انس با صحیفه سجادیه
مختصر شريك خداوند أَنْتَ الَّذِي لَمْ يُعِنْكَ عَلَى خَلْقِكَ شَرِيكٌ، وَ لَمْ يُوَازِرْكَ فِي أَمْرِكَ وَزِيرٌ، وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ وَ لَا نَظِيرٌ تويى آنكه در آفريدنت، شريكى يارى‏ات نداد و در كارت، وزيرى تو را كمك نكرده و براى تو بيننده و مانندى نبوده است. «شَرِيك»: يك فعل و يا صفتى را به طور مساوى به دو نفر يا بيشتر نسبت دادن است به طورى كه هر يك در دارا بودن آن صفت و يا فعل، شريك يكديگرند. شرك به خداوند يعنى براى خدا در افعال و يا صفات همتايى قائل شدن و اين بر دو قسم است. يكى شرك عظيم كه عبارت است از ثابت كردن شريك براى خداوند و اين كفرى است كه خداوند آن را نخواهد بخشيد. خداوند در قرآن كريم مى‏فرمايد: (إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مَادُونَ ذلِكَ لِمَن يَشَآءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَللَا بَعِيداً): «خداوند، شرك به او را نمى‏آمرزد، ولى كمتر از آن را براى هر كس بخواهد و شايسته بداند مى‏آمرزد. و هر كس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است». (نساء/ 116.). (و من يشرك باللّه فقد حرم الله على الجنه): «هر كس شريكى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده است». (مائده/ 72.). و ديگر شرك صغير و آن مراعات غير خداوند است با خداوند، در بعضى از امور. همانند: ريا و نفاق. اين همان شركى است كه پيامبر درباره آن فرموده‏اند: «از حركت مورچه سياهى در شب سياه، بر روى تخت سنگ سياه مخفى‏تر است». (بحارالانوار 93 /72.). «لَمْ يُوَازِرْك»: كس ديگرى سنگينى و وِزر تو را كمك نكرد و حمل ننمود. «وِزْر»: حمل سنگين است. «وَزِير»: كسى است كه سنگينى كارهاى سلطان را بر دوش مى‏گيرد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
127 مشاهده