انس با صحیفه سجادیه
2 ❇️ در قرآن كريم كرامت‏هاى انسانى بر دو گونه بيان شده است: الف- معنوى و مقامى كه نزد خداوند به عنوان مدال افتخار محسوب مى‏شود؛ مانند كرامتى كه اهل تقوا و پرهيزكاران نزد پروردگار عزيز دارند. إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَيكُمْ بى‏ترديد گرامى‏ترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست. تاج كرامت و بزرگوارى را خداوند بر سر كسانى قرار مى‏دهد كه اهل پرهيز و خواهان عزّت باشند و مولاى متقيان على عليه السلام مى‏فرمايد: لا كَرَمَ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوى‏ وَ سُئِلَ أَىُّ عَمَلٍ أَفْضَلُ، قالَ: التَّقْوى هيچ كرامتى عزّت بخش‏تر از تقوا نيست و پرسيده شد چه عملى برتر است؟ فرمود: پرهيزكارى. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: وقتى دو نفر در حضور امير المؤمنين عليه السلام بر يكديگر فخرفروشى كردند، حضرت فرمود: آيا به پيكرهايى پوسيده و روح‏هايى كه در آتشند به يكديگر مى‏باليد؟ اگر عقل و فكر داشته باشى از خوبى و امتيازى برخوردارى، و اگر باتقوا باشى، كرامت و بزرگوارى دارى وگرنه الاغ از تو بهتر است و تو از هيچ كس بهتر نيستى. «1» ب- كرامت طبيعى و ذاتى و استعدادى و به عبارت ديگر: برترى ويژه‏اى كه خداوند به انسان عطا نموده است. پروردگار متعال در حق چنين موجودى مى‏فرمايد: وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِى ءَادَمَ وَحَمَلْنهُمْ فِى الْبَرّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنهُم مّنَ الطَّيّبتِ وَ فَضَّلْنهُمْ عَلَى‏ كَثِيرٍ مّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا به يقين فرزندان آدم را كرامت داديم، و آنان را در خشكى و دريا [بر مركب‏هايى كه در اختيارشان گذاشتيم‏] سوار كرديم، و به آنان از نعمت هاى پاكيزه روزى بخشيديم، وآنان را بر بسيارى از آفريده‏هاى خود برترى كامل داديم. اعطاى كرامت به آدم و نسل او به اين است كه نعمت‏هايى مانند عقل و هوش و استعداد در نهاد او قرار داده و قانون آسمانى و رهبرى معصوم و همراهى فرشتگان در اختيار او گذارده است. و او را از فرش خاكى به عرش برين نزديك ساخته و زمينه‏هاى رشد و كمال را در او فراهم كرده و به بندگى او نزد فرشتگان و آسمانيان مباهات نموده است. پروردگار كريم براى كسانى كه در دنيا و آخرت خواهان پيشرفت و رشد معنوى هستند ابزار و وسائل كمال به سوى بهشت و سعادت را فراهم ساخته است و مى‏فرمايد: انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ وَ لَلْأَخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجتٍ وَ أَكْبَرُ تَفْضِيلًا با تأمل بنگر چگونه برخى از آنان را بر برخى [در امور مادى و بهره‏هاى دنيايى‏] فزونى بخشيديم، و همانا آخرت از نظر درجات برتر، و از جهت فزونى بيشتر است. برترى‏هاى آخرت به معيارهاى دنيايى نيست كه هر انسانى بر پايه علم و استعداد و شهرت و هنر و نژاد و مقام و مدرك و منطقه جغرافيايى، به درجات بالا مى‏رسد؛ بلكه نردبان اوج در آخرت بر اساس عقل و ايمان و اخلاق و تقوا و قرآن و ... است كه هر كسى براى رسيدن به بالاترين درجه بايد در آرزو و تلاش به سر برد. امام زين العابدين عليه السلام مى‏فرمايد: مَعاشِرَ شِيعَتِنا! أَمَّا الْجَنَّةُ فَلَنْ تَفُوتَكُمْ سَرِيعاً كانَ اوْ بَطِيئًا وَلكِنْ تَنافَسُوا فِى الدَّرَجاتِ. اى شيعيان ما! هرگز بهشت قيامت از دست شما نخواهد رفت، چه شتاب كنيد و چه كندى نماييد، اما براى رسيدن به درجات آن با هم رقابت كنيد. و نيز مى‏فرمايد: عَلَيْكَ بِالْقُرآنِ فَإِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْجَنَّةَ بِيَدِهِ لَبِنَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ لَبِنَةً مِنْ فِضَّةٍ وَ جَعَلَ مَلاطَها الْمِسْكَ وَ تُرابَهَا الزَّعْفرانَ وَ حَصْباءَها اللُّؤْلُؤ وَ جَعَلَ دَرَجاتِها عَلَى قَدْرِ آياتِ الْقُرآنِ فَمَنْ قَرَأَ الْقُرآنَ، قالَ لَهُ: إِقْرَأْ وَ ارْقَ وَ مَنْ دَخَلَ مِنْهُمُ الْجَنَّةَ لَمْ‏يَكُنْ فى‏ الْجَنَّةِ أَعْلى‏ دَرَجَةً مِنْهُ ما خَلا النَّبِيُّونَ وَ الصِّدِّيقُونَ. بر تو باد به قرآن، زيرا خداوند بهشت را به قدرت خود با خشتى طلا و خشتى از نقره ساخته است و گِل آن را از مشك خوش بوى و خاك آن را از زعفران و سنگفرش آن را مرواريد قرار داد و درجه‏هاى آن را به اندازه آيات قرآن قرار مقرّر نموده است. پس هر كه قرآن بخواند قرآن به او مى‏گويد: بخوان و بالا برو و هر كه از آنان وارد بهشت شود بالاتر از مرتبه و مقام او نباشد، مگر پيامبران و اهل صدق و درستى. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 142 دعای ‏ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
53 مشاهده