انس با صحیفه سجادیه
4 ✳️ قرآن مجيد از كلام حضرت ابراهيم بازگو مى‏كند كه او خود را فاقد همه چيز دانسته و دارايى خود را از حضرت حق مى‏ديد. الَّذى خَلَقَنى‏ فَهُوَ يَهْدينِ* وَ الَّذى‏ هُوَ يُطْعِمُنى وَ يَسْقِينِ* وَ إذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ* وَ الَّذى يُميتُنى ثُمَّ يُحْيِينِ* وَ الَّذى أطْمَعُ أنْ يَغْفِرَلى خَطيئَتى يَوْمَ الدَّينِ* رَبِّ هَبْ لى‏ حُكْماً وَ ألْحِقْنى بِالصّالِحينَ* وَ اجْعَلْ لى لِسانَ صِدْقٍ فِى الْآخِرينَ* وَاجْعَلْنى مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعيمِ» همان كسى كه مرا آفريد و هم او مرا هدايت مى‏كند،* و آن كه او طعامم مى‏دهد و سيرابم مى‏كند* و هنگامى كه بيمار مى‏شوم، او شفايم مى‏دهد* و آن كه مرا مى‏ميراند سپس زنده‏ام مى‏كند* و آن كه اميد دارم روز جزا خطايم را بر من بيامرزد.* پروردگارا! به من حكمت بخش، و مرا به شايستگان ملحق كن.* و براى من در آيندگان نامى نيك و ستايشى‏ والا مرتبه قرار ده،* و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان. امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: أَوَ ليْسَ لَكُمْ فى آثارِ الْأوَّلينَ مُزْدَجَرٌ، وَ فى آبائِكُمُ الْماضينَ تَبْصِرَةٌ وَ مُعْتَبَرٌ إنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ؟! أوَلَمْ تَرَوْا إلَى الْماضينَ مِنْكُمْ لايَرْجِعُونَ، وَ إلَى الْخَلَفِ الْباقينَ لايَبْقُونَ؟ أوَلَسْتُمْ تَرَوْنَ أهْلَ الدُّنْيا يُصْبِحُونَ وَ يُمْسُونَ عَلى‏ أحْوالٍ شَتّى‏؟: فَمَيِّتٌ يُبْكى‏، وَ آخَرُ يُعَزّى‏، وَ صَريعٌ مُبْتَلى‏، وَ عائِدٌ يَعُودُ، وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ يَجُودُ، وَ طالِبٌ لِلدُّنْيا وَ الْمَوتُ يَطْلُبُهُ، وَ غافِلٌ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ، وَ عَلى‏ أثَرِ الْماضى‏ ما يَمْضِى الْباقى؟! أَلا، فَاذْكُرُوا هاذِمَ اللَّذّاتِ، وَ مُنَغِّصَ الشَّهَواتِ، وَ قاطِعَ الْامْنِيّاتِ، عِنْدَ الْمُساوَرَةِ لِلأعْمالِ الْقَبيحَةِ، وَ اسْتَعينُوا اللّهَ عَلى‏ أَداءِ واجِبِ حَقِّهِ، وَ ما لايُحْصى‏ مِنْ أعْدادِ نِعَمِهِ وَ إحْسانِهِ. آيا براى شما در آثار گذشتگان مايه خوددارى از گناه نيست؟ آيا براى شما در سرگذشت پدرانتان بينش و عبرتى نيست اگر اهل تعقّل باشيد؟ آيا نديديد كه گذشتگان از شما برنمى‏گردند و براى ماندگان بقايى نيست؟ مگر مردم دنيا را نمى‏نگريد كه شبانه روز داراى حالاتى گوناگون هستند؟ مرده‏اى است كه بر وى مى‏گريند و ديگرى را تسليت مى‏دهند، يكى مبتلا به بيمارى شده بر زمين افتاده و آن ديگر به عيادت مريض مى‏رود، يكى در حال جان كندن است و ديگرى به دنبال دنياست در حالى كه مرگ او را دنبال مى‏كند و يكى در بى‏خبرى است و خدا از او غافل نيست و به دنبال گذشته باقى‏مانده هم مى‏گذرد. آگاه باشيد، از نابود كننده لذّات و بر هم زننده عيش‏ها و قطع كننده آرزوها، ياد كنيد آن زمان كه شتابان به سوى گناهان مى‏رويد. و براى اداى حق واجب خداوند و سپاس نعمت‏ها و احسان بى شمارش از او كمك بجوييد. اگر تمام مردم دنيا به اين حقيقت يعنى ضعف همه جانبه خود و قدرت و قوّت بى‏نهايت در بى نهايت حضرت حق توجه داشتند، از شرك و كفر و فسق و فجور و سيّئات عمل و رذايل اخلاقى خلاص مى‏شدند، ولى افسوس كه اكثر مردم جهان دچارغفلت و غرور و كبر و بى خبرى و جهل و بى خردى هستند و به همين خاطر از ديدن ضعف خود و وهن خويش و قوّت و قدرت حضرت محبوب غافلند و از پى اين غفلت به انواع معاصى و مظالم دچارند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 275 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
37 مشاهده