انس با صحیفه سجادیه
3 ✳️ جهان هستى نظام احسن است و با گناه و طغيان سازگار نيست؛ زيرا نظام احسن در ظرف ظهورى از جهت ظهور، حسن جمال حق است ولى از جهت مقايسه با كمال ذاتى، عين تعيّن، كاستى، نادارى، سركشى و رويارويى است. معصوم در تكوين و تشريع مظهر اتم نظام أحسن است. ولى غيرمعصوم نيز بايد به اندازه توان در رسيدن به درجه‏هاى عصمت در آن نظام كوشا باشد و در صورت ارتكاب گناه استغفار كند. بايد دانست كه گناه در نظام احسن ايجاد اختلال مى‏كند و بر پايه آن نظام با واكنش جدى رو به رو مى‏شود و مورد بازخواست و كيفر حق قرار مى‏گيرد. همان گونه كه خداوند مى‏فرمايد: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِى الْبَرّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» «روم 41» در خشكى و دريا به سبب اعمال زشتى كه مردم به دست خود مرتكب شدند، فساد و تباهى نمودار شده است تا [خدا كيفر] برخى از آنچه را انجام داده‏اند به آنان بچشاند، باشد كه [از گناه و طغيان‏] برگردند. از اين رو برخى از كيفرهايى كه به انسان مى‏رسد به جاى اعتراض به حق بايد در اعمال خود تجديد نظر كند. به اين حال، اعمال انسان پيوسته در بوته آزمايش است تا به سرانجام حقيقت برسد. مولا على عليه السلام مى‏فرمايد: بدانيد كه خداى بزرگ، بندگان را در بوته آزمايش نهاد نه اين كه آنچه را در درون و ضماير خود نهفته داشتند نمى‏دانست؛ بلكه تا آنان را بيازمايد كه عمل كدام يك بهتر است تا ثواب پاداش و عقاب كيفر باشد. حضرت على عليه السلام در ستايش خداى سبحان مى‏فرمايد: وَ لاتَحْجُزُهُ هِبَةٌ عَنْ سَلْبٍ وَ لايَشْغَلُهُ غَضَبٌ عَنْ رَحْمَةٍ وَ لاتُولِهُهُ رَحْمَةً عَنْ عِقابٍ. و عطايش به كسى مانع سلب عطا از ديگرى نمى‏گردد و غضبش او را از رحمتش باز نمى‏دارد و رحمتش بر كسى او را از كيفر ديگرى غافل نمى‏كند. البته يك تفاوت اساسى در باب رحمت و غضب خداوند اين است كه رحمت حق بر خشم او مقدم است و نيز بر هر كسى كه وعده پاداش دهد آن را عملى مى‏سازد. امّا به هر كه براى كردار زشتى بيم كيفر بدهد اختيار با اوست كه عملى سازد يا ببخشد و اين از اثرات احاطه رحمت بر عالمين است. 👈 پایان شرح دعای نهم ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 283 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
29 مشاهده