2 2 ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: دو كس بيمارند: تندرستى كه پرهيز كند و بيمارى كه همه چيز بخورد. و نيز آن حضرت فرمود: تا بدنت تاب درد دارد از دارو بپرهيز و چون بى‏تاب شد دارو به كار ببر. و آن بزرگ مرد آسمانى فرمود: مداوا كنيد؛ زيرا آن كه درد داده دارو هم داده است. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: پيامبرى از پيامبران بيمار شد و گفت: درمان نكنم تا همان كه بيمارم كرده درمان نمايد، خداوند به او وحى فرمود: شفايت ندهم تا مداوا نكنى، شفا از من است و دوا هم از من است. محمّد بن مسلم مى‏گويد: از حضرت باقر عليه السلام پرسيدم از طبيبى كه معالجه درد مردمى مى‏كند و مزد مى‏گيرد فرمود: باكى ندارد. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: پزشك بايد خداترس و خيرخواه و كوشا باشد. و نيز آن حضرت فرمود: شير گاو دوا است و از آن جناب از نوشيدن بول گاو پرسيدند فرمود، اگر براى دوا نياز دارد باكى ندارد. امام صادق عليه السلام فرمود: بخور براى آن كه حرارت را خاموش نمايد، شكم را خنك كند و تب را قطع نمايد. چون از تب، نزد حضرت صادق عليه السلام ياد كردند فرمود: راستى ما خاندانى هستيم كه مداوا نكنيم جز با تن شوئى با آب خنك و خوردن سيب. و آن حضرت فرمود: اگر مردم اثر سيب را مى‏دانستند بيماران خود را جز با آن معالجه نمى‏كردند. و نيز فرمود: تب از نفس دوزخ است آن را با آب سرد خاموش كنيد. حضرت رضا عليه السلام فرمود: نشانه ‏هاى خون (كثيفى خون) چهار است: خارش، جوش تن، چرت، سرگيجه. حضرت باقر عليه السلام فرمود: بيرون كردن تب از بدن به سه چيز است: استفراغ، عرق كردن، شكم رفتن. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 219 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2