انس با صحیفه سجادیه
‏ 3 ✳️ در دعاهايى كه از ائمّه معصومين عليهم السلام و اولياى الهى رسيده و به طور دائم به‏ ضعف وناتوانى انسان اشاره شده و اين كه اين ناتوانى و سستى جز با قوّت و قدرت حضرت حقّ قابل جبران نيست و اگر عنايت او نباشد ذرّه‏اى خوبى و درستى به وسيله خود انسان قابل جلب و قابل حفظ نمى‏باشد. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: نوح پيغمبر هرگاه داخل صبح مى‏شد ده بار و هرگاه به شب مى‏رسيد ده بار به خواندن اين دعا مبادرت مى‏ورزيد: اللَّهُمَّ إنّى اشْهِدُكَ أنَّهُ ما أصْبَحَ بى مِنْ نِعْمَةٍ وَ عافِيَةٍ فى دينٍ أوْ دُنْياً فَمِنْكَ، وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ، لَكَ الْحَمْدُ و لَكَ الشُكْرُ بِها عَلَىَّ حَتى‏ تَرْضى‏ وَ بَعْدَ الرِّضا. خداوندا! تو را گواه مى‏گيرم كه هر نعمت و عافيتى در دين يا دنيا به من برسد از جانب توست، تو را شريكى نيست، حمد و سپاس نسبت به عنايات تو بر عهده من است، آن اندازه حمد وسپاس تا از من خرسند شوى و پس از خرسندى نيز ادامه داشته باشد. نوح عليه السلام مى‏خواهد بگويد: خدايا! در جلب هيچ نعمت و عافيتى مرا قدرت و قوّت نيست، اين تويى كه با الطاف بى پايانت، منِ ضعيف و ناتوان را نوازش مى‏دهى و اين منم كه با توفيق تو به حمد و سپاس اقدام مى‏كنم. و نيز حضرت مى‏فرمايد: اميرمؤمنان على عليه السلام هرگاه داخل صبح مى‏شد پيوسته ذكر سبحان اللَّه المَلِك القُدّوس مى‏خواند و سپس اين دعا را زمزمه مى‏كرد: اللّهُمَّ إِنّى‏ أعُوذُ بِكَ مِنْ زَوالِ نِعْمَتِكَ، وَ مِنْ تَحْويلِ عافِيَتِكَ، وَ مِنْ فُجاءَةِ نِقْمَتِكَ، وَ مِنْ دَرَكِ الشَّقاءِ، وَ مِنْ شَرِّ ما سَبَقَ فِى اللَّيْلِ وَ النَّهارِ. اللَّهُمَّ إِنّى‏ أسْألُكَ بِعِزَّةِ مُلْكِكَ، وَ بِشِدَّةِ قُوَّتِكَ، وَ بِعِظَمِ سُلْطانِكَ، وَ بِقُدْرَتِكَ عَلى‏ جَميعِ خَلْقِكَ انْ تَفْعَلْ بى‏ كَذا وَ كَذا. الهى! از زدوده شدن نعمت و از برگشت عافيت و از به ناگاه وارد شدن عقوبت و از دريافت شقاوت و از آنچه در شب و روز به سوى ما پيشى گرفته و مرا قدرتى در جلب اين خوبى‏ها و دفع اين بدى‏ها نيست به تو پناه مى‏برم. الهى، از تو درخواست مى‏كنم به غلبه پادشاهيت و به شدّت نيرويت و به بزرگى سلطنتت و به توانايى تو بر آفريدگانت كه برايم همه نوع خيرى بخواهى. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 275 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
31 مشاهده