انس با صحیفه سجادیه
‏ ‏6 2 ❇️ روشن است كه اوّلًا: نعمت‏هاى حضرت حقّ چه مادى و چه معنوى قابل شماره نيست و ثانياً: خداوند مهربان به هر كسى به اندازه لياقت و سعى و كوشش او نعمت عنايت فرموده و ثالثاً: راه مصرف نعمت را به وسيله كتب آسمانى و تعليمات انبيا و امامان عليهم السلام به انسان آموخته است. اگر نعمت زيبايى و نعمت جسم و نعمت حالات قلب و نعمت غرايز و شهوات و نعمت مال و ثروت و نعمت علم و فهم و نعمت قدرت و قوت و سطوت و مكنت در راه آبادى دنيا و سلامت زندگى و خوشبختى حقيقى خانواده و جامعه و طاعت و عبادت و رشد و كمال و خير و سعادت و حل مشكلات بندگان خدا خرج شود، عين عدالت و مورّث رضا و خشنودى حق و رسيدن انسان به اجر كريم و ثواب عظيم است. و اگر آن نعمت‏ها خرج خيانت و غلّ و خدعه و شهوات حرام و قمار و شراب و گناه و معصيت و حبس حقوق از ديگران و فروپاشى نظام خانه و اجتماع و تكاثر و ثروت و كبر و فخر فروشى و ... شود باعث نفرت حق و شعله ور شدن آتش غضب حضرت جبار و لعنت خدا و ملائكه و لعنت كنندگان و عذاب مقيم و آتش ابد در قيامت خواهد شد و ظلم و ستم جز اين معنايى ندارد، يعنى طغيان و سركشى در نعمت و يا به عبارت ديگر، نعمت را در غير جاى خودش مصرف كردن است. تبديل كردن نعمت به معصيت، ظلمى سنگين، عملى زشت و حركتى فوق العاده قبيح است. الَمْ تَرَ الَى الَّذينَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللّهِ كُفْراً وَ احَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَالْبَوارِ* جهنّم يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ» «ابراهیم 28» آيا كسانى را كه [شكر] نعمت خدا را به كفران و ناسپاسى تبديل كردند و قوم خود را به سراى نابودى و هلاكت درآوردند، نديدى؟* [سراى نابودى و هلاكت، همان‏] دوزخى است كه در آن وارد مى‏شوند، و بد قرارگاهى است. اى كاش آنان كه نعمت‏هاى الهى را در گناه و كوبيدن بندگان حق و ظلم و ستم خرج مى‏كنند، از وضع ستمگران قبل از خود عبرت مى‏گرفتند و افتادن آنان را به بند انتقام و ماليده شدن دماغشان را به خاك مذلّت با چشم دل مشاهده مى‏نمودند، تا از ظلم دست برداشته و قدم به راه پاكى و درستى و صدق و صفا مى‏نهادند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏7، ص: 98 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
68 مشاهده