انس با صحیفه سجادیه
‏ قسمت 5 🔴 آب و احياى زمين‏ وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً كَذلِكَ تُخْرَجُونَ و آن كه از آسمان آبى به اندازه نازل كرد، پس به وسيله آن سرزمينى مرده را زنده كرديم، [و] همين‏گونه [درقيامت از گورها] بيرون آورده مى‏شويد. باران و برف اگر بيشتر از اندازه بود، همه سودهاى آنها تبديل به زيان مى‏گرديد، سيلاب‏ها راه مى‏افتاد، هر كوى و برزن را ويران مى‏كرد، درختان و گياهان را مى‏شست و مى‏برد، نه شهرى مى‏ماند، نه دهى و نه باغى و نه بوستانى. مرداب‏هاى بسيار در جميع مناطق پيدا مى‏شد و بهترين مؤسّسه توليد حشرات‏ مى‏گرديد. فرآورده‏هاى اين مؤسّسه، زنده‏اى در روى زمين باقى نمى‏گذاردند. گلِ و لاى، آن قدر زمين را مى‏پوشاند كه ديگر قابل كشت و زرع نبود. براى جانوران جائى يافت نمى‏شد، كم كم همگ نابود مى‏شدند. جانوران كه مى‏رفتند انسان‏ها در دنبالشان بودند. آيا تشخيص مقدار احتياج زمين به باران و دادن همان مقدار به زمينيان، نشانه او نمى‏باشد؟ آيا هزارها سال به اين روش ادامه دادن نشانه او، نشانه حكمت او، نشانه دانش او و نشانه قدرت او نمى‏باشد؟! اگر باران و برف كمتر بود، ذخاير آبى زمين بسيار كم مى‏شد. آب‏هاى روى زمين در اثر تبخير از آب‏هاى زير زمين كمتر مى‏گرديد، رودهاى عظيمى ديگر يافت نمى‏شد و به جوى‏ها تبديل مى‏گرديد، سال به سال خشكسالى بيشتر مى‏شد، آب‏هاى زيرزمينى يا تمام مى‏شد، يا آن‏قدر پائين مى‏رفت كه ديگر قابل بهره‏بردارى نبود. قحطى سراسر جهان را مى‏گرفت، ديگر گياهى نمى‏روييد، و آنچه روييده مى‏شد خشك مى‏شد، زندگى بر جانداران بسيار سخت مى‏گشت و مرگ به استقبال آنان مى‏شتابيد. ولى لطف و مهربانى او نگذارده است كه چنين شود، باران و برف را به اندازه احتياج زمينيان داده است. باران نه تنها بر زمين مى‏بارد، بلكه براى تخفيف حرارت خورشيد باران‏هاى متناوب بر آن مى‏بارد. به يك حديث بسيار مهم از حضرت باقر عليه السلام و صورتى از آخرين تحقيقات علمى بشر توجّه كنيد: جابر از حضرت باقر عليه السلام روايت مى‏كند: خورشيد بر آيد و با او چهار فرشته باشند: يكى فرياد مى‏كند: اى اهل خير! اعمال نيك خود را كامل و تمام نمائيد، و بر شماست بشارت به سعادت ابد. ديگرى گويد: اى اهل شر! از زشت كارى دست بداريد و حول آن كمتر بگرديد. سومى صدا كند: پروردگارا! به مردم نيكوكار كه انفاق مى‏كنند مزيد نعمت و به اهل بخل، تلف و نابودى بده. و فرشته چهارم خورشيد را آب‏پاشى مى‏كند و اگر چنان نبود زمين از شدّت حرارت سوخته و برافروخته مى‏شد. «1» با توجه به اين كه سطح خارجى خورشيد محكوم به چند هزار درجه حرارت و مركزش حدود هفتاد ميليون درجه است، مى‏توانيم به خوبى حدس بزنيم كه طبعاً سوخت اين بخارى محيّرالعقول نيز لازم است پر استقامت‏ترين سوخت‏هاى جهان باشد كه هر چه در آخرين درجه بسوزد بدان تبديل شود، و اين ماده قاعدةً ساده‏ترين اتم‏هاى جهان يعنى هيدروژن و در درجه دوم هليوم است، و اين سوخت مانند ساير سوخت‏ها هر اندازه مشتعل‏تر گردد ايجاد حرارت بيشترى مى‏كند و به همين نسبت عمرش نيز كمتر مى‏شود. براى جلوگيرى از اين دو حادثه بايستى آب به كمك آن آمده و از حرارت ونقصانش بكاهد. باران‏هاى متناوبى كه بر چهره خورشيد على الدوام در جريان است توسط تلسكوپ نيز ديده شده، چنانكه دونالد منزل منجّم شهير آمريكايى در كنفرانس منجّمان اظهار داشت: اختلاف اشكالى كه در تكّه هايى در چهره خورشيد نمودار است به علّت باريدن باران‏هاى شديدى است كه على الدوام بر آن مى‏بارد. سپس فيلمى را كه از خورشيد گرفته بود نشان داد و نمايندگان منجّمان در آن مشاهده كردند كه بارانى سخت از ارتفاع هشتاد هزار كيلومتر بر خورشيد مى‏بارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 169 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
104 مشاهده