‏ها 1 ✳️ درخواست بنده از حق به سه گونه است: الف- زبانى: مانند درخواست نيكى و خير در دنيا و آخرت: وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الْأَخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» «بقره 201» و گروهى از آنان مى‏گويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى و در آخرت هم نيكى عطا كن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار. امام جواد عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: نيازها با خواهش خواسته مى‏شود و با قضاى الهى نازل شود و عافيت بهترين عطاست. ب- حالى: مانند نيازمندى كه دست نياز به سوى بى‏نيازى دراز مى‏كند، بدون آن كه چيزى بگويد و با زبان حال عرض حاجت مى‏كند به اين معنا كه بنده‏اى از حال خود خبر دارد كه عنايتى از سوى حق به او مى‏شود و بايد آن را درخواست كند؛ پس منتظر فرا رسيدن زمان فيض آن است. خداوند منّان در اين باره مى‏فرمايد: ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لَايُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» «اعراف 59» پروردگارتان را از روى فروتنى و زارى و مخفيانه بخوانيد [و از آداب و شرايط دعا تجاوز نكنيد]؛ يقيناً خدا متجاوزان را دوست ندارد. چنانكه رسول اللّه صلى الله عليه و آله فرمود: همانا براى پروردگارتان در روزهاى زندگيتان، زمانى است كه نسيم‏هاى معنوى مى‏وزد، آگاه باشيد و خود را در محل آن قرار دهيد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 303 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2