eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
2 2 ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: دو كس بيمارند: تندرستى كه پرهيز كند و بيمارى كه همه چيز بخورد. و نيز آن حضرت فرمود: تا بدنت تاب درد دارد از دارو بپرهيز و چون بى‏تاب شد دارو به كار ببر. و آن بزرگ مرد آسمانى فرمود: مداوا كنيد؛ زيرا آن كه درد داده دارو هم داده است. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: پيامبرى از پيامبران بيمار شد و گفت: درمان نكنم تا همان كه بيمارم كرده درمان نمايد، خداوند به او وحى فرمود: شفايت ندهم تا مداوا نكنى، شفا از من است و دوا هم از من است. محمّد بن مسلم مى‏گويد: از حضرت باقر عليه السلام پرسيدم از طبيبى كه معالجه درد مردمى مى‏كند و مزد مى‏گيرد فرمود: باكى ندارد. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: پزشك بايد خداترس و خيرخواه و كوشا باشد. و نيز آن حضرت فرمود: شير گاو دوا است و از آن جناب از نوشيدن بول گاو پرسيدند فرمود، اگر براى دوا نياز دارد باكى ندارد. امام صادق عليه السلام فرمود: بخور براى آن كه حرارت را خاموش نمايد، شكم را خنك كند و تب را قطع نمايد. چون از تب، نزد حضرت صادق عليه السلام ياد كردند فرمود: راستى ما خاندانى هستيم كه مداوا نكنيم جز با تن شوئى با آب خنك و خوردن سيب. و آن حضرت فرمود: اگر مردم اثر سيب را مى‏دانستند بيماران خود را جز با آن معالجه نمى‏كردند. و نيز فرمود: تب از نفس دوزخ است آن را با آب سرد خاموش كنيد. حضرت رضا عليه السلام فرمود: نشانه ‏هاى خون (كثيفى خون) چهار است: خارش، جوش تن، چرت، سرگيجه. حضرت باقر عليه السلام فرمود: بيرون كردن تب از بدن به سه چيز است: استفراغ، عرق كردن، شكم رفتن. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 219 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 3 ✳️ حضرت صادق عليه السلام فرمود: دارو چهار است: ، سعوط « داروئى است كه در بينى كشند »، تنقيه، استفراغ. حضرت باقر عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله: در سر و ميان دو شانه و در پشت، هر سه حجامت كرده و يكى را سودمند و ديگرى را فريادرس و سومى را نجات بخش ناميده است. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: حجامت، خرد را بيفزايد و حافظه را نيرو بخشد. و نيز آن حضرت فرمود: شفا در سه چيز است: خوردن ، تيغ حجامت، حرارت دادن. آرى، عسل نرم كننده مزاج و نيرو دهنده به بدن و مقوى قلب و حجامت تميز كننده خون و رگها از مواد زايد و حرارت تخفيف دهنده هر دردى است. چنانچه قسمت عمده‏اى از فيزيوتراپى در اين زمان كه پيشرفت علم طبّ شگفت‏انگيز است با حرارت انجام مى‏گيرد. امام رضا عليه السلام فرمود: پرهيز «كم خورى يا نخوردن بعضى از غذاها و ميوه جات به هنگام مرض» آرامش تن است. و نيز آن حضرت فرمود: اگر مردم در خوراك كوتاه مى‏آمدند بدن‏هاشان سالم بود. موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: پرهيز ترك كامل نيست ولى سبك خوردن است. حضرت باقر عليه السلام مى‏فرمايد: رسول خدا چون سردرد مى‏گرفت روغن كنجد به بينى مى‏چكاند. امام صادق عليه السلام فرمود: مسواك كردن، چشم را روشن كند پيامبر بزرگوار صلى الله عليه و آله فرمود: برادرم عيسى به شهرى گذر كرد، همه مردمش زرد چهره و چشم كبود بودند، بدو بانگ برداشتند و از بيمارى‏هاى خود ناليدند، به آنها فرمود: داروى آن با خود شماست، چون گوشت خوريد آن را نشسته مى‏پزيد و هيچ چيز از جهان نرود جز به سزاى جنايتى، پس از آن گوشت را شستند و بيمارى‏ آنان علاج شد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 219 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 4 قسمت پایانی ✳️ حضرت على عليه السلام فرمود: سركه انگور بخوريد؛ زيرا كرم‏هاى شكم را مى‏كشد. و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: ناشتا خرما بخوريد زيرا كرم‏هاى شكم را از بين مى‏برد. حضرت صادق عليه السلام فرمود: گلابى بخوريد كه دل را روشن كند و دردهاى درون را به خواست خدا آرام نمايد. محمد بن مروان مى‏گويد: نزد حضرت صادق عليه السلام بودم، اسهال سختى داشت، چون از نزد آن جناب رفتم سخت نگران بودم، فردا خدمت حضرت رسيدم آرام بود، از حال آن حضرت پرسيدم فرمود: مقدارى برنج شسته و پس از خشك شدن كوبيدم و از آن كف كردم شكمم بسته شد. تفصيل برنامه‏هاى دردها و داروها را به جلد ششم ترجمه «آسمان و جهان» كه ترجمه جلد چهاردهم بحار الأنوار است، مراجعه كنيد، تا معجزه امامان شيعه عليهم السلام را در درمان بيمارى‏هاى ببينيد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 219 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 1 ✳️ حضرت صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: نِعْمَتانِ مَكْفُورَتانِ: الْامْنُ وَ الْعافِيَةُ. قدر و ارزش دو نعمت از نظر مردم پنهان است: و حضرت صادق عليه السلام فرمود: خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَقَدَ مِنْهُنَّ واحِدَةً لَمْ يَزَلْ ناقِصَ الْعَيْشِ، زايلَ الْعَقْلِ، مَشْغُولَ الْقَلْبِ. فَاولاها صِحَّةُ الْبَدَنِ، وَ الثّانِيَةُ اْلَامْنُ، وَ الثّالِثَةُ السَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ اْلَانيسُ الْمُوافِقُ. قُلْتُ: وَ ما اْلَانيسُ الْمُوافِقُ؟ قالَ: الزَّوْجَةُ الصّالِحَةُ، وَالْوَلَدُ الصَالِحُ، وَالْخَليطُ الصّالِحُ، وَ الْخامِسَةُ وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِهِ الْخِصالَ الدَّعَةُ پنج خصلت است، كسى هر يك را نداشته باشد، هميشه عيشش ناقص، عقلش زايل و دلش گرفتار است: سلامت بدن، امنيّت، گشايش رزق، يار موافق، راوى گويد عرضه داشتم: يار موافق چيست؟ فرمود: همسر شايسته، فرزند صالح، دوست درستكار و پنجم از آن آرامش و سكون و راحت است كه جامع اين خصال محسوب مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 225 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 2 ✳️ عَنْ مُعاذِبْنِ كَثيرٍ قالَ: كُنْتُ مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله فَمَرَّ بِرَجُلٍ يَدْعُو، هُوَ يَقُولُ: اسْئَلُكَ اللّهُمَّ الصَّبْرَ، فَقالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله: سَأَلْتَ الْبَلاءَ فَاسْئَلِ اللّهَ الْعافِيَةَ. معاذ بن كثير مى‏گويد: بارسول خدا بودم به مردى گذشت كه در دعايش مى‏گفت: خداوندا! به من صبر عنايت كن، حضرت به او فرمود: از خدا بلا خواستى، دعايت را بدينگونه تغيير بده: خدايا! به من عافيت عنايت كن. حضرت صادق عليه السلام فرمود: النَّعيمُ فِى الدُّنْيَا اْلَامْنُ وَ صِحَّةُ الْجِسْمِ، وَ تَمامُ النِعْمَةِ فِى اْلآخِرَةِ دُخُولُ الْجَنَّةِ، وَ ما تَمَّتِ النِّعْمَةُ عَلى عَبْدٍ قَطُّ ما لَمْ يَدْخُلِ الجَنَّةَ. نعمت در دنيا عبارت از امنيّت و سلامت بدن است و تمام نعمت در جهان آخرت ورود به بهشت است و بر بنده‏اى هرگز نعمت تمام نمى‏شود تا داخل بهشت نگردد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 225 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 3 ✳️ راوى مى‏گويد به حضرت صادق عليه السلام عرض كردم كه از ابوذر نقل مى‏كنند: سه چيز را مردم دشمن دارند ولى من عاشق آن سه چيزم: مرگ، فقر، بلا. حضرت فرمود: به اين سادگى نيست كه از قول آن مرد بزرگ حكايت مى‏كنند، او از اين مسائل منظور و هدفى داشته و آن اين است كه: مرگ در طاعت خدا خوش‏تر از حيات در معصيت است و ندارى در طاعت نيكوتر از غناى در معصيت و بلا و سختى در طاعت حق، محبوب‏تر از صحت و سلامت در ارتكاب گناه است. در حكمت‏هاى آل داود آمده: الْعافِيَةُ الْمُلْكُ الْخَفِىُّ. سلامتى، سلطنت پنهان است. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: آگاه باشيد وسعت مال از نعمت‏هاى الهى است و بهتر از آن سلامت بدن و برتر از سلامت بدن تقواى قلب است. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: الْحَسَنَةُ فِى الدُّنْيا الصِّحَّةُ وَ الْعافِيَةُ، وَ فِى الآخِرَةِ الْمَغْفِرَةُ وَ الرَّحْمَةُ. خوبى در دنيا سلامت جسم و عافيت از بلا و در آخرت آمرزش و رحمت حضرت حق است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 225 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 1 مقدمه ✳️ رعايت بهداشت در تمام امور زندگى از آثار ايمان و معرفت است و چه بسا كه حفظ بهداشت درپاره‏اى از امور واجب شرعى باشد. انسان تا جايى كه ممكن است بايد خود را از افتادن در نگاه دارد و از عواملى كه باعث هجوم مرض است بپرهيزد، چرا كه هر كس به طور عمد خود را در مسير بيمارى و مرض قرار دهد، دچار گناه و معصيت شده و فرداى قيامت نزد حضرت حق مسئول خواهد بود. اما اگر ناخود آگاه يا بر اثر غفلت يا حادثه‏اى طبيعى براى انسان بيمارى و مرض بيش آمد و در آن مدّت براى خدا صبر كرد، براساس روايت يا آن مرض كفّاره گناه است، يا باعث عنايت و رحمت الهى و صبر بر آن لطف خاص حق به بيمار است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 2 ✳️ از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت است: حُمّى‏ يَوْمٍ كَفّارَةُ سَنَةٍ. تب يك روز كفّاره يك سال است. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مردى عرب با رسول خدا گذشت حضرت به او فرمود: «امّ ملدم» را مى‏شناسى؟ عرضه داشت: امّ ملدم چيست؟ فرمود: دردى كه متوجه سر مى‏شود و عارضه‏اى است كه جسم را مى‏گيرد. مرد عرب گفت: من تاكنون به اين گونه رنج‏ها مبتلا نشده‏ام، چون از نزد حضرت گذشت فرمود: هر كس مى‏خواهد نفرى از اهل آتش را بنگرد به اين مرد نظر كند. اين حديث مى‏خواهد بگويد مبتلا شدن مؤمن باعث جلب رحمت حضرت محبوب به سوى اوست و آن كس كه از اين دايره بيرون است گوئى از رحمت حضرت حق بى نصيب است. امام صادق عليه السلام فرمود: هنگامى كه گناه و معصيت عبدى زياد شود و در برابرش عامل جبرانى نيابد، خداوند وى را به غصّه و اندوه در دنيا مبتلا مى‏كند تا جبران شود، وگرنه در بدنش مرضى پديد آورد تا كفّاره گناهانش گردد، وگرنه مرگ را جهت جبران گناه بر وى سخت نمايد و گرنه عذاب قبر بر او بگمارد، تا روز قيامت پاك و پاكيزه وارد شود و چيزى بر گناه او شهادت ندهد. «1» حضرت صادق عليه السلام فرمود: انَّ الْمُؤْمِنَ لَيُهَوَّلُ عَلَيْهِ فِى مَنامِهِ فَتُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ، وَانَّهُ لَيُمْتَهَنُ فى بَدَنِهِ فَتُغْفَرُلَهُ ذُنُوبُهُ. مؤمن در خوابش دچار هول و ترس مى‏شود، اين هول و ترس باعث آمرزش گناه اوست و همچنين مؤمن در بدنش دچار مرض مى‏گردد و به خاطر اين مرض گناهش آمرزيده مى‏گردد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 3 ✳️ امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: مَنْ مَرِضَ يَوْماً وَ لَيْلَةً فَلَمْ يَشْكُ الى عُوّادِهِ بَعَثَهُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ مَعَ ابْراهِيمَ خَليلِ الرَّحْمنِ حَتّى‏ يَجُوزَ الصِّراطَ كَالْبَرْقِ اللّامِعِ. هر كس يك شبانه روز مريض شود و به عيادت كنندگانش از خدا شكايت نبرد، در قيامت با ابراهيم خليل الرّحمن مبعوث مى‏شود و چون برق زودگذر از صراط عبور مى‏كند. امام صادق عليه السلام فرمود: اذا ارادَ اللّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً عَجَّلَ عُقُوبَتَهُ فِى الدُّنْيا، وَ اذا ارادَ بِعَبْدٍ سُوءاً امْسَكَ عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ حَتّى‏ يُوافِىَ بِها يَوْمَ الْقِيامَةِ. چون خداوند خوبى بنده‏اى را بخواهد، به واسطه مرض يا گرفتارى و بلا عقوبت گناهانش را در دنيا تلافى كند و چون بدى عبدى را اراده كند، از عقوبت گناهانش در دنيا خوددارى كرده، تا در قيامت از وى تلافى نمايد. از حضرت باقر عليه السلام روايت است: اذا احَبَّ اللّهُ عَبْداً نَظَرَ الَيْهِ، فَاذا نَظَرَ الَيْهِ اتْحَفَهُ مِنْ ثَلاثَةٍ بِواحِدَةٍ: امّا صُداعٍ، وَ امّا حُمّىً، وَ امّا رَمَدٍ. زمانى كه خداوند بنده‏اى را دوست داشته باشد به او نظر مى‏كند، چون به او نظر كند يكى از سه چيز را به او تحفه دهد: سردرد، تب، چشم درد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 4 ✳️ اصْبَغَ بن نُباته مى‏گويد: شنيدم امير المؤمنين عليه السلام فرمود: مطلبى را با شما در ميان بگذارم كه لازم است هر مسلمانى آن را حفظ كند، سپس به سوى ما روى آورد و گفت: خداوند مؤمنى را در اين دنيا عقوبت نكند، جز اين كه از عقوبتش در قيامت بگذرد؛ زيرا خداوند حليم‏تر و بزرگوارتر و جوادتر و كريم‏تر از آن است كه مؤمن را پس از عقوبت در دنيا، در قيامت هم عقوبت نمايد و آنچه را در دنيا از عيوب مؤمن بپوشاند و از وى عفو نمايد، بزرگوارتر و جوادتر و كريم‏تر از آن است كه درقيامت از وى پرده درى كند و او را به عقوبت دچار سازد، سپس فرمود: وَ مَا اصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ ايْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ و هر آسيبى به شما رسد به سبب اعمالى است كه مرتكب شده‏ايد، و از بسيارى [از همان اعمال هم‏] درمى‏گذرد. وَ حَثى‏ بِيَدِهِ ثَلاثَ مَرّاتٍ. اصبغ مى‏گويد: امير المؤمنين مسئله عفو حق از بسيارى از گناهان را سه بار با دست مباركش اشاره فرمود و شمرد. رسول خدا صلى الله عليه و آله روزى به يارانش فرمود: از رحمت خدا دور است هر مالى كه پاك و پاكيزه نشده، ملعون است هر جسدى كه تزكيّه به او راه پيدا نكرده، گرچه در هر چهل روز يكبار، به حضرت عرضه داشتند: يا رسول اللَّه! زكات مال براى ما معلوم است، زكات بدن‏ها چيست؟ به آنان پاسخ داد: رسيدن آفات به بدن است. راوى مى‏گويد: چون اين مسئله را مردم شنيدند رنگ از صورتشان پريد، حضرت چون رنگ پريده اصحاب را ديدند فرمودند، قصد مرا متوجّه شديد، گفتند نه، يا رسول اللَّه! فرمود: منظورم از آفات در بدن انسان، وارد آمدن خراش، يا افتادن در نكبت، يا زمين خوردن، يا دچار شدن به مرضى اندك، يا فرو رفتن خار در بدن و هر چه شبيه اينهاست، حتى به حركت آمدن چشم بدون اختيار. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
هشتک های در کانال: ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 5 ✳️ حسن بن على بن فضال مى‏گويد: از حضرت رضا عليه السلام شنيدم فرمود: ما سُلِبَ احَدٌ كَريمَتَهُ الّا عَوَّضَهُ اللّهُ مِنْهُ الْجَنَّةَ. عضو ارزشمندى از انسان گرفته نمى‏شود، مگر اين كه خداوند به عوض آن‏ بهشت عنايت مى‏كند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: ما مِنْ مُسْلمٍ يُبْتَلى فى جَسَدِهِ الّا قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمَلائِكَتِهِ: اكْتُبُوا لِعَبْدى افْضَلَ ما كانَ يَعْمَلُ فى صِحَّتِهِ. مسلمانى به مرض دچار نمى‏شود، مگر اين كه خداوند عزّوجلّ به ملائكه مى‏فرمايد: براى بنده‏ام بهترين آنچه را كه در ايام سلامتش عمل مى‏كرد در پرونده‏اش ثبت كنيد. حضرت رضا عليه السلام فرمود: الْمَرَضُ لِلْمُؤْمِنِ تَطْهيرٌ وَ رَحْمَةٌ، وَ لِلْكافِرِ تَعْذيبٌ وَ لَعْنَةٌ، وَ انَّ الْمَرَضَ لايَزالُ بِالْمُؤْمِنِ حَتّى‏ لايَكُونَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ. مرض براى مؤمن پاك كننده از گناه و رحمت الهى است و براى كافر عذاب و لعنت است و به حقيقت كه مرض با مؤمن هست در حدّى كه گناهى بر او نماند. حضرت صادق عليه السلام فرمود: صُداعُ لَيْلَةٍ تَحُطُّ كُلَّ خَطيئَةٍ الَّا الْكَبائِرَ. سردرد يك شب هر گناهى جز گناهان كبيره را از پرونده مى‏ريزد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 6 ✳️ امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: رسول خدا از سلمان هنگامى كه بيمار بود، عيادت كرد، سپس به او فرمود: اى سلمان! در بيمارى تو سه خصلت براى تو است. در ياد حضرت حقّى، دعايت در اين بيمارى مستجاب است، بيمارى، گناهى برايت نمى‏گذارد مگر اين كه از پرونده تو مى‏ريزد، خداوند تاوقت مرگ تو را عافيت دهد. «1» حضرت صادق عليه السلام فرمود: سَهَرُ لَيْلَةٍ فِى الْعِلَّةِ الَّتى تُصيبُ الْمُؤْمِنَ عِبادَةُ سَنَةٍ بيدارى يك شب در بيمارى كه متوجه مؤمن مى‏شود عبادت يك سال است. عَنْ امير المُؤمنينَ عليه السلام فى الْمَرَض يُصيبُ الصَّبىّ قالَ: كَفَّارَةٌ لِوالِدَيه. از امير المؤمنين عليه السلام است در مرضى كه به فرزند انسان مى‏رسد، فرمود: بيمارى كودك كفّاره‏اى براى گناهان پدر و مادر است. راوى مى‏گويد از على بن الحسين زين العابدين عليه السلام شنيدم كه فرمود: مَا اخْتَلَجَ عِرْقٌ وَلا صُدِعَ مُؤْمِنٌ قَطُّ الّا بِذَنْبِهِ وَ ما يَعْفُو اللّهُ عَنْهُ اكْثَرُ، وَ كانَ اذا رَأَى الْمَريضَ قَدْ بَرِى‏ءَ قالَ لَهُ: لِيَهْنِئْكَ الطُّهْرُ- اىْ مِنَ الذُّنُوبِ- فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ. رگى در بدن مؤمن حركت نمى‏كند يا نمى‏شكافد مگر به خاطر گناهش و آنچه را خداوند از مؤمن عفو مى‏كند و آن را به جريمه و عقاب نمى‏برد بيش از آن است و چون امام زين العابدين مريض شفا يافته‏اى را مى‏ديد به او مى‏فرمود، پاكى را به تو تهنيت مى‏گويم. يعنى پاكى از گناهان را، عمل را از سر بگير كه حال به خاطر بيماريت از گناهانت پاك شده‏اى. رسول خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: يا عَلِىُّ انينُ الْمَريضِ تَسْبيحٌ، وَ صِياحُهُ تَهْليلٌ، وَ نَوْمُهُ عَلَى الْفِراشِ عِبادَةٌ، وَ تَقَلُّبُهُ جَنْباً الى‏ جَنْبٍ فَكَانَّما يُجاهِدُ عَدُوَّ اللّهِ، وَ يَمْشى فِى النّاسِ وَ ما عَليْهِ ذَنْبٌ. يا على! ناله مريض تسبيح و فريادش تهليل و خوابش در رختخواب عبادت و از اين پهلو به آن پهلو غلتيدنش همچون جهاد با دشمن خدا است، يا على او در بين مردم حركت مى‏كند در حالى كه به خاطر آن بيمارى گناهى بر او نيست. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 7 ✳️ عبدالرحمن بن جندب مى‏گويد: زمانى كه همراه با امير المؤمنين عليه السلام از صفين برگشتيم و خانه‏هاى كوفه را ديديم ناگهان چشم ما به پيرمردى افتاد كه در سايه خانه‏اش نشسته بود و آثار مرض درقيافه‏اش ديده مى‏شد، على عليه السلام به او فرمود: صورتت را رنگ پريده مى‏بينم، آيا به خاطر بيمارى است؟ عرضه داشت: آرى، فرمود: آيا از اين بيمارى كراهت دارى؟ عرضه داشت: دوست ندارم چنين مرضى را كسى دچار شود، امام فرمود: آنچه را كه به تو رسيده به حساب خدا نمى‏گذارى؟ عرضه داشت: چرا؟ فرمود: تو را به رحمت پروردگارت بشارت باد و بدان كه به خاطر اين بيمارى گناهت آمرزيده شده است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: ساعاتُ اْلَاوْجاعِ يَذْهَبْنَ بِساعاتِ الْخَطايا. ساعات دردها، از بين برنده ساعات خطاهاست. جابر بن عبداللَّه رحمهم الله مى‏گويد: مردى كرولال به سوى رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و به نزد حضرت ايستاد و سپس با دست اشاره كرد، حضرت فرمود: صفحه‏اى به او بدهيد تا آنچه مى‏خواهد بنويسد، بر صفحه نوشت: اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللّهُ وَ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ. حضرت فرمود: براى او بنويسيد كه تو را به بهشت بشارت باد، مسلمانى نيست كه عضو اصلى خود را يا زبان يا گوش، يا دست يا پا را از دست بدهد، پس خدا را سپاس گويد بر آنچه به او رسيده و آن را نزد خدا به حساب آورد، مگر اين كه‏ خداوند او را از آتش نجات دهد و به بهشت ببرد. سپس رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: بلا كشيده‏گان در دنيا را هر آينه در آخرت درجاتى است كه به اعمال خود به آن درجات نمى‏رسند، ثوابى كه براى بلا كشيده‏هاى از اهل توحيد در قيامت مقرّر است به نحوى است كه بيننده آن ثواب مى‏گويد: اى كاش بدنم در دنيا در راه خدا با قيچى قطعه قطعه مى‏شد تا به چنين بهره‏اى نايل مى‏شدم، البته اى امّت من بدانيد كه خداوند عملى را در اتصال به غير مكتب اسلام نخواهد پذيرفت. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 8 ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: جبرئيل به زيباترين صورت بر من فرود آمد و گفت: اى محمد خداوند تو را سلام مى‏رساند و مى‏گويد: من به دنيا وحى كردم بر اولياى من تلخ و تنگ و شديد باش تا عاشق لقاى من باشند و بر دشمنانم راحت و خوش و آسان و پاكيزه باش تا لقاى مرا دشمن بدارند، من دنيا را زندان اوليائم و بهشت دشمنانم قرار دادم. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: انَّ الْبَلاءَ لِلظّالِمِ ادَبٌ، وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحانٌ، وَ لِلْانْبِياءِ دَرَجَةٌ، وَ لِلْاوْلِياءِ كَرامَةٌ. به حقيقت بلا و ناراحتى براى ستمگر ادب و براى مؤمن امتحان و آزمايش و براى انبيا درجه و براى اولياى كرامت و بزرگوارى است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 228 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 9 1‏ ✳️ ابى بصير مى‏گويد: خدمت حضرت باقر عليه السلام رسيدم و عرضه داشتم: شما وارث‏ رسول خدا هستيد؟ فرمود: آرى، عرضه كردم: رسول خدا وارث علوم انبيا است؟ فرمود: آرى، گفتم: شما قدرت داريد مرده زنده كنيد و كور مادر زاد و دارنده مرض پيسى را علاج كنيد؟ فرمود: به اذن خدا، آرى. سپس فرمود: نزديك من بيا، دست مباركش را بر چشم و صورتم كشيد، به ناگاه آفتاب و آسمان و زمين و خانه‏ها و هر چه در آن بود ديدم، حضرت فرمود: دوست دارى بينا باشى و هر آنچه براى مردم است براى تو باشد و آنچه در قيامت از حساب و كتاب به آنان مى‏رسد به تو برسد، يا به همان حال باز گردى و بهشت بى زحمت براى تو باشد، عرضه داشتم: به همان حال برگردم، حضرت دوباره به چشم و صورتم دست كشيد و من به همان حال اول برگشتم. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: ارْبَعٌ مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّةِ: كِتْمانُ الْفاقَةِ، وَ كِتْمانُ الصَّدَقَةِ، وَ كِتْمانُ الْمُصيبَةِ، وَكِتْمانُ الْوَجَعِ. چهار چيز از گنج‏ هاى بهشت است: پنهان داشتن نياز و ، پنهان داشتن ، پنهان داشتن مصيبت و پنهان داشتن درد. و نيز رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: يَقُولُ اللّهُ عَزَّوَجلَّ: اذا وَجَّهْتُ الى عَبْدٍ مِنْ عَبيدى مُصيبَةً فى بَدَنِهِ اوْ مالِهِ او وَلَدِهِ ثُمَّ اسْتَقْبَلَ ذلِكَ بِصَبْرٍ جَميلٍ اسْتَحْيَيْتُ مِنْهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ انْ انْصِبَ لَهُ ميزاناً اوْ انْشُرَ لَهُ ديواناً. خداوند متعال مى‏فرمايد: زمانى كه به مصيبتى در بدن، يا مال يا فرزند به‏ بنده‏ام رو كنم، سپس او با صبر جميل از برنامه من استقبال كند، در قيامت از او حيا كنم كه برايش ترازو يا نامه عمل برپاكنم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 237 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 9 2 ✳️ دوستى داشتم به نام حاج محمد تهرانى كه از سواد خواندن و نوشتن بهره‏اى نداشت ولى از نظر ايمان و يقين و عمل صالح مردى فوق العاده بود. يك بار در عرفات و بار ديگر در كاظمين خدمت مولاى بزرگوارمان حضرت ولى عصر عجّل اللّه تعالى فرجه رسيده بود. در اواخر عمر مبتلاى به بيمارى رعشه سخت در هر دو دستش شده بود به طورى كه از جابجا كردن يك استكان آب عاجز بود. براى زيارت حضرت رضا عليه السلام به مشهد مشرف شد، بالاى سر حضرت طلب شفا كرد، نيمه شب همان شب در عالم رؤيا به خدمت حضرت رضا عليه السلام رسيد، امام به او فرمود: به خاطر اين رعشه در دست، مقامى در قيامت برايت مقرّر شده كه بسيار عالى است. چنانچه در اين چند روزه باقى مانده عمر بخواهى از خدا براى تو طلب شفا كنم ولى در مقابل شفاى اين بيمارى آن مقام آخرتى از دستت خواهد رفت، عرضه داشت كه تا پايان عمر با اين بيمارى صبر مى‏كنم؛ زيرا مقام آخرتى بالاتر از سلامت دست من است، سپس ازخواب بيدار شد و تا روز مرگ با همان رعشه در حالى كه قلبى راضى از حضرت حق داشت به سر برد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 237 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 9 3 ✳️ بر بيمارى تا هنگام شفا داراى ثواب زيادى است و بر مريض است كه شكايت خود را از بيمارى فقط و فقط متوجه حضرت حق كند كه صبر بر مرض و لب فرو بستن از شكايت باعث شفاى زودرس است. ابن عباس مى‏گويد: انَّ امْرَاةَ ايُّوبَ قالَتْ لَهُ يَوْماً: لَوْدَعَوْتَ اللّهَ انْ يَشْفِيَكَ، فَقالَ: وَيْحَكِ كُنّا فِى‏ النَّعْماءِ سَبْعينَ عاماً فَهَلُمَّ نَصْبِرْ فِى الضَّرّاءِ مِثْلَها، فَلَمْ يَمْكُثْ بَعْدَ ذلِكَ الّا يَسيراً حَتّى‏ عُوفِىَ. همسر ايوب يك روز به او گفت: اگر از خدا بخواهى‏شفا مى‏دهد، ايوب بر او فرياد زد ما به مدت هفتاد سال در نعمت و خوشى بوديم بر ماست به مدت هفتاد سال در اين مصيبت و سختى صبر كنيم، مدّت زيادى نگذشت مگر اين كه ازتمام رنج‏ها راحت شد. حضرت على عليه السلام فرمود: الْمَريضُ فى سِجْنِ اللّهِ مالَمْ يَشْكُ الى عُوّادِهِ تُمْحى سَيِّئاتُهُ. وَ ايُّما مُؤْمِنِ ماتَ مَريضاً ماتَ شَهيداً، وَ كُلُّ مُؤْمِنٍ شَهيدٌ، وَ كُلُّ مُؤْمِنَةٍ حَوْراءُ، وَ اىُّ ميتَةٍ ماتَ بِها الْمُؤْمِنُ فَهُوَ شَهيدٌ، وَ تَلا قَوْلَ اللّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ: وَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ اولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ – حدید 19 بيمار در زندان خدا است و تا زمانى كه از بيمارى خود نزد عيادت كنندگانش شكايت نكند، سيّئاتش محو مى‏شود و هر مؤمنى در بيمارى بميرد شهيد است و تمام مؤمنان شهيدند و تمام زنان مؤمنه حورا هستند. به هر مرگى مؤمن بميرد شهيد است، سپس آيه شريفه را تلاوت كردند: و كسانى كه ايمان به خدا و رسولان آوردند، اينان صديقون و شهداء نزد پروردگارشان هستند. مريض مستحب است در وقت بيمارى اين دعا را بخواند و تكرار كند: لا الهَ إلّااللّهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، يُحْيى وَ يُميتُ وَ هُوَ حَىٌّ لايَمُوتُ، سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعِبادِ وَ الْبِلادِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ حَمْداً كَثيراً طَيِّباً مُبارَكاً فيهِ عَلى كُلِّ حالٍ، وَ اللّهُ اكْبَرُ كَبيراً، كِبْرِياءُ رَبِّنا وَ جَلالُهُ وَ قُدْرَتُهُ بِكُلِّ مَكانٍ. اللّهُمَّ انْ كُنْتَ امْرَضْتَنِى لِقَبضِ رُوحِى فى مَرَضِى هذا فَاجْعَلْ رُوحى‏ فى ارْواحِ مَنْ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنْكَ الْحُسْنى‏، وَ باعِدْنى مِنَ النّارِ كَما باعَدْتَ اوْلياءَكَ الَّذينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنْكَ الْحُسْنى. نيست خدايى جز خدايى يكتا و شريك ندارد و همكارى براى او نيست، سلطنت و سپاس مختص ذات اوست كه مى‏ميراند و زنده مى‏كند و اوست كه زنده است و هرگز نمى‏ميرد و از بين نمى‏رود، منزه است خدايى كه پروردگار بندگان و آبادى هاست، حمد و سپاس مختص خدايى است كه فراوان و مداوم و در همه حال خدايى بزرگ و بزرگتر و بلند پايه است، پروردگار ما و قدرت تواناييش به همه جا حكمفرماست، بار خدايا! اگر مرا بيمار گردانيده‏اى كه در اين بيمارى جانم را بگيرى، بارالها! جانم را در زمره كسانى قرار ده كه آنها را مورد احسان خود واقع ساختى و مرا از آتش غضبت به دور دار همان طورى كه دوستانت را كه مورد احسان تو هستند، از آتش دور داشته‏اى. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 237 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 10 1 ✳️ از جمله حقوقى كه برادر مؤمن نسبت به برادر ايمانيش دارد اوست به وقتى كه دچار و مرض مى‏شود. در عيادت مؤمن و بيمار مسلمان بهره وثواب عظيم از جانب حضرت حقّ مقرّر شده است. عيادت باعث خوشحالى مريض و رفع دلتنگى از او و برطرف كننده همّ و غم عيادت كننده است. عيادت كننده علاوه بر زيارت بيمار بايد به اين مسئله بسيار مهم توجه داشته‏ باشد كه بيمار از نظر طبيب و دارو و خرج خانه و اهل و عيال در مضيقه و سختى نباشد، در صورتى كه بيمار دچار مضيقه در معيشت است، عيادت كننده وظيفه دارد به اين مهمّ الهى اقدام نمايد و بدين وسيله رضايت و خشنودى حضرت حق را جلب كند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مَنْ عادَ مَريضاً نادى مُنادٍ مِنَ السَّماءِ بِاسْمِهِ: يا فُلانُ طِبْتَ وَ طابَ مَمْشاكَ، تَبَوَّأْتَ مِنَ الْجَنَّةِ مَنْزِلًا. هر كس مريضى را عيادت كند ندادهنده‏اى از آسمان وى را به اسم ندا دهد كه اى فلان پاكيزه شدى و رفتنت پاك شد، براى خود در بهشت جايگاهى آماده كردى. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى‏كند كه رسول الهى صلى الله عليه و آله مردم را به هفت برنامه امر فرموده: امَرَهُمْ بِعِيادَةِ الْمَرْضى، وَاتِّباعِ الْجَنائِزِ، وَ ابْرارِ الْقَسَمِ، وَ تَسْميتِ الْعاطِسِ، وَ نَصْرِ الْمَظْلُومِ، وَ افْشاءِ السَّلامِ، وَ اجابَةِ الدّاعى. عيادت بيماران، تشيع جنازه، راستى در قسم، دعاى به عطسه كننده، يارى مظلوم، افشاى سلام و قبول دعوت. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 242 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 10 2 ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مَنْ عادَ مَريضاً فَانَّهُ يَخُوضُ فِى الرَّحْمَةِ، وَ اوْمَأَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله الى حَقْوَيْهِ، فَاذا جَلَسَ عِنْدَ الْمَريضِ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ. هر كس را عيادت كند در رحمت افتاده و آن حضرت اشاره به قسمت پهلو كرد؛ و چون نزد مريض بنشيند رحمت الهى او را فرا گيرد. از حضرت باقر عليه السلام روايت شده: ايُّما مُؤْمِنٍ عادَ مُؤْمِناً خاضَ الرَّحْمَةَ خَوْضاً، فَاذا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ، فَاذا انْصَرَفَ وَكَّلَ اللّهُ بِهِ سَبْعينَ الْفَ مَلَكٍ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ يَتَرَحَّمُونَ عَلَيْهِ وَ يَقُولُونَ طِبْتَ وَ طابَتْ لَكَ الْجَنَّةُ الى تِلْكَ السّاعَةِ مِنْ غَدٍ، وَ كانَ لَهُ يا ابا حَمْزَةَ خَريفٌ فِى الْجَنَّةِ. قُلْتُ: وَ مَا الْخَريفُ جُعِلْتُ فِداكَ؟ قالَ: زاوِيَةٌ فِى الْجَنَّةِ يَسيرُ الرّاكِبُ فيها ارْبَعينَ عاماً. هر مؤمنى عيادت كند مؤمنى را وارد رحمت شده وارد شدنى، چون بنشيند رحمت حق او را فراگيرد و چون از عيادت باز گردد، خداوند هفتاد هزار ملك را وادار كند برايش استغفار نمايند و به وى رحمت آورند و بگويند پاكيزه شدى و پاك باد بر تو بهشت تا اين ساعت ازفردا و اى ابا حمزه براى عيادت كننده در بهشت خريف قرار داده شده، ابا حمزه مى‏گويد: عرضه داشتم خريف چيست؟ فرمود: زاويه‏اى در بهشت كه سواره آن را در چهل سال مى‏پيمايد. حضرت صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى‏كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مَنْ سَعى لِمَريضٍ فِى حاجَةٍ قَضاها اوْلَمْ يَقْضِها خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ امُّهُ. فَقالَ رَجُلٌ مِنَ اْلَانْصارِ: بِابى انْتَ وَ امّى يا رَسُولَ اللّهِ فَانْ كانَ الْمَريضُ مِنْ اهْلِ بَيْتِهِ اوَ لَيْسَ ذاكَ اعْظَمَ اجْراً اذا سَعى فى حاجَةِ اهْلِ بَيْتِهِ؟ قالَ: نَعَمْ. كسى كه در حاجت و نيازى براى مريضى بكوشد، چه موفق شود و چه نشود، از گناهانش خارج مى‏شود بمانند روز ولادت از مادر، مردى از انصار عرضه داشت: اگر مريض از اهل بيت خودش باشد و در حاجت او بكوشد آيا اجر بزرگتر نيست؟ حضرت فرمود: آرى. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 242 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ‏ 10 ✳️ امام باقر عليه السلام مى‏فرمايد: كانَ فيما ناجى‏ بِهِ مُوسى رَبَّهُ انْ قالَ: يا رَبِّ اعْلِمْنى ما بَلَغَ مِنْ عِيادَةِ الْمَريضِ مِنَ اْلَاجْرِ؟ قالَ عَزَّوَجَلَّ: اوَكِّلُ بِهِ مَلَكاً يَعُودُهُ فى قَبْرِهِ الى مَحْشَرِهِ. موسى عليه السلام در مناجاتش به حضرت حق عرضه داشت: اى پروردگارم! اجرى كه عيادت كننده مريض به آن مى‏رسد چيست؟ خداوند فرمود: ملكى را وادار مى‏كنم او را در قبرش تا رسيدن محشر عيادت كند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: وَ مَنْ عادَ مَريضاً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطاها حَتى‏ يَرْجِعَ الى مَنْزِلِهِ سَبْعُونَ الْفَ الْفَ حَسَنَةٍ، وَ يُمْحى عَنْهُ سَبْعُونَ الْفَ الْفَ سَيِّئَةٍ، وَ يُرْفَعُ لَهُ سَبْعُونَ الْفَ الْفَ دَرَجَةٍ، و وُكِّلَ بِهِ سَبْعُونَ الْفَ الْفَ مَلَكٍ يَعُودُونَهُ فى قَبْرِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ الى يَوْمِ الْقِيامَةِ و هر كس بيمارى را عيادت كند به هر قدمى كه بر مى‏دارد تا به منزلش مراجعت كند، هفتاد هزار هزار حسنه براى اوست و هفتاد هزار هزار سيئه از او برداشته شود و هفتاد هزار هزار درجه براى او بالا رود و هفتاد هزار هزار ملك موكّل او شوند تا در قبرش از او عيادت نمايند و تا روز قيامت براى او طلب مغفرت كنند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: يُعَيِّرُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَبْداً مِنْ عِبادِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَيَقُولُ: عَبْدى ما مَنَعَكَ اذا مَرِضْتُ انْ تَعُودَنى؟ فَيَقُول: سُبْحانَكَ سُبْحانَكَ انْتَ رَبُّ الْعِبادِ لا تَأْلَمُ وَلا تَمْرَضُ، فَيَقُولُ: مَرِضَ اخُوكَ الْمُؤْمِنُ فَلَمْ تَعُدْهُ، وَ عِزَّتى وَ جَلالى لَوْ عُدْتَهُ لَوَجَدْتَنِى عِنْدَهُ ثُمَّ لَتَكَفَّلْتُ بِحَوائِجِكَ فَقَضَيْتُها لَكَ وَ ذلِكَ مِنْ كَرامَةِ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ، وَ انَا الرَّحْمنُ الرَّحيمُ. خداوند بنده‏اى از بندگانش را در قيامت سرزنش مى‏كند، پس به او مى‏گويد: بنده من چه چيز تو را مانع شد كه مرا در بيماريم عيادت كنى؟ بنده عرضه مى‏دارد: منزهى تو، منزهى تو، اى پروردگار بندگان! تو را درد و بيمارى نيست، خداوند مى‏فرمايد: برادر مؤمنت مريض شد او را عيادت نكردى به عزّت و جلالم اگر به عيادتش مى‏رفتى مرا نزد او مى‏يافتى، سپس خودم كفيل حوايج تو مى‏شدم پس همه آنها را براى تو برآورده مى‏كردم و اين از كرامت بنده مؤمن من است و منم رحمان و رحيم. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مَنْ قامَ عَلى مَريضٍ يَوْماً وَ لَيْلَةً بَعَثَهُ اللّهُ مَعَ ابْراهيمَ خَليلِ الرَّحْمنِ، فَجازَ عَلَى الصِّراطِ كَالْبَرْقِ اللّامِعِ. هر كس يك شب و يك روز در خدمت مريض باشد، خداوند او را در قيامت با ابراهيم خليل الرحمن مبعوث كند و از صراط چون برق درخشنده بگذرد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 242 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بند های پایانی 1 «2» فَمَا أَدْرِي يَا إِلَهِي أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ؟ وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ؟ «3» أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ «4» أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ وَ تَذْكِيراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ خدايا! تو را سپاس بر تندرستى بدنم كه پيوسته از آن برخوردار بودم، و تو را سپاس بر بيمارى و مرضى كه در جسمم پديد آوردى. اى خداى من! كدام يك از اين دو حال، براى سپاس گزارى به درگاهت سزاوارتر، و كدام يك از اين دو وقت، براى سپاس و ثنا به پيشگاهت شايسته‏تر است؟ آيا زمان سلامت كه روزى‏هاى پاكيزه‏ات را در آن برايم گوارا فرمودى، و به سبب آن براى به دست آوردن خشنودى و احسانت به من نشاط دادى، و مرا همراه آن، بر آنچه كه از اطاعتت توفيق دادى، نيرو بخشيدى. يا هنگام بيمارى كه مرا به وسيله آن از ناخالصى‏ها خالص ساختى، و نعمت‏هايى كه به من‏ هديه دادى، براى سبك كردن گناهانى كه پشتم را گران و سنگين كرده، و پاك كردن زشتى‏هايى كه در آن فرو رفته‏ام، و آگاهى دادن براى اين كه توبه را فراگيرم، و به ياد آوردن نعمت‏هاى قديم، براى محو كردن گناهان بزرگ از پرونده‏ام؟ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
بند های پایانی 2 «5» وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَى عَفْوِكَ وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ وَ سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ «7» إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ الْمُتَطَوِّلُ بِالامْتِنَانِ الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ. و در اثناى آن بيمارى، از جمله تحفه‏هايى كه به من عنايت كردى اين است كه فرشتگان نويسنده به حساب من اعمال پاكيزه‏اى نوشتند؛ اعمالى كه نه دلى در آن فكر كرده، و نه زبانى به آن گويا شده، و نه عضوى در انجامش رنج برده، بلكه بخششى از جانب تو بر من و احسانى از ساخته تو به سوى من بود. خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و آنچه را برايم پسنديده‏اى محبوب من ساز، و آنچه را بر من وارد كرده‏اى آسان كن، و از آلودگى اعمال زشتى كه در گذشته انجام داده‏ام پاكم فرما، و شرّ آنچه كه پيش از اين مرتكب شده‏ام، از صفحه وجودم محو كن، و از شيرينى عافيت كاميابم ساز، و گوارايى تندرستى را به من بچشان، و راه بيرون رفتن از بيماريم را به سوى بخشش و عفوت و جابه‏جا شدنم را از بستر بيمارى به جانب گذشتت، و نجاتم را از اندوهم به عرصه رحمتت، و تندرستيم را از اين دشوارى به دايره گشايشت قرار ده، همانا تو تفضّل كننده به احسان و عطا كننده به نعمتى، بسيار بخشنده و بزرگوارى؛ داراى جلال و اكرامى. 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
*** (تذکر) : استاد در ذیل بندهای فوق شرحی ارائه نکرده اند ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 246 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
های در کانال: ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2