ و كار خيرى كه ريشه در مال حرام دارد در ترازوى حقّ وزنى ندارد و براى قبولى آن راهى نيست. از مجموع آيات و روايات اين فصل و مقدّمات و سطورى كه گذشت بدين نتيجه مى‏رسيم كه: كسب حلال وظيفه شرعى و پرداخت مازاد بر احتياج در راه خدا يك مسئوليّت سنگين الهى و اجتماعى است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 238 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 1 ✳️ 1- آيات بسط و قبض و وسعت و تنگى رزق به هيچ عنوان مانع از فعّاليّت اقتصادى نيست. بر اساس آيات قرآن هر انسانى مكلّف به كسب و كار است و بيكارى و بى‏عارى و خوردن از محصول زحمات ديگران بدون شك حرام و امرى ممنوع است؛ بسط و قبض در كسب و كار و رعايت شرايط الهى امرى آسمانى و حقيقتى ملكوتى است كه نظام حيات انسانى آن را اقتضا مى‏كند. 2- فقر و تنگدستى، يا معيشت مستكبرانه و وسعت در مال و منال، اگر معلول استعمار و استثمار باشد از نظر فرهنگ حق مردود و غير قابل قبول است و بر مستضعفان و تهيدستان واجب شرعى است كه بر قلدران و زورگويان و اربابان جاه و مال بتازند كه همگان به حقوق الهى و انسانى خود برسند. 3- بسط و قبض كه معلول گناه و معصيت و فساد و افساد و اسراف و تبذير است ربطى به مقدّرات الهيّه و نقشه‏هاى ملكوتيّه و اراده حضرت حقّ ندارد كه براى احدى روزى حرام مقرّر نشده و سخت‏گيرى نابجا مقدّر نگشته است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 238 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 2 ✳️ 4- بسط و قبض حقيقى عين امتحان و آزمايش حضرت ربّ العزّه جهت رشد و كمال عباد و ظهور شايستگى بندگان است و به عبارت ديگر معلول حكمت و عدل حقّ نسبت به انسان است و هيچ جايى براى ايراد و خرده‏گيرى در آن نيست. 5- گروهى از عباد از طريق بسط رزق به بهشت عنبر سرشت مى‏رسند، به اين معنا كه مال و ثروت را در راه خدا و خيرات و مبرّات و صدقات و انفاقات به كار مى‏گيرند و براى آخرت خويش اندوخته‏اى بس عظيم ذخيره مى‏نمايند و گروه ديگر به خاطر صبر و استقامت در كنار قبض و تنگ‏دستى از شهوات و غرايز و ذلّت و نكبت در امان مى‏مانند و همين تقوا و پرهيزكارى، عالى‏ترين ذخيره آنان براى قيامت مى‏گردد. به عبارت ديگر نداشتن مال و ثروت براى آنان ترمزى قوى در برابر معاصى و گناهان است و عاملى براى پاكى و طهارت، طهارتى كه محصول اخروى آن رضوان و بهشت الهى است. بيداران و بينايان براى حقّ زنده‏اند و براى حقّ مى‏ميرند، جز حقّ نمى‏خواهند و جز حقّ نمى‏دانند، كسب و كارشان، خوراك و پوشاكشان، مركب و مسكنشان، اخلاق و حرفشان، اطوار و رفتارشان، مال و منالشان، جاه و مقامشان همه و همه براى حقّ و در راه حقّ و محض حقّ و عين حقّ است. دنيا براى آنان نردبان آخرت و نان و نعمتشان براى عبادت ربّ و خدمت به خلق است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏1، ص: 239 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2