✳️ قرآن يا ميزان و چراغ نجات‏ قسمت 2 🔴 از قرآن مجيد برمى‏آيد كه يكى از بارزترين و استوارترين خطى كه خداوند متعال ما را به آن هدايت مى‏كند، پايه گذارى زندگى بر پايه راه‏شناسى و پرهيز از آرزوها و الگوهاى دروغين و غلط است؛ زيرا انسان در هر جايگاهى كه باشد از ره آوردهاى عقل و وحى برخوردار است كه او را به جاده مستقيم هدايت مى‏كند. بنابراين بايد در زندگى حق‏جو بود، چه پيشوا و فرمانده يا رهرو و فرمانبر؛ وگرنه پرچم را شيطان به دست مى‏گيرد. وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطنٍ مَّرِيدٍ و برخى از مردم‏اند كه [همواره‏] بدون هيچ دانشى [بلكه از روى جهل و نادانى‏] درباره خدا [با اصرار بر يك اعتقاد بى‏پايه‏] برخورد خصمانه و گفتگوى ستيزآميز مى‏كنند، و از هر شيطان سركشى پيروى مى‏نمايند. وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَاهُدًى وَ لَاكِتبٍ مُّنِيرٍ* ثَانِىَ عِطْفِهِ‏لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِى الدُّنْيَا خِزْىٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِو از مردمان كسى است كه همواره بدون هيچ دانشى [بلكه از روى جهل و نادانى‏] و بدون هيچ هدايتى، و هيچ كتاب روشنى درباره خدا مجادله و ستيزه مى‏كند.* [آن هم‏] با حالتى متكبّرانه و مغرورانه كه سرانجام مردم را از راه خدا گمراه كند؛ براى او در دنيا رسوايى است و روز قيامت عذاب سوزان به وى مى‏چشانيم. چون نادانى كه در جهل خود مقلّد است، درباره خدا از روى تقليد جاهلانه‏ مى‏خروشد و از هر شيطانى كه او را رهبرى كرده و بر او برترى يافته پيروى مى‏كند. در حالى كه بايد تحقيق و كوشش كند تا حقايق را بفهمد. جاهل در اعتقادات حق ندارد از كسى مثل خودش تقليد كند، بلكه ناگزير است در اطاعت خود، يقين را مستند و حقيقى سازد وگرنه در چاه سرگردانى اطاعت از شيطان سركش مى‏افتد و به كيفر سوزانى گرفتار مى‏شود. ريشه جاهليّت كنونى هم كه سر به عصيانگرى از طاعت حق برمى‏دارد، به دوره جاهليّت قبل از اسلام بازمى‏گردد كه مردم بدون راهنما و كتابى رها شده‏اند، پس مردمان هيچ دوره و عصرى نبايد بدون پيشوا فرمان برند مگر پس از كسب آگاهى و هدايت از منبعى كه به وحى و حقّ متّصل باشد و قرآن جوامع بشرى را به سوى آن فرا مى‏خواند. حياتى كه قرآن، مردم را به سوى آن هدايت مى‏كند، بر پايه تحقيق استوار است و آرزو و خيال بى اساس در دنيا و آخرت سودى ندارد. چون نظامِ تدبّر و تحقيق بر هر دو عالم و پيرامون آن دو، با حفظ ملكى و ملكوتى بودن حاكم است. بنابراين نظام آرزويى و بيهودگى جايى ندارد؛ زيرا قرآن حكيم همگان را به تحقيق با تدبّر دعوت مى‏كند و بايد در محتواى كتاب قرآن تفكّر نمود تا قلب هم با حقايق خلقت آشنا شود. هذَا بَيَانٌ لِلنّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لّلْمُتَّقِينَ اين [قرآن‏] براى مردم، بيانگر [حوادث و واقعيت‏ها] و براى پرهيزكاران، سراسر هدايت و اندرز است. قرآن، درخور فهم براى همه مردم در همه زمان‏ها و مكان‏هاست ولى گروهى از پرهيزكاران مى‏پذيرند، امّا گروهى همچون حيوانات چشم و گوش بسته به راه تاريكى قدم برمى‏دارند و به آتش فرو مى‏روند. نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتبَ بِالْحَقّ مُصَدّقًا لّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرةَ وَالْإِنجِيلَ* مِن قَبْلُ هُدىً لِلنّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَايتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ» اين كتاب را تدريجاً به حق و راستى بر تو نازل كرد كه تصديق كننده كتاب‏هاى پيش از خود است؛ و تورات و انجيل را* پيش از اين براى هدايت مردم فرستاد، و فرقان را [كه مايه جدايى حق از باطل است‏] نازل كرد. مسلماً كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، براى آنان [به كيفرِ كفرشان‏] عذابى سخت است؛ وخدا تواناى شكست‏ناپذير و صاحب انتقام است. كافران بايد بدانند خداوند كه اندازه هر چيزى در دست اوست، ملاك هلاكت و نجات را تعيين مى‏كند و ادّعاهاى پوچ و آرزوهاى دروغين و دراز مدّت هر حزب و گروه جايگاهى ندارد، مگر حزبى كه ريشه آن در مكتب قرآن و وحى و رسالت باشد. 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2