انس با صحیفه سجادیه
1 ❇️ در لغت به معناى بخشنده و دارنده كرم است. و برگرفته از ماده به مفهوم مفيد فايده است. بنابراين كرامت نسبت به هر موجودى تفاوت دارد؛ درباره ذات مقدس اللّه، شرافت ذاتى و بخشش بى‏عوض تفسير شده است كه داراى اين مقام است، يعنى: پروردگارى كه موجودات را آفريده و در پرورش آنان احسان و انعام و نعمت‏هاى بدون بها قرار داده است. در مورد انسان؛ مقصود دارا بودن اخلاق و افعال ستوده و سجاياى اخلاقى اوست و به طور كلى بزرگى مقام و محاسن ارزشى او در مجموعه آفرينش است. هر گاه صفت كريم را به كتاب خدا نسبت مى‏دهند، اشاره به زيبايى‏هاى ظاهرى قرآن از نظر فصاحت و بلاغت واژگان و جمله‏ها و محتواى جالب آن كه سرآغاز هر كمال و جمال و نيكى و زيبايى است و در بردارنده قواعد و حقايق اخلاقى و فضائل كريمانه و سودمند براى انسان، تنها موجود برتر آفرينش است. پس فرستنده قرآن و متن قرآن و پيام آور قرآن و اهداف قرآن، همگى كريم هستند. امام على عليه السلام در باب كرامت قرآن مى‏فرمايد: إِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ لَمْ‏يَعِظْ احَداً بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ، فَإِنَّهُ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتينُ وَ سَبَبُهُ الْامينُ وَ فيهِ رَبيعُ الْقَلْبِ وَ يَنابيعُ الْعِلْم، وَ ما لِلْقَلْبِ جَلاءٌ غَيْرُهُ مَعَ‏ أَنَّهُ قَدْ ذَهَبَ الْمُتَذَكِّرُونَ وَ بَقِىَ النّاسُونَ اوِ الْمُتَناسُونَ خداوند احدى را به مانند اين قرآن پند نداده، كه قرآن دستگيره استوار خدا و وسيله امين اوست، در آن بهار دل و چشمه‏هاى دانش است، دل را به غير آن مايه جلا نيست، دريغا كه موعظه پذيران از قرآن از دنيا رفتند، و فراموشكاران يا آنان كه خود را به فراموشى زده‏اند، ماندند. جلوه كرامت قرآنى را مى‏توان در عمق آيات الهى يافت؛ زيرا نزول آيات نورانى و رحيمانه قرآن، بر قلب پيامبر، آن انسان كامل و خواندن آن با زبان آشناى مردم، بر دل‏هاى خفته و خسته، كرامتى بزرگ و رحمتى روح بخش بوده است. از سوى ديگر حكمت و دانايى حق ايجاب مى‏كند كه نظام قانون مدارى با جهان آفرينش همسو و با آينده انسان همگام و با حيات بشرى و كمال جويى او همراه باشد تا به وسيله نسخه‏اى نورانى و كتابى كريم هدفمند گردد. قرآن ويژگى‏هاى كريمانه خود را نسبت به انسان چنين بيان مى‏فرمايد: كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ* فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُ* فِى صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ* مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةِ* بِأَيْدِى سَفَرَةٍ* كِرَامِ‏بَرَرَةٍ اين چنين [برخوردى شايسته‏] نيست، بى‏ترديد اين آيات قرآن مايه پند است.* پس هركه خواست از آن پند گيرد،* در صحيفه‏هايى است ارزشمند* بلند مرتبه و پاكيزه* در دست سفيرانى* بزرگوار و نيكوكار. إِنَّهُ لَقُرْءَانٌ كَرِيمٌ* فِى كِتبٍ مَّكْنُونٍ* لَّايَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ* تَنزِيلٌ مّن رَّبّ الْعلَمِينَ كه يقيناً اين قرآن، قرآنى است ارجمند و باارزش؛* [كه‏] در كتابى مصون از هر گونه تحريف و دگرگونى [به نام لوح محفوظ جاى دارد.]* جز پاك شدگان [از هر نوع آلودگى‏] به [حقايق و اسرار و لطايف‏] آن دسترسى ندارند.* نازل شده از سوى پروردگار جهانيان است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 142 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
56 مشاهده